Осман I

Осман
Султан на Отоманската Империја
На престол	1299–1324
Крунисување	1281 и 1299
Наследник	Орхан I
Полно име Осман Гази
Династија	Отоманска династија
Татко	Ертугрул

Осман I (1258 - 1326) бил основач на Отоманската Империја, првиот нејзин султан. Бил роден во 1258 година, ја добил титулата бег од својот татко Ертогрул како владетел на Согут во 1281 година кој град од страна на неговиот татко бил заземен во 1231 година и кој град станал негова престолнина.

Владеење

Владеењето на Осман го означува официјалниот почеток на владеењето на династијата на Отоманците во Отоманската Империја, која постоела шест векови. Осман на чело дошол во 1281 година. Се оженил со ќерка на богатиот бег Омер од кој брак се родил наследникот Орхан I. Во тоа време биле регрутирани голем број на војници од исламскиот свет за да се борат против се повеќе слабата Византија. Турското население во Анадолија значително се зголемило по доаѓањето на голем број на бегалци кои бегале од Монголската инвазија. Под негово раководство овие борци многу бргу се покажале како сериозна сила и темелите на новата империја биле многу бргу поставени.

Во 1284 година селџукскиот султан Алаедин III починал и како главни претенденти за неговата територија останале Осман и емирот на Караманија. Долгата и жестока борба меѓу потомците на Осман и Караманогулари започнала во текот на животот на Осман. Самиот Осман имал поголеми предности во однос на својот ривал главно поради неговата местоположба и блискоста со Византија.

Првите воени дејствија Осман ги презел против Византија. Во 1281 година станал бег на племето Каји, и како цел поставил да ги обедини сите туркски народи во една држава. Териториите на Осман започнале да се прошируваат на сметка на Византија. Во исто време, Осман успеал да покори и неколку соседни турски емирати и племиња. Кон почетокот на 13 век, Осман започнал со опсади на неколку важни византиски тврдини. Така бил заземан Јенишехир, а по ова паднала Никеја (Изник) - најголемиот византиски град во Анадолија.

Во 1291 година ја зазел тврдината Кулача. Во 1299 година дошло до распаѓање на Селџукската империја и територијата во голема мера паднала под негова власт. Во 1300 година паднала тврдината Јенишехир. Реоните кои ги освоил биле управувани од страна на неговите синови и браќа. Така со Ескишехир управувал неговиот брат Ѓундуз, со Караџахисер Хасан, Инеѓул од Тургут. Подалечните територии биле управувани од страна на неговите команданти. На тој начин Осман ги направил своите поделени територии зависни едни од други. По паѓањето на Енишехир, започнала опсадата на Бурса и Никеја. Зазимањето на византиските територии продолжило и во 1306 година бил потпишан првиот воен договор на империјата со Византија. Во текот на овој период голем дел од населението на овие простори го примил исламот, а меѓу нив имало дури и византиски принцови како Косе Михаил на пример. Заедно со својата армија тој се присоединил кон силите на Осман и по тој начин неговите тврдини Ефке, Мезек и Акхисар преминале под управата на Осман.

Во 1320 година Осман се разболел и власта преминала во рацете на неговиот син Орхан Гази. Во негово време за прв пат започнал да се собира данок од продадените стоки наречен тимар.

Осман починал во 1326 година во Согут. Негов наследник станал неговиот син Орхан I. Посмртно ја добил титулата Гази, односно свет исламски војник од страна на своите наследници. Во времето кога новиот султан се качил на престолот, неговите поданици го благословиле со зборовите Да бидеш голем како Осман.