Осман I: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 22: Ред 22:
Првите воени дејствија Осман ги презел против Византија. Во 1281 година станал бег на племето Каји, и како цел поставил да ги обедини сите туркски народи во една држава. Во [[1265]] година, византискиот град [[Согут]] бил заземан од страна на Осман бег.<ref>{{цитирана книга|last=Parker|first=Geoffrey|title=Compact History of the World|location=London|publisher=Times Books|year=2005|pages=71}}</ref>По падот на [[Согут]], териториите на Осман започнале да се прошируваат на сметка на [[Византија]]. Во исто време, Осман успеал да покори и неколку соседни турски емирати и племиња. Кон почетокот на [[13 век]], Осман започнал со опсади на неколку важни византиски тврдини. Така бил заземан [[Јенишехир]], а по ова паднала [[Никеја]] ([[Изник]]) - најголемиот византиски град во Анадолија.
Првите воени дејствија Осман ги презел против Византија. Во 1281 година станал бег на племето Каји, и како цел поставил да ги обедини сите туркски народи во една држава. Во [[1265]] година, византискиот град [[Согут]] бил заземан од страна на Осман бег.<ref>{{цитирана книга|last=Parker|first=Geoffrey|title=Compact History of the World|location=London|publisher=Times Books|year=2005|pages=71}}</ref>По падот на [[Согут]], териториите на Осман започнале да се прошируваат на сметка на [[Византија]]. Во исто време, Осман успеал да покори и неколку соседни турски емирати и племиња. Кон почетокот на [[13 век]], Осман започнал со опсади на неколку важни византиски тврдини. Така бил заземан [[Јенишехир]], а по ова паднала [[Никеја]] ([[Изник]]) - најголемиот византиски град во Анадолија.


Во 1284 година селџукскиот султан Алаедин III му го отстапил градот Ескишехир. Во 1291 година ја зазел тврдината Кулача. Во 1299 година дошло до распаѓање на [[Селџукска империја|Селџукската империја]] и територијата во голема мера паднала под негова власт. Во 1300 година паднала тврдината Јенишехир. Реоните кои ги освоил биле управувани од страна на неговите синови и браќа. Така со Ескишехир управувал неговиот брат Ѓундуз, со Караџахисер Хасан, Инеѓул од Тургут. Подалечните територии биле управувани од страна на неговите команданти. На тој начин Осман ги направил своите поделени територии зависни едни од други. По паѓањето на Енишехир, започнала опсадата на поголемите градови Бурса и Никеја. Зазимањето на византиските територии продолжило и во 1306 година бил потпишан првиот воен договор на империјата со Византија. Во текот на овој период голем дел од населението на овие простори го примил исламот, а меѓу нив имало дури и византиски принцови како Косе Михаил на пример. Заедно со својата армија тој се присоединил кон силите на Осман и по тој начин неговите тврдини Ефке, Мезек и Акхисар преминале под управата на Осман.
Во 1284 година селџукскиот султан Алаедин III му го отстапил градот Ескишехир. Во 1291 година ја зазел тврдината Кулача. Во 1299 година дошло до распаѓање на [[Селџукска империја|Селџукската империја]] и територијата во голема мера паднала под негова власт. Во 1300 година паднала тврдината Јенишехир. Реоните кои ги освоил биле управувани од страна на неговите синови и браќа. Така со Ескишехир управувал неговиот брат Ѓундуз, со Караџахисер Хасан, Инеѓул од Тургут. Подалечните територии биле управувани од страна на неговите команданти. На тој начин Осман ги направил своите поделени територии зависни едни од други. По паѓањето на Енишехир, започнала [[Опсада на Бурса|опсадата на Бурса]] и [[Опсада на Никеја (1331)|Никеја]]. Зазимањето на византиските територии продолжило и во [[1306]] година бил потпишан првиот воен договор на империјата со [[Византија]]. Во текот на овој период голем дел од населението на овие простори го примил [[ислам]]от, а меѓу нив имало дури и византиски принцови како Косе Михаил на пример. Заедно со својата армија тој се присоединил кон силите на Осман и по тој начин неговите тврдини Ефке, Мезек и Акхисар преминале под управата на Осман.


Во 1320 година Осман се разболел и власта преминала во рацете на неговиот син Орхан Гази. Во негово време за прв пат започнал да се собира данок од продадените стоки наречен тимар.
Во [[1320]] година Осман се разболел и власта преминала во рацете на неговиот син Орхан Гази. Во негово време за прв пат започнал да се собира данок од продадените стоки наречен [[тимар]].
Осман починал во [[1326]] година во [[Согут]]. Негов наследник станал неговиот син [[Орхан I]]. Посмртно ја добил титулата Гази, односно свет исламски војник од страна на своите наследници. Во времето кога новиот султан се качил на престолот, неговите поданици го благословиле со зборовите ''Да бидеш голем како Осман''.
Осман починал во [[1326]] година во [[Согут]]. Негов наследник станал неговиот син [[Орхан I]]. Посмртно ја добил титулата Гази, односно свет исламски војник од страна на своите наследници. Во времето кога новиот султан се качил на престолот, неговите поданици го благословиле со зборовите ''Да бидеш голем како Осман''.

Преработка од 16:27, 16 април 2012

Осман
Султан на Отоманската Империја
На престол1299–1324
Крунисување1281 и 1299
НаследникОрхан I
Полно име
Осман Гази
ДинастијаОтоманска династија
ТаткоЕртугрул

Осман I (1258 - 1326) бил основач на Отоманската Империја, првиот нејзин султан. Бил роден во 1258 година, ја добил титулата бег од својот татко Ертогрул како владетел на Согут во 1281 година.

Владеењето на Осман го означува официјалниот почеток на владеењето на династијата на Отоманците во Отоманската Империја, која постоела шест векови. Осман на чело дошол во 1281 година. Се оженил со ќерка на богатиот бег Омер од кој брак се родил наследникот Орхан I.

Првите воени дејствија Осман ги презел против Византија. Во 1281 година станал бег на племето Каји, и како цел поставил да ги обедини сите туркски народи во една држава. Во 1265 година, византискиот град Согут бил заземан од страна на Осман бег.[1]По падот на Согут, териториите на Осман започнале да се прошируваат на сметка на Византија. Во исто време, Осман успеал да покори и неколку соседни турски емирати и племиња. Кон почетокот на 13 век, Осман започнал со опсади на неколку важни византиски тврдини. Така бил заземан Јенишехир, а по ова паднала Никеја (Изник) - најголемиот византиски град во Анадолија.

Во 1284 година селџукскиот султан Алаедин III му го отстапил градот Ескишехир. Во 1291 година ја зазел тврдината Кулача. Во 1299 година дошло до распаѓање на Селџукската империја и територијата во голема мера паднала под негова власт. Во 1300 година паднала тврдината Јенишехир. Реоните кои ги освоил биле управувани од страна на неговите синови и браќа. Така со Ескишехир управувал неговиот брат Ѓундуз, со Караџахисер Хасан, Инеѓул од Тургут. Подалечните територии биле управувани од страна на неговите команданти. На тој начин Осман ги направил своите поделени територии зависни едни од други. По паѓањето на Енишехир, започнала опсадата на Бурса и Никеја. Зазимањето на византиските територии продолжило и во 1306 година бил потпишан првиот воен договор на империјата со Византија. Во текот на овој период голем дел од населението на овие простори го примил исламот, а меѓу нив имало дури и византиски принцови како Косе Михаил на пример. Заедно со својата армија тој се присоединил кон силите на Осман и по тој начин неговите тврдини Ефке, Мезек и Акхисар преминале под управата на Осман.

Во 1320 година Осман се разболел и власта преминала во рацете на неговиот син Орхан Гази. Во негово време за прв пат започнал да се собира данок од продадените стоки наречен тимар.

Осман починал во 1326 година во Согут. Негов наследник станал неговиот син Орхан I. Посмртно ја добил титулата Гази, односно свет исламски војник од страна на своите наследници. Во времето кога новиот султан се качил на престолот, неговите поданици го благословиле со зборовите Да бидеш голем како Осман.

Наводи