Готлоб Ернст Шулце: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
| Ред 6: | Ред 6: | ||
==Мисли== |
==Мисли== |
||
*„Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија |
*„Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија — затоа нема да ги најдете кај дивите племиња.“ |
||
*„Еден особен вид на [[споредба (стилистика)|споредба]] се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“ |
*„Еден особен вид на [[споредба (стилистика)|споредба]] се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“ |
||
*„[[Вистина]]та е кривa [[линија]], а [[философија]]та е бројот на [[тангента|тангентите]] што ѝ се доближуваат до [[бесконечност]] без да ја допрат, — [[асимптота|асимптотите]].“ |
*„[[Вистина]]та е кривa [[линија]], а [[философија]]та е бројот на [[тангента|тангентите]] што ѝ се доближуваат до [[бесконечност]] без да ја допрат, — [[асимптота|асимптотите]].“ |
||
Преработка од 08:28, 12 август 2011
Готлоб Ернст Шулце (герм. Gottlob Ernst Schulze, 23 август 1761 — 14 јануари 1833) е германски философ, претставник на скептицизмот. Роден е во месноста Хелдрунген (денес во Тирингија). Професорувал во Витенберг, Хелмштет и Гетинген.[1] Неговото највлијателно дело е „Енесидем“ (Aenesidemus), каде авторот преку скептична полемика се обидува да ги побие исказите во „Критика на чистиот разум“ од Имануел Кант и „Философија на елементите“ од Карл Леонхард Рајнхолд.
Во Гетинген, Шулце станал ментор на идниот философ Артур Шопенхауер кого го посоветувал да се задржи на изучувањето на Платон и Кант. Овој совет имал големо влијание во философијата на Шопенхауер. Во зимскиот семестар 1810/1811, Шопенхауер кај Шулце изучувал и психологија и метафизика.[2]
Шулце починал во Гетинген.
Мисли
- „Умствените растројства се појавуваат во услови на удобствија — затоа нема да ги најдете кај дивите племиња.“
- „Еден особен вид на споредба се нарекува остроумност … Она што произлегува од неа се идеи за скриените, но сепак површни сличности во нештата.“
- „Вистината е кривa линија, а философијата е бројот на тангентите што ѝ се доближуваат до бесконечност без да ја допрат, — асимптотите.“
- „Утврдувањето дали едно расудување е аналитичко или синтетичко зависи и од тоа што сè опфаќа нашето поимување за „субјект“. Така, она што за некого е аналитичко, за друг ќе биде синтетичко.“
- „Кој ја осознал природата сама по себе?“
Наводи
- ↑ Encyclopedia of Philosophy, том 7, New York: Macmillan, 1972
- ↑ Schopenhauer, Manuscript Remains, Vol. 2, Berg, 1988, ISBN 0-85496-539-4