Григориј Распутин: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Менува: tr:Grigori Rasputin
сНема опис на уредувањето
Ред 5: Ред 5:
|caption = Григориј Распутин
|caption = Григориј Распутин
|birth_name = Григориј Ефтимович Новик
|birth_name = Григориј Ефтимович Новик
|birth_date = {{birth date|df=yes|1869|1|22|df=y}}
|birth_date = {{роден на|22|јануари|1869}}
|birth_place = [[Покровско]], [[Сибир]], [[Руска империја]]
|birth_place = {{роден во|Покровско|Сибир|Руска империја}}
|death_date = {{death date and age|df=yes|1916|12|29|1869|1|22}}
|death_date = {{починал на|29|декември|1916}}
|death_place = [[Санкт Петерсбург]], [[Руска империја]]
|death_place = {{починал во|Санкт Петерсбург|Руска империја}}
|death_cause = Убиство
|death_cause = Убиство
|resting_place =
|resting_place =
Ред 34: Ред 34:
|spouse =
|spouse =
|partner =
|partner =
|children = Дмитриј (1897-1937)<br />[[Марија Распутин|Марија]] (1898-1977)<br />Варвара (1900)<br />one illegitimate child
|children = Дмитриј (1897-1937)<br />[[Марија Распутин|Марија]] (1898-1977)<br />Варвара (1900)<br />едно незаконско дете
|parents =
|parents =
|relations =
|relations =
Ред 41: Ред 41:
|footnotes =
|footnotes =
}}
}}
'''Григориј Распутин''' ([[руски]]: Григо́рий Ефи́мович Распу́тин) ([[22 јануари]], [[1869]] - [[29 декември]], [[1916]]) бил руски монах.


'''Григориј Распутин''' ([[руски]]: Григо́рий Ефи́мович Распу́тин 10 јануари 1869 29 декември 1916) бил руски монах. Григориј Распутин бил роден на [[22 јануари]] [[1869]] година во селото [[Покровско]], Тоболска губернија, [[Сибир]]. Тој е познат како “''лудиот монах''“. Влијанието на Распутин во [[Руска империја|Руската империја]] најмногу до одраз дошло како резултат на болеста на престолонаследникот [[Алексеј Николајевич Романов]], кој страдал од [[хемофилија]] (болест од која се ослепува). Откако докторите не ножеле да му помогнат на принцот, една од пријателките на царицата им раскажала за свештеникот на кралското семејство. Распутин како по чудо успеал да му помогне на принцот Алексеј.
Григориј Распутин бил роден на 10 јануари 1869 година (стар стил) во селото [[Покровско]], Тоболска губернија, [[Сибир]]. Тој е познат како “''лудиот монах''“. Влијанието на Распутин во [[Руска империја|Руската империја]] најмногу до одраз дошло како резултат на болеста на престолонаследникот [[Алексеј Николајевич Романов]], кој страдал од [[хемофилија]] (болест од која се ослепува). Откако докторите не ножеле да му помогнат на принцот, една од пријателките на царицата им раскажала за свештеникот на кралското семејство. Распутин како по чудо успеал да му помогне на принцот Алексеј.


При секоја криза во здравјето на престолонаследникот, монахот успевал истата да ја уништи. По ова, тој станал многу влијателен во кралското семејство. Кралицата Александра дури верувала дека [[Бог]] зборувал со неа преку Распутин. Аристократијата во [[Санкт Петербург]], сепак, не се согласувало со неговото брзо влијание. Помеѓу населението во престолнината се шириле и гласините дека царицата всушност е шпион кој работи за [[Германија]] токму преку Распутин. Во текот на својот живот во престолнината, тој станал една од најголемите контроверзни личности во поновата историја на Русија. Често пати бил гледан со проститутки, се опивал, бил многу нечист, ретко се бањал и некултурно се однесувал на јавните места. Царската гувернанта Марија Ивановна Вишњакова тврдела дека Распутин ја силувал, пролетта 1910. Вишњакова тврдела дека царицата не ѝ поверувала и дека говорела како Распутин прави само свети дела.<ref>Moss, Vladimir (2005). "[http://www.romanitas.ru/eng/The%20Mystery%20of%20Redemption.htm The Mystery of Redemption]". St. Michael's Press. Посетено на [[21 февруари]] [[2007]]</ref> Големата кнегиња Олга Александровна рекла дека тврдењата на Вишњакова веднаш биле испитувани, но наместо Распутин, Вишњакова е фатена во кревет со еден [[Козаци|Козак]] од царската гарда. Вишњакова повеќе не го видела Распутин, а во 1913 год. била отпуштена.<ref>Radzinsky (2000), стр. 129-130</ref>Сепак, покасно се ширеле трачеви како Распутин не само што ја завел царицата, туку и нејзините четири ќерки.<ref>Mager, Hugo. "Elizabeth: Grand Duchess of Russia," Carroll and Graf Publishers, Inc., 1998</ref> Тој трач добил на тежина кога Распутин дозволил околу да кружи писмото до него од царицата и нејзините ќерки. Анастасија напишала "Мој драг, ценет. единствен пријателу. Колку долго сакам повторно да те видам. Денес ми се појави во сонот. Секогаш ја прашувам мама кога ќе дојдеш... Секогаш мислам на тебе, мој драг, бидејќи ти си толку добар спрема мене."<ref name="Sams"> {{цитирана веб страница | author=Sams, Ed | year=| title= "Victoria's Dark Secrets" | work= alexanderpalace.org|url=http://www.curiouschapbooks.com/Catalog_of_Curious_Chapbooks/Victoria_s_Dark_Secrets/body_victoria_s_dark_secrets.html |accessdate = 31 декември, 2006}}</ref>
При секоја криза во здравјето на престолонаследникот, монахот успевал истата да ја уништи. По ова, тој станал многу влијателен во кралското семејство. Кралицата Александра дури верувала дека [[Бог]] зборувал со неа преку Распутин. Аристократијата во [[Санкт Петербург]], сепак, не се согласувало со неговото брзо влијание. Помеѓу населението во престолнината се шириле и гласините дека царицата всушност е шпион кој работи за [[Германија]] токму преку Распутин. Во текот на својот живот во престолнината, тој станал една од најголемите контроверзни личности во поновата историја на Русија. Често пати бил гледан со проститутки, се опивал, бил многу нечист, ретко се бањал и некултурно се однесувал на јавните места. Царската гувернанта Марија Ивановна Вишњакова тврдела дека Распутин ја силувал, пролетта 1910. Вишњакова тврдела дека царицата не ѝ поверувала и дека говорела како Распутин прави само свети дела.<ref>Moss, Vladimir (2005). "[http://www.romanitas.ru/eng/The%20Mystery%20of%20Redemption.htm The Mystery of Redemption]". St. Michael's Press. Посетено на [[21 февруари]] [[2007]]</ref> Големата кнегиња Олга Александровна рекла дека тврдењата на Вишњакова веднаш биле испитувани, но наместо Распутин, Вишњакова е фатена во кревет со еден [[Козаци|Козак]] од царската гарда. Вишњакова повеќе не го видела Распутин, а во 1913 год. била отпуштена.<ref>Radzinsky (2000), стр. 129-130</ref>Сепак, покасно се ширеле трачеви како Распутин не само што ја завел царицата, туку и нејзините четири ќерки.<ref>Mager, Hugo. "Elizabeth: Grand Duchess of Russia," Carroll and Graf Publishers, Inc., 1998</ref> Тој трач добил на тежина кога Распутин дозволил околу да кружи писмото до него од царицата и нејзините ќерки. Анастасија напишала "Мој драг, ценет. единствен пријателу. Колку долго сакам повторно да те видам. Денес ми се појави во сонот. Секогаш ја прашувам мама кога ќе дојдеш... Секогаш мислам на тебе, мој драг, бидејќи ти си толку добар спрема мене."<ref name="Sams"> {{цитирана веб страница | author=Sams, Ed | year=| title= "Victoria's Dark Secrets" | work= alexanderpalace.org|url=http://www.curiouschapbooks.com/Catalog_of_Curious_Chapbooks/Victoria_s_Dark_Secrets/body_victoria_s_dark_secrets.html |accessdate = 31 декември, 2006}}</ref>


На почетокот од [[Прва светска војна|војната]] тој рекол дека Русија ќе биде успешна само доколку императорот сам ја предводи својата армија кон походите. Кога царот [[Николај II]] заминал на фронтот, влијанието на Распутин над царицата Александра станало уште поголемо. Тој станал нејзин довереник и советник. Печатот започнал сè повеќе да испраќа критики против силното влијание на Распутин. Тој сепак заминал за родното Покровско кога ја добил весѕа дека има покренато обвиненија против него. На [[16 декември]] [[1916]] година Распутин отишол во "''Моника Палас''" каде му било дадено поголемо колилчество на црвено вино со калиум-цијанид. Кога го испил виното и кога тој паднал на земјата, во неговото тело биле испукани пет куршуми за да се увиде дека тој навистина е мртов.
На почетокот од [[Прва светска војна|војната]] тој рекол дека Русија ќе биде успешна само доколку императорот сам ја предводи својата армија кон походите. Кога царот [[Николај II]] заминал на фронтот, влијанието на Распутин над царицата Александра станало уште поголемо. Тој станал нејзин довереник и советник. Печатот започнал сè повеќе да испраќа критики против силното влијание на Распутин. Тој сепак заминал за родното Покровско кога ја добил весѕа дека има покренато обвиненија против него. На [[16 декември]] [[1916]] година (стар стил) Распутин отишол во "''Моника Палас''" каде му било дадено поголемо колилчество на црвено вино со калиум-цијанид. Кога го испил виното и кога тој паднал на земјата, во неговото тело биле испукани пет куршуми за да се увиде дека тој навистина е мртов.


== Наводи ==
== Наводи ==
{{наводи}}
{{наводи}}
{{DEFAULTSORT:Распутин}}


[[Категорија:Родени во 1869 година]]
[[Категорија:Починати во 1916 година]]
[[Категорија:Руси]]
[[Категорија:Руси]]



Преработка од 08:07, 17 септември 2010

Григориј Распутин
Григо́рий Распу́тин
Григориј Распутин
РоденГригориј Ефтимович Новик
22 јануари 1869
Покровско, Сибир, Руска империја
Починал29 декември 1916
Санкт Петерсбург, Руска империја
Причина за смртУбиство
НационалностРусин
Други имињаЛудиот монах
ЗвањеТатко Григориј
Вероисповедруска Православна црква
ДецаДмитриј (1897-1937)
Марија (1898-1977)
Варвара (1900)
едно незаконско дете

Григориј Распутин (руски: Григо́рий Ефи́мович Распу́тин) (22 јануари, 1869 - 29 декември, 1916) бил руски монах.

Григориј Распутин бил роден на 10 јануари 1869 година (стар стил) во селото Покровско, Тоболска губернија, Сибир. Тој е познат како “лудиот монах“. Влијанието на Распутин во Руската империја најмногу до одраз дошло како резултат на болеста на престолонаследникот Алексеј Николајевич Романов, кој страдал од хемофилија (болест од која се ослепува). Откако докторите не ножеле да му помогнат на принцот, една од пријателките на царицата им раскажала за свештеникот на кралското семејство. Распутин како по чудо успеал да му помогне на принцот Алексеј.

При секоја криза во здравјето на престолонаследникот, монахот успевал истата да ја уништи. По ова, тој станал многу влијателен во кралското семејство. Кралицата Александра дури верувала дека Бог зборувал со неа преку Распутин. Аристократијата во Санкт Петербург, сепак, не се согласувало со неговото брзо влијание. Помеѓу населението во престолнината се шириле и гласините дека царицата всушност е шпион кој работи за Германија токму преку Распутин. Во текот на својот живот во престолнината, тој станал една од најголемите контроверзни личности во поновата историја на Русија. Често пати бил гледан со проститутки, се опивал, бил многу нечист, ретко се бањал и некултурно се однесувал на јавните места. Царската гувернанта Марија Ивановна Вишњакова тврдела дека Распутин ја силувал, пролетта 1910. Вишњакова тврдела дека царицата не ѝ поверувала и дека говорела како Распутин прави само свети дела.[1] Големата кнегиња Олга Александровна рекла дека тврдењата на Вишњакова веднаш биле испитувани, но наместо Распутин, Вишњакова е фатена во кревет со еден Козак од царската гарда. Вишњакова повеќе не го видела Распутин, а во 1913 год. била отпуштена.[2]Сепак, покасно се ширеле трачеви како Распутин не само што ја завел царицата, туку и нејзините четири ќерки.[3] Тој трач добил на тежина кога Распутин дозволил околу да кружи писмото до него од царицата и нејзините ќерки. Анастасија напишала "Мој драг, ценет. единствен пријателу. Колку долго сакам повторно да те видам. Денес ми се појави во сонот. Секогаш ја прашувам мама кога ќе дојдеш... Секогаш мислам на тебе, мој драг, бидејќи ти си толку добар спрема мене."[4]

На почетокот од војната тој рекол дека Русија ќе биде успешна само доколку императорот сам ја предводи својата армија кон походите. Кога царот Николај II заминал на фронтот, влијанието на Распутин над царицата Александра станало уште поголемо. Тој станал нејзин довереник и советник. Печатот започнал сè повеќе да испраќа критики против силното влијание на Распутин. Тој сепак заминал за родното Покровско кога ја добил весѕа дека има покренато обвиненија против него. На 16 декември 1916 година (стар стил) Распутин отишол во "Моника Палас" каде му било дадено поголемо колилчество на црвено вино со калиум-цијанид. Кога го испил виното и кога тој паднал на земјата, во неговото тело биле испукани пет куршуми за да се увиде дека тој навистина е мртов.

Наводи

  1. Moss, Vladimir (2005). "The Mystery of Redemption". St. Michael's Press. Посетено на 21 февруари 2007
  2. Radzinsky (2000), стр. 129-130
  3. Mager, Hugo. "Elizabeth: Grand Duchess of Russia," Carroll and Graf Publishers, Inc., 1998
  4. Предлошка:Цитирана веб страница