Струмички конгрес од 1904: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
|||
| Ред 9: | Ред 9: | ||
Била осудена предвременоста на [[Илинденско востание|Илинденското востание]], исто така биле осудени [[Солунски конгрес од 1903|Солунскиот конгрес]] и [[Смилевски конгрес|Смилевскиот конгрес]], а бил критикуван и Дамјан Груев поради тоа што го подржал кревањето на востание. Конгресот ја осудил дотогашната централизација на [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]] и се побарало широка децентрализација. [[Струмички револуционерен округ|Струмичкиот револуционерен округ]] изгласал недоверба на Христо Татарчев и Христо Матов, а за нови [[Задгранично претставништво|задгранични претставници]] биле предложени [[Пере Тошев]] и [[Димитар Стефанов]]. Струмичкиот окружен конгрес е првиот конгрес кој се одржал по востанието и на овој конгрес првпат била резагледана работата на реформската комисија и каков однос да се заземе кон [[Мирцштегски реформи|Мирцштегските реформи]]. Во однос на овие реформи Конгресот зазел негативен став при што било истакнато дека: |
Била осудена предвременоста на [[Илинденско востание|Илинденското востание]], исто така биле осудени [[Солунски конгрес од 1903|Солунскиот конгрес]] и [[Смилевски конгрес|Смилевскиот конгрес]], а бил критикуван и Дамјан Груев поради тоа што го подржал кревањето на востание. Конгресот ја осудил дотогашната централизација на [[Македонска револуционерна организација|Организацијата]] и се побарало широка децентрализација. [[Струмички револуционерен округ|Струмичкиот револуционерен округ]] изгласал недоверба на Христо Татарчев и Христо Матов, а за нови [[Задгранично претставништво|задгранични претставници]] биле предложени [[Пере Тошев]] и [[Димитар Стефанов]]. Струмичкиот окружен конгрес е првиот конгрес кој се одржал по востанието и на овој конгрес првпат била резагледана работата на реформската комисија и каков однос да се заземе кон [[Мирцштегски реформи|Мирцштегските реформи]]. Во однос на овие реформи Конгресот зазел негативен став при што било истакнато дека: |
||
{{Цитатник|''... мнозина се надевале дека реформите ќе донесат олеснување меѓутоа, напротив било констатирано дека реформите му ги одврзале рацете на Хилми паша и пред нивните очи се вршеле убиства, палежи и силувања од страна на турскиот аскер''}} |
{{Цитатник|''... мнозина се надевале дека реформите ќе донесат олеснување меѓутоа, напротив било констатирано дека реформите му ги одврзале рацете на Хилми паша и пред нивните очи се вршеле убиства, палежи и силувања од страна на турскиот аскер'' <ref name="GT" />.}} |
||
== Извори == |
== Извори == |
||
Преработка од 19:02, 27 јуни 2010
Струмички конгрес од 1904 година е конгрес на Струмичкиот револуционерен округ прв окружен конгре од многуте одржани по Илинденското востание на кој биле разгледувани голем број на прашања од кој најважно секако била идната дејност на самата Организација.
Работа
Во април 1904 година бил свикан конгрес во месноста Кулата на Огражденските планини на кој присусутвувале делегати од Струмичкиот револуционерен округ под претседателсво на Ѓорче Петров [1]. Главни прашања кој биле разгледани се независноста на Организацијата, одговорноста по Илинденското востание и односот кон Мирцштегските реформи.
Одлуки
Била осудена предвременоста на Илинденското востание, исто така биле осудени Солунскиот конгрес и Смилевскиот конгрес, а бил критикуван и Дамјан Груев поради тоа што го подржал кревањето на востание. Конгресот ја осудил дотогашната централизација на Организацијата и се побарало широка децентрализација. Струмичкиот револуционерен округ изгласал недоверба на Христо Татарчев и Христо Матов, а за нови задгранични претставници биле предложени Пере Тошев и Димитар Стефанов. Струмичкиот окружен конгрес е првиот конгрес кој се одржал по востанието и на овој конгрес првпат била резагледана работата на реформската комисија и каков однос да се заземе кон Мирцштегските реформи. Во однос на овие реформи Конгресот зазел негативен став при што било истакнато дека:
| „ | ... мнозина се надевале дека реформите ќе донесат олеснување меѓутоа, напротив било констатирано дека реформите му ги одврзале рацете на Хилми паша и пред нивните очи се вршеле убиства, палежи и силувања од страна на турскиот аскер [1]. | “ |