Софрониј Врачански
 | На оваа страница е потребен превод на македонски. Оваа страница (или пасус) не е напишана на јазик којшто е македонски. Ако е наменета за читателите од тој јазик, треба да биде преместена на јазичното издание на Википедија на тој јазик. Видете го целосниот список на јазични изданија. Ако страницата (или пасусот) не е преведена на македонски во рок од една седмица, содржината која е на друг јазик ќе биде избришана. |
Свети Софрониј Врачански, познат и со своето светското име поп Стојко Владиславов, а подоцна Врачански епископ, е бугарски народен просветител, духовник и прв следбеник на делото на Св. Паисий Хилендарски. Во почетокот на 19 век тој е приман од руската и романската влада за основен претставник на бугарската заедница. Автор е на зборникот „Неделник“ - првата печатна книга на новобугарски јазик. Канонизиран е за светец од Бугарската православна црква со писмен акт на патријарх Кирил во 1964 г.[1] Неговата автобиографија, "Житие и страданија грешнаго Софронија" (ок. 1804 г.), е првата автобиографија пишана на бугарски јазик. Автор е на на првиот препис на Паисиевата "Историја словенобугарска".
Извори[уреди | уреди извор]
- ↑ Радев, Иван (2007). История на българската литература през Възраждането. Велико Търново: Абагар. стр. 104. ISBN 978-954-427-758-1.
Надворешни препратки[уреди | уреди извор]
- „Кириакодромион, сиреч Неделник“
- Софрониев препис на „Историја славовенобугарска“
- Житие и страдања грешного Софрония (полн текст)
