Соработката во облак (Cloud collaboration)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Соработката во облак е начин за споделување и соавторување на компјутерски податотеки преку употреба на облак-компјутер, при што документите се поставуваат на централниот „облак“ за складирање,[1] каде што другите можат да пристапат до нив. Технологиите за соработка во облак им овозможуваат на корисниците да поставуваат, коментираат и соработуваат на документи, па дури и да го изменуваат самиот документ, развивајќи го документот.[2] Бизнисите во последните неколку години сè повеќе се насочуваат кон употреба на соработка во облак.

Преглед[уреди | уреди извор]

Облак е маркетинг термин за технологии кои обезбедуваат софтвер, пристап до податоци и услуги за складирање за кои не е потребно познавање на крајниот корисник за физичката локација и конфигурацијата на системот што ги обезбедува услугите. Паралела на овој концепт може да се направи со електричната мрежа, каде што крајните корисници трошат енергија без да имаат потреба да ги разбираат компонентните уреди или инфраструктурата потребни за користење на технологијата.

Соработката се однесува на способноста на работниците да работат истовремено на одредена задача. Соработката со документи може да се заврши лице в лице. Сепак, соработката стана посложена, со потребата да се работи со луѓе од целиот свет во реално време, на различни видови документи, користејќи различни уреди. Во извештајот од 2003 година се издвоени пет причини зошто работниците не сакаат да соработуваат повеќе. Тоа се следните:

  • Луѓето се спротивставуваат на споделување на своето знаење.
  • Безбедносни прашања
  • На корисниците им е најпријатно да ја користат е-поштата како примарна алатка за електронска соработка.
  • Луѓето немаат поттик да го променат своето однесување.
  • Тимовите што сакаат или пак се избрани да го користат софтверот, немаат силни водачи на тимови кои се залагаат за поголема соработка.
  • Високото раководство не е активно вклучено во иницијативата за тимска соработка или не ја поддржува.

Како резултат, многу услужници создале алатки за соработка во облак. Овие вклучуваат интеграција на сигнали за е-пошта во софтвер за соработка и можност да се види кој го гледа документот во секое време. Сите алатки што може да му се потребни на еден тим се ставени во едно парче софтвер, така што работниците повеќе не мора да се потпираат на е-пошта.  [ потребно е цитирање ]

Потекло[уреди | уреди извор]

Пред софтверот за споделување податотеки и соработка, повеќето соработки биле ограничени на попримитивни и помалку ефикасни методи како што се е-пошта и FTP меѓу другите. Овие не работеле особено добро.  [ потребно е цитирање ] Многу рани потези кон компјутерски облаци биле направени од страна на Амазон веб сервиси кои, во 2006 година, започнале да нудат ИТ инфраструктурни услуги на деловните субјекти во форма на веб-услуги. Облак компјутерите започнале да се истакнуваат само во 2007 година кога Google одлучил да премести делови од својата услуга за е-пошта во јавен облак.[3] Не поминало долго и IBM и Microsoft го следеле примерот со LotusLive и Business Standard продуктивноста на Интернет стандардниот пакет (BPOS), соодветно. Со зголемувањето на услугите за компјутерски облаци, соработката во облакот можела да се развива. Од 2007 година, многу фирми влегле во индустријата нудејќи многу одлики .

Многу аналитичари го објаснуваат зголемувањето на соработката во облакот со укажување на зголемената употреба од страна на работниците на неовластени мрежни места и онлајн алатки за извршување на своите работи. Ова вклучувало употреба на инстант пораки и друштвени мрежи. Во истражувањето направено на почетокот на 2011 година, 22% од работниците признале дека користеле една или повеќе од овие надворешни неовластени мрежни места.[3] Пакетите за соработка во облак обезбедуваат можност за соработка во документи заедно во реално време, со што употребата на неовластените инстант пораки е излишна. ИТ-менаџерите сега можат правилно да ја регулираат соработката заснована на Интернет со систем по мерка на канцеларијата.

Исто така е забележано  дека соработката во облакот станала сè повеќе и повеќе неопходна за ИТ одделенијата бидејќи работната сила станала поголема подвижност и сега им требало пристап до важни документи каде и да се, без разлика дали тоа е преку интернет прелистувач или преку нови технологии како што се паметни телефони и таблет уреди.

Неодамнешни случувања[уреди | уреди извор]

Алатките за рана соработка во облак биле доста основни со ограничени одлики. Новите пакети се многу повеќе документирани во нивниот пристап кон соработката. Пософистицираните алатки им овозможуваат на корисниците да „означуваат“ специфични области на документот за коментари кои се доставуваат во реално време на оние што го гледаат документот.[4] Во некои случаи, софтверот за соработка може дури и да се интегрира во Microsoft Office,[5] или да им дозволи на корисниците да поставуваат видео конференции.

Понатаму, трендот сега е фирмите да користат единствена софтверска алатка за решавање на сите нивни потреби за соработка, наместо да се потпираат на повеќе различни техники. Единствени даватели на соработка во облак сега заменуваат комплицирана мешавина на инстант месинџери, е-пошта и FTP.[6]

Соработката со облак денес се промовира како алатка за внатрешна соработка помеѓу различни оддели во рамките на фирмата, но исто така и надворешно како средство за споделување документи со крајните клиенти како добивање повратни информации. Ова го прави cloud computing многу разновидна алатка за фирми со многу различни апликации во деловно опкружување. [ потребно е цитирање ] Најдобри алатки за соработка во облак:[7]

  • Користете одлики за коментирање и испраќање пораки во реално време за да ја зголемите брзината на испорака на проектот
  • Искористете ги индикаторите за присуство за да идентификувате кога другите се активни на документи во сопственост на друго лице
  • Дозволете им на корисниците да поставуваат дозволи и да управуваат со профилите на активности на другите корисници
  • Дозволете им на корисниците да поставуваат доводи за лични активности и профили за предупредување по е-пошта за да бидат во тек со најновите активности по податотека или корисник
  • Дозволете им на корисниците да соработуваат и да споделуваат податотеки со корисници надвор од заштитниот firewall на компанијата
  • Усогласете се со безбедносната компанија и рамката за усогласеност
  • Обезбедете целосна ревизија на досиејата и документите споделени во и надвор од организацијата
  • Намалете ги решенијата за споделување и соработка на големи податотеки

Извештај од Гартнер за 2011 година нагласува модел во пет фази за зрелоста на фирмите кога станува збор за навлегувањето на алатките за соработка во облакот.[8] За една фирма во првата фаза се вели дека е „реактивна“, со само е-пошта како платформа за соработка и култура која се спротивставува на споделување информации. Една фирма во петтата фаза се нарекува „сеприсутна“ и има универзален пристап до богата група алатки за соработка и силна културна соработка. Во написот се тврди дека повеќето фирми се во втора фаза, но како што соработката во облакот станува сè поважна, повеќето аналитичари очекуваат да видат како мнозинството фирми се движат нагоре во моделот.

Поврзано[уреди | уреди извор]

  • Соработка во документи

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Bradley, Tony (Nov 21, 2011). „The Cloud, Day 10: Storing Data in the Cloud“. PCWorld (англиски). Посетено на 2018-05-31.
  2. ↑ Carr, David F. (November 3, 2011). „How To Mark Up Documents In The Cloud“. Informationweek. Архивирано од изворникот на 4 Nov 2011. Посетено на 2013-07-26.
  3. ↑ 3,0 3,1 Keitt 2011
  4. ↑ Phillips, Chris (30 November 2011). „Play tag with your team“. SkyDox. Архивирано од изворникот на 2012-01-02. Посетено на 2012-01-06.
  5. ↑ "SkyDox Extends SharePoint Collaboration Capabilities". Соопштение за печат.
  6. ↑ Rubinstein, David (2011-08-18). „SkyDox aims to reduce email“. SPTechWeb. Архивирано од изворникот на 23 Nov 2011. Посетено на 2013-07-26.
  7. ↑ Banks, Martin (2011-10-07). „Cloud collaboration need not be `unusable'“. Business Cloud 9. Архивирано од изворникот на 2011-10-19. Посетено на 2013-07-26.
  8. ↑ Mann, Jeffrey (14 June 2011). „Maturity Model for Enterprise Collaboration and Social Software“. www.gartner.com. Gartner. Посетено на 2018-05-31.

Извори[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Соработката_во_облак_(Cloud_collaboration)&oldid=5011136“