Снег со ефект на езеро
Снегот со ефект на езеро се произведува за време на поладни атмосферски услови кога студена воздушна маса се движи низ долгите пространства на потопла езерска вода. Долниот слој на воздух, загреан од езерската вода, ја собира водената пареа од езерото и се издига низ постудениот воздух. Пареата потоа се замрзнува и се таложи на брегови каде што дува ветерот (надолу).[1]
Истиот ефект се јавува и врз солените водни тела, кога се нарекува снег со ефект на океан или снег со ефект на залив. Ефектот се засилува кога подвижната воздушна маса е подигната од орографското влијание на повисоки надморски височини на бреговите на ветер кој дува надолу. Ова подигање може да произведе тесни, но многу интензивни појаси на врнежи, кои таложат со брзина од многу инчи снег секој час, што често резултира со голема количина на вкупни снежни врнежи.
Областите кои се погодени од езерски и паралелни феномени со „ефект на океан“ се нарекуваат снежни појаси. Тие вклучуваат области источно од Големите езера во Северна Америка, западните брегови на северна Јапонија, Бајкалското Езеро во Русија и областите во близина на Големото Солено Езеро, Црно Море, Каспиското Море, Балтичкото Море, Јадранското Море, Северното Море и многу повеќе.
Снежните виулици со ефект на езеро се услови слични на снежни виулици кои произлегуваат од снегот со ефект на езеро. Под одредени услови, силните ветрови можат да ги придружуваат снеговите со ефект на езерото, создавајќи услови кои се слични на снежна бура; сепак, времетраењето на настанот е често малку помало од потребното за предупредување за снежна бура и во САД и во Канада.[2]
Ако температурата на воздухот е доволно ниска за да ги задржи врнежите замрзнати, тие паѓаат како снег со ефект на езеро. Ако не, тогаш паѓаат како дожд со езерски ефект. За да може да се формирма дожд или снег со ефект на езеро, воздухот што се движи низ езерото мора да биде значително поладен од површинскиот воздух (кој најверојатно ќе биде блиску до температурата на површината на водата). Поточно, температурата на воздухот на надморска височина каде што воздушниот притисок е 850 милибари (приближно 1.5 км вертикално) треба да биде 13°C пониска од температурата на воздухот на површината. Езерски ефект се јавува кога воздухот е на 850 милибари и е многу постуден отколку што е темпратурата на површината на водата може да произведе грмотевици, врнежи од снег придружени со молњи и грмежи (предизвикани од поголеми количини на енергија достапна од зголемената нестабилност).
Формирање
[уреди | уреди извор]
Потребни се некои клучни елементи за да се формираат врнежите со ефект на езеро и кои ги одредуваат неговите карактеристики: нестабилност, привлекување, влага спротиводно, езера спроти ветер, синоптичко (голем) размер, орографија/топографија и снежна или ледена покривка.
Нестабилност
[уреди | уреди извор]Температурна разлика од околу 13 °C помеѓу температурата на езерото и висината во атмосферата (околу 1500 метри на кои барометрискиот притисок мери 850 милибари) со што се обезбедува апсолутна нестабилност и овозможува силен транспорт на топлина и влага вертикално. Стапката на атмосферски пропуст и конвективната длабочина се директно засегнати и од езерската средина и од синоптичката средина, подлабоката конвективна длабочина со сè поголеми стапки на пропусти и соодветното ниво на влага овозможуваат подебели, повисоки облаци со врнежи со ефект на езеро и природно многу поголема стапка на врнежи.[3]
Фаќање
[уреди | уреди извор]Растојанието што воздушната маса го минува над водното тело се нарекува „фаќање“. Бидејќи повеќето езера се со неправилна форма, различни аголни степени на патување даваат различни растојанија; обично, достигнување од најмалку 100 км е потребно за да се создадат врнежи со ефект на езеро. Општо земено, колку е поголем доводот, толку повеќе се произведуваат врнежи. Поголемите доводи му обезбедуваат на граничниот слој повеќе време да се засити со водена пареа и топлинската енергија да се движи од водата кон воздухот. Како што воздушната маса стигнува до другата страна на езерото, водената пареа што се крева и лади се испушта во форма на кондензација и паѓа како снег, обично во висина од 40 км од езерото, но понекогаш и до околу 160 км.[4]
Градиент на ветерот
[уреди | уреди извор]Насочениот градиент на ветерот е еден од најважните фактори кои го регулираат развојот на скалите, и на средини со слабо насочен градиент типично произведуваат поинтензивни извиткувања од оние со повисоки нивоа на градиентот. Ако насочениот градиент помеѓу површината и висината во атмосферата на која мери барометарскиот притисок 700 милибари и е поголема од 60°, не може да се очекува ништо повеќе од налет на ветар. Ако насочниот градиент помеѓу водното тело и вертикалната висина на која се мери притисокот 700 милибари е помеѓу 30° и 60°, можни се и слаби појаси на езерски ефект. Во средини каде што градиенто е помал од 30°, може да се очекуваат силни, добро организирани ветрови.[5]
Синоптичко принудување
[уреди | уреди извор]Вртежната адвекција нагоре и големото искачување помагаат да се зголеми мешањето и конвективната длабочина, додека адвекцијата на ладен воздух ја намалува температурата и ја зголемува нестабилноста.[6]
Примери
[уреди | уреди извор]-
Карта на која се прикажани некои од снежните области на Соединетите Држави со ефект на езеро -
Снежни ленти со ефект на езеро над централен Њујорк -
Бафало (Њујорк), од 209 см снег паднал од 24 декември 2001 година до 28 декември 2001 година -
Фултон, Њујорк, по снежниот налет паднале 122-183 см. снег над дел од округот Освего, 28-31 јануари 2004 година -
Невремето на Денот на ветераните од 9 до 14 ноември 1996 година, можеби е најтешката снежна бура со езерската акција во раната сезона на Големите езера во последните 50 години. Во екот на бурата, повеќе од 160.000 кжители остануваат без струја само во Големиот Кливленд, постојат бурата произведени снежни врнежи кои се приближуваат до 70 см.
Истанбул
[уреди | уреди извор]Најнаселениот град во регионот, Истанбул, е многу склон на снег со ефект на езеро и овој временски феномен се случува речиси секоја зима, и покрај зимските просеци од 5°C, споредливо со Париз.[7] Во повеќе наврати, снежните врнежи со езерски ефект траеле повеќе од една недела, а официјалните вкупни длабочини на снег од едно невреме надминале 80 см центарот на градот и 104 см околу градот.[8][7][9] Порано, неофицијалните мерења се често повисоки, поради релативниот недостаток на доволно стари метеоролошки станици во регионот; некои извори тврдат до 4 м на снежни врнежи за време на снежната бура во март 1987 година.[10]
Во меѓувреме, снежните врнежи во планинските провинции во овој регион биле засилени со орографски ефект, што често резултирал со врнежи од снег од неколку метри, особено на повисоките места.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Warm Water and Cold Air: The Science Behind Lake-Effect Snow“. National Oceanic and Atmospheric Administration. Архивирано од изворникот на 2015-01-02. Посетено на 2015-01-02.
- ↑ „WFO Winter Weather Products Specification“ (PDF). National Weather Service. May 7, 2020. Архивирано од изворникот (PDF) на 2006-08-18.
- ↑ Byrd, Greg (June 3, 1998). „Lake Effect Snow: Instability“. University Corporation for Atmospheric Research. Архивирано од изворникот на 2009-06-17.
- ↑ Byrd, Greg (June 3, 1998). „Lake Effect Snow: Fetch“. University Corporation for Atmospheric Research. Архивирано од изворникот на 2008-05-15.
- ↑ Byrd, Greg (June 3, 1998). „Lake Effect Snow: Wind Shear“. University Corporation for Atmospheric Research. Архивирано од изворникот на 2008-05-11.
- ↑ Byrd, Greg (June 3, 1998). „Lake Effect Snow: Synoptic-Scale Forcing“. University Corporation for Atmospheric Research. Архивирано од изворникот на 2008-05-16.
- ↑ 7,0 7,1 „Resmi İstatistikler“. mgm.gov.tr. Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Архивирано од изворникот на 23 December 2020. Посетено на 13 December 2020.
- ↑ Arango, Tim (11 January 2017). „Snow Acts as a Magical Balm in an Anxious Turkey (Published 2017)“. The New York Times. Посетено на 13 December 2020.
- ↑ Tayanç, Mete; Karaca, Mehmet; Dalfes, H. Nüzhet (1998). „March 1987 Cyclone (Blizzard) over the Eastern Mediterranean and Balkan Region Associated with Blocking“. Monthly Weather Review. 126 (11): 3036. Bibcode:1998MWRv..126.3036T. doi:10.1175/1520-0493(1998)126<3036:MCBOTE>2.0.CO;2.
|hdl-access=бара|hdl=(help) - ↑ „1987 İstanbul kışında neler yaşandı? Tarihe geçen kar fırtınasından çarpıcı fotoğraflar“. www.cumhuriyet.com.tr (турски). Посетено на 2023-03-02.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Официјална страница со ефект на езера на Националната метеоролошка служба - со седиште во Бафало, Њујорк
- Прогнозирање на ефектот на езерото
- Видео од тајмлапс на снежни наноси додека возите по автопатот 407 ETR во Големото Торонто
- Дигитален музеј на снег
- Мерења на мраз и снег на езерата и околните површини Архивирано на {{{2}}}.Лабораторија за истражување на животната средина на Големите езера
- Прогноза на БиБиСи за снег со ефект на езеро во ОК во 1991 година