Сина песна
„Сина песна“ — стихозбирка на македонскиот поет Анте Поповски, првобитно објавена во 1984 година од издавачката куќа „Македонска книга“.
Содржина
[уреди | уреди извор]Збирката ги содржи следниве песни: „Глаголица“, „Јагленари“, „Можна песна“, „Глас“, „Книга врзана со синџири“, „Враќање на правта“, „Суша“, „Студови“, „Две стебла благуни“, „Прераскажување на апокриф“, „Ќе ми исковаш меч“, „Птоломеј“, „Велигден“, „Пиреј“, „На македонските пазари“, „Руса слика“, „Живите ништо не знаат“, „Мајсторот и мостот“, „Жолта птица, Дага“, „На излегување од Солун“, „Гламна“, „Писмо од мајка ми за црниот снег“, „Вознесение“, „Долина на детството“, „Кога ги излачија јагненцата“, „Оро во дворот“, „Кога ја сечеа шумата“, „Преполовен човек“, „Старци на прошетка“, „Љубов“, „На гости при мајка“, „Црн ветар“, „Спроти Богородица“, ’Рвеник“, „Бубачка лази по каменот“, „Чекајќи ја птицата“, „Наспроти Ху Шјен“, „Писмо според Сандберг“, „Летник 1977“, „Свето писмо“, „Ти кога би сакала“, „Црвениот пастув“, „Враќање од Тулгеш“, „Солун покрај Беаз-Куле“, „Највисоко“, „Историја“, „Памети тој“, „Дијалог“, „Вистината“, „Човекот“, „Човекот и реката“, „Молитва“, „Ноќем. Сам покрај реката“, „Изоче“, „Скаменување“, „Војници“ и „Разгорување“.[1]
Осврт кон делото
[уреди | уреди извор]Според, Слободан Мицковиќ, вредностите на збирката „Сина песна“ се состојат во прифаќањето на ширината на човековата егзистенција, во изнаоѓањето релевантни човечки вредности во сето она што го опкружува поетот и што му се налага како дел од сопствениот живот.[2]