Сината лагуна (филм од 1980)

Сината лагуна
Плакатот на филмот
Режисер	Рандал Клајзер
Продуцент	Рандал Клајзер
Сценарист	Даглас Деј Стјуарт
Заснован на	Сината лагуна од Хенри де Вер Стакпул
Главни улоги	Брук Шилдс Кристофер Аткинс Лео Макерн Вилијам Даниелс
Музика	Базил Поледорис
Кинематографија	Нестор Алмендрос
Монтажа	Роберт Гордон
Студио	Columbia Pictures
Дистрибутер	Columbia Pictures
Премиера	20 јуни 1980 г.
Времетраење	105 минути
Земја	САД
Јазик	англиски + македонски (титла)
Буџет	4,5 милиони долари
Бруто-заработка	58,8 милиони долари (Северна Америка)

Сината лагуна (англиски: The Blue Lagoon) — американски драмски филм од 1980 г., во режија на Рандал Клајзер, според сценариото на Даглас Деј Стјуарт, заснован на истоимениот роман од 1908 г. од Хенри де Вер Стакпул. Во главните улоги се појавуваат Брук Шилдс и Кристофер Аткинс. Музиката ја компонирал Базил Поледорис, а кинематографијата било дело на Нестор Алмендрос.

Филмот ја раскажува приказната за две млади деца што доживуваат бродолом и се исфрлаат на тропски островски рај во Јужниот Тихи Океан. Без водство или ограничувања од општеството, кај нив се јавуваат емоционални и физички промени додека влегуваат во период на полово созревање, се вљубуваат и на крајот добиваат дете.

Сината лагуна бил објавен во киносалите на 20 јуни 1980 г. од страна на Columbia Pictures. Филмот бил осуден од критичарите, кои го оспорувале неговото сценарио, изведбата и глумата на Шилдс, но кинематографијата на Алмендрос добила пофалби. И покрај критиките, филмот бил трговски успех, заработувајќи 58,8 милиони долари со буџет од 4,5 милиони долари, и станал деветтиот филм со најголема заработка во Северна Америка во 1980 г.

Филмот бил предложен за наградата „Сатурн“ за најдобар фантастичен филм, наградата „Оскар“ за најдобра кинематографија за Алмендрос и „Златен глобус“ за најдобар нов глумец на годината (Аткинс). Меѓутоа, Шилдс ја освоила првата награда „Златна малина“ (Golden Raspberry Award) за најлоша глумица за нејзината работа во филмот.

Содржина

Во доцниот викторијански период, двајца братучеди, деветгодишниот Ричард и седумгодишната Емелин Лестрејнџ, заедно со бродскиот готвач Педи Батон, доживуваат бродолом и завршуваат на бујна тропска островска лагуна во Јужниот Тихи Океан. Педи се грижи за децата и им забранува „со закон“ да одат на другата страна од островот, каде што наоѓа олтар со крвави остатоци од човечки жртви. Исто така ги предупредува да не јадат од смртоносните црвени бобинки. По пиење до несвест, Педи умира, а децата го преселуваат своето живеалиште на друг дел од островот.

Кога стигнуваат до периодот на полово созревање, двајцата се бањаат голи во океанот, но Емелин е вознемирена од својата сексуална привлечност кон Ричард и одбива да ги сподели своите „чудни“ мисли со него. Таа се плаши од својата прва менструација и не му дозволува на Ричард да ја прегледа за рана што тој си замислува дека ја има.

Со време, Ричард ја препознава својата привлечност кон Емелин. Таа се осмелува да отиде на забранетата страна од островот и го гледа олтарот. Поврзувајќи ја крвта со распнувањето Христово, таа заклучува дека олтарот е Бог и се обидува да го убеди Ричард да оди со неа таму да се моли. Ричард е шокиран од идејата да го прекршат „законот“ и се расправаат. Кога Ричард се обидува да започне интимен контакт со неа, Емелин го одбива. Тој се крие од неа и мастурбира.

Кога првпат по години се појавува брод, Емелин не го пали сигналниот оган и бродот минува без да ги забележи. Кога Ричард ја соочува со тоа, таа тврди, на негово бесно неверување, дека островот сега е нивен дом и дека треба да останат таму. Таа и открива дека знае за неговото мастурбирање и му се заканува дека ќе му каже на вујко Артур. Тие се караат и таа му фрла кокос што случајно го удира по глава. Разбеснет, Ричард ја удира и ја истерува од нивното засолниште.

Емелин згазнува на отровна камена риба. Изнемоштена од отровот, го моли Ричард да ја „однесе кај Бог“. Ричард ја носи преку островот и ја положува на олтарот. Емелин закрепнува и двајцата повторно се бањаат голи во лагуната. Забележувајќи ги реакциите на нивните тела, тие ја откриваат сексуалната врска и стануваат љубовници. Не сфаќаат што се случува кога Емелин забременува, и се шокираат кога чувствуваат дека бебето се движи во нејзиниот стомак, мислејќи дека тоа се само желудочни движења.

Неколку месеци подоцна, Ричард гледа домородци како изведуваат човечка жртва пред статуата. Уплашен, бега и ја бара Емелин, која е во породилни маки. Таа раѓа машко дете и му даваат име Педи.

Брод предводен од таткото на Ричард, Артур, пристигнува на островот и го гледа семејството како си игра на брегот. Задоволни од својот живот, Ричард и Емелин одат настрана наместо да побараат помош. Артур, гледајќи ги покриените со кал, заклучува дека тоа не се Ричард и Емелин.

На нивното првично живеалиште, Ричард бара банани додека Педи незабележано носи гранка со црвените бобинки во чамецот кај Емелин. Педи фрла весло од чамецот што почнува да се оддалечува од брегот. Ричард плива по него, а зад него се појавува ајкула. Емелин го фрла другото весло кон ајкулата, ја погодува и му овозможува на Ричард да се качи на чамецот. Чамецот без весла се носи на отворено море.

По денови лутање, Ричард и Емелин се будат и го наоѓаат Педи како ги јаде црвените бобинки. Безнадежни, и тие јадат и легнуваат да ја чекаат смртта. Неколку часа подоцна, бродот на Артур ги пронаоѓа. Артур прашува: „Мртви ли се?“ Помошникот го уверува: „Не, господине. Само спијат“.

Улоги

Глумец	Улога
Брук Шилдс	Емелин Лестрејнџ
Кристофер Аткинс	Ричард Лестрејнџ
Бредли Прајс	малото дете Педи
Чед Тимерманс	бебето Педи
Лео Макерн	Педи Батон
Вилијам Даниелс	Артур Лестрејнџ
Алан Хопгуд	капетанот
Гас Меркурио	помошникот на бродот

Надворешни врски

• The Blue Lagoon на Семрежната филмска база на податоци (англиски)