Симон Вејл
| Симон Вејл | |
|---|---|
 Симон Вејл, 1921 | |
| Роден(а) | 3 февруари 1909 Париз, Франција |
| Починал(а) | 24 август 1943 (возр. 34) Ешфорд, Кент, Англија |
| Период | Филозофија од 20 век |
| Школа | Гностицизам, Неоплатонизам |
Претежна дејност | Метафизика, космологија, етика, политичка филозофија |
Влијанија од
| |
Влијаел врз
| |
Симон Вејл (француски: Simone Weil; 3 февруари 1909 - 24 август 1943) — француски филозоф, мистик и политички деец.
Животот на Вејл беше одбележан со исклучително сочувство за страдањата на другите; на возраст од шест, на пример, таа одби да јаде шеќер откако слушнала дека војниците кои се бориле во Првата светска војна морале да останат без него. Таа почина од туберкулоза, за време на Втората светска војна, која можеби се влошува поради неисхранетост, откако одбила да јаде повеќе од минимални количества кои таа верувала биле на располагање за војниците во тоа време.
По дипломирањето од формалното образование, Вејл станала учителка. Предавала наизменично во текот на 1930-тите, земала неколку паузи поради лошата здравствена состојба и поради посветеноста на политичката дејност, помогнала во синдикалното движење, ја преземала страната на анархистите во Шпанската граѓанска војна, и потрошила повеќе од една година работејќи тешки работи, најмногу во авто фабриките, за подобро да ја разбере работничката класа.
Вејл пишувала во текот на нејзиниот живот, иако повеќето од нејзините дела не привлекле многу внимание, освен по нејзината смрт. Во 1950-тите и 1960-тите години, нејзината работа стана позната во континентална Европа и низ светот во англиското говорно подрачје. Нејзината мисла продолжила да биде предмет на обемна стипендија низ широк спектар на области.[1] Иако понекогаш се опишува како чудна, без хумор и иритирачки, таа инспирирала голема љубов во многу од оние кои ја знаеле. Албер Ками ја опиша како "единствениот голем дух на нашето време."[2]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Saundra Lipton and Debra Jensen (2012-03-03). „Simone Weil: Bibliography“. University of Calgary. Посетено на 2012-04-16.
- ↑ John Hellman (1983). Simone Weil: An Introduction to Her Thought. Wilfrid Laurier University Press. стр. 1–23. ISBN 0-88920-121-8.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
 |
„Симон Вејл“ на Ризницата ? |
- Дела од или за Симон Вејл во разни библиотеки (каталог WorldCat) (англиски)
- Оконор, Џон Џ. и Едмунд Ф. Робертсон. „Weil family“ - Архив „Историја на математиката“ на MacTutor (англиски)
- American Weil Society and 2009 Colloquy Архивирано на 10 октомври 2009 г.—Website for 2009 Colloquy at Southern Illinois University Edwardsville
- Simone Weil on Labor Архивирано на 15 август 2007 г. — hosted at the Center for Global Justice
- simoneweil.net — biographical notes, photos & bilingual quotes that illustrate key concepts, including force, necessity, attention and "le malheur"
- Works by Simone Weil — public domain in Canada
- An Encounter with Simone Weil Архивирано на 2 јануари 2011 г. — Documentary on Weil by Julia Haslett, premiered in Amsterdam in November 2010
- Radio broadcast on Weil as part of BBC's In our Time series (2012)
- Simone Weil’s texts (Catalan translation)
|