Прејди на содржината

Силвија Пинал

Од Википедија — слободната енциклопедија
Силвија Пинал
Upper-body shot of Silvia Pinal, a white woman with wavy blonde hair wearing a light dress, looking back at the viewer. The photographer features her autograph on the corner.
Пинал во 1960 г.
Роден(а)Силвија Пинал Идалго[1][2]
12 септември 1931(1931-09-12)
Гуајмас, Сонора, Мексико
Починал(а)28 ноември 2024(2024-11-28) (возр. 93)
Тлалпан, Мексико Сити, Мексико
ПочивалиштеПантеон Хардин
ОбразованиеНационален институт за ликовни уметности и литература
Занимање
  • глумица
  • пејачка
  • продуцент
  • политичарка
Активен период1949–2022
ПартијаИнституционална револуционерна партија
Сопружник
Деца4,
РодителиМојес Паскуел
Марија Идалго

Силвија Пинал Идалго (12 септември 1931 година – 28 ноември 2024) била мексиканска глумица. Својата кариера ја започнала во театарот пред да се впушти во киното во 1949 година. Станала една од најголемите женски ѕвезди на Златното доба на мексиканската кинематографија и, со нејзината изведба во Ајкула! (1969), дел од Златното доба на Холивуд. Нејзината работа во филмот и популарноста и овозможиле на Пинал да работи во Европа, особено во Шпанија и Италија. Пинал постигнала меѓународно признание глумејќи во трилогија филмови во режија на Луис Буњуел: Виридијана (1961), Ангелот истребувач (1962) и Симон од пустината (1965).

Покрај нејзината филмска кариера, Пинал била пионер во музичкиот театар во Мексико,[4] имала успешна кариера на телевизија и низа јавни улоги и политички функции, вклучувајќи ја и Прва дама на Тласкала во 1980-тите и мандати во Домот на пратеници, Собранието на претставници на Федералниот округ и Сенатот на Републиката.[5][6] Била сметана за „последна дива“ на Златното доба на мексиканскиот филм.[7]

Награди и почести

[уреди | уреди извор]
Статуа на Силвија Пинал (2002) извајана од Оскар Понзанели во Мексико Сити
  • Во 1954 година, компанијата за пиво Корона создала реклама со песна во која ги спомнувале Пинал покрај диви Џина Лолобриџида, Силвана Мангано и Силвана Пампанини.
  • Во 1956 година, Диего Ривера го насликал портретот на Пинал.[8]
  • Пинал е претставена како една од Седумте музи на уметноста во витраж на Театро Сикотенкатл во Тласкала.
  • Во 2002 година, Пинал била наградена со статуа во нејзина чест откриена во Мексико Сити. Работата ја извршил скулпторот Оскар Понцанели.[9]
  • Во 2006 година, во Шпанија, Пинал била наградена со Орденот на Изабел ла Католика во степен Командант за нејзиниот културен придонес во светот на киното.[10]
  • Во 2015 година, Пинал ја објавила својата автобиографија, со наслов Тоа сум јас.[11]
  • Во 2016 година, Академијата за филмски уметности и науки на Холивуд ја избрала Пинал за еден од своите членови за да ја признае нејзината долга кариера и придонес во меѓународната филмска индустрија.[12]
  • Во еден момент, Мет Касела, побарал од Пинал да направи биографска серија за нејзиниот живот; проектот, сепак, не успеал да се реализира[13]
  1. ↑ Sylvia Pasquel. (15 September 2018) (in es). ¿Por qué Sylvia Pasquel se cambió el nombre?. Imagen Entretenimiento. Се случува во 0:21. https://www.youtube.com/watch?v=kVN_PY4c5WM. Retrieved 15 May 2022. "Es que mi mamá es Silvia Pasquel, realmente yo me llamo como debería llamarse mi mamá. Mi mamá es hija de Moisés Pasquel, y después mi abuela se casó con Luis Pinal Blanco, y mi, mi abuelo la, la reconoce."
  2. ↑ Silvia Pinal. (24 February 2019) (in es). Silvia Pinal...frente a ti – Capítulo 1: Silvia descubre el secreto de su madre, Televisa. Las Estrellas. Се случува во 10:53. https://www.youtube.com/watch?v=vprftG9raLE. Retrieved 15 May 2022. "Quien tiene derechos también tiene obligaciones, y usted no ha cumplido ni una sola de ellas. Jamás le dio comida, jamás le dio techo, y ni siquiera la reconoció, y además Silvia no lleva su apellido, lleva el mío, Pinal."
  3. ↑ Flores, Paulina (22 March 2019). „La historia de cuando Silvia Pinal huyó en la cajuela de un carro para no ir a la cárcel“ (шпански). Посетено на 12 August 2020.
  4. ↑ „Pionera del musical“. Reforma (шпански). Mexico City. 12 September 2016. Посетено на 30 November 2024.
  5. ↑ Muñetón, Karla (2024-11-28). „Fallece Silvia Pinal, diva del cine nacional y exprimera dama de Tlaxcala“. El Sol de Tlaxcala. Архивирано од изворникот на 2024-12-16. Посетено на 2024-12-16.
  6. ↑ Reyes Padrón, Jorge (28 November 2024). „Además de primera actriz, Silvia Pinal tuvo un gran paso por la política mexicana“. Récord. Посетено на 2 December 2024.
  7. ↑ Caldwell, Austin (28 November 2024). „Silvia Pinal cause of death: The last 'Diva' of the Golden Age of Mexican cinema dies“. Marca. Посетено на 28 November 2024.
  8. ↑ Huerta Ortiz, César (28 November 2024). „Silvia Pinal y el "no" definitivo que le dio a Diego Rivera“. El Universal. Посетено на 29 November 2024.
  9. ↑ Tapia, Victoria (9 March 2002). „Reconocen a Silvia Pinal en el Día Internacional de la Mujer“. El Universal. Посетено на 1 December 2024.
  10. ↑ „Pinal, condecorada con la Orden de Isabel La Católica en grado de Encomienda“. La Crónica de Hoy (шпански). 23 June 2006. Архивирано од изворникот на 27 June 2018. Посетено на 1 December 2024.
  11. ↑ Ortega, Luis Alejandro (29 September 2015). „Silvia Pinal cuenta su vida en 'Esta soy yo'“ [Silvia Pinal tells her life story in 'Esta soy yo']. Noticieros Televisa (шпански). Архивирано од изворникот на 7 October 2015. Посетено на 15 December 2020.
  12. ↑ Magaña, Luis (27 November 2016). „Silvia Pinal es elegida por la Academia“. El Universal (шпански). Посетено на 1 December 2024.
  13. ↑ González, Renata (28 March 2019). „Antes que Carla Estrada, Steven Spielberg buscó a Silvia Pinal para hacer serie“. Quién (шпански). Посетено на 1 December 2024.

Библиографија

[уреди | уреди извор]
  • Agrasánchez, Rogelio Jr. (2001). Bellezas del cine mexicano/Beauties of Mexican Cinema. Archivo Fílmico Agrasánchez. ISBN 978-968-5077-11-8.
  • García Riera, Emilio (1996). El cine de Silvia Pinal. Universidad de Guadalajara (Centro de Investigaciones y Enseñanza Cinematográficas), Patronato de la Muestra de Cine Mexicano en Guadalajara, A. C. e Instituto Mexicano de Cinematografía (IMCINE). ISBN 978-968-895-714-1.
  • Pinal, Silvia (2015). Esta soy yo. Porrúa. ISBN 978-607-09-2108-7.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Силвија_Пинал&oldid=5450653“