Серж Гнабри
| Серж Гнабри | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Лични податоци | |||
| Полно име | Серж Давид Гнабри | ||
| Роден на | 14 јули 1995 | ||
| Роден во | Штутгарт, Германија | ||
| Држава |
 Германија | ||
| Висина | 1,73 м | ||
| Позиција | крило | ||
| Клупски податоци | |||
| Сегашен клуб |
 Бајерн Минхен | ||
| Број | 7 | ||
| Младинска кариера | |||
 Вајсбах | |||
|
Хеминген | |||
2.png){kind=small} Дицинген | |||
|
Фјуербах | |||
 Штутгарт Кикерс | |||
 Штутгарт | |||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
| 2012-2016 |
 Арсенал | 10 | (1) |
| 2015-2016 |
→ Вест Бромвич Албион | 1 | (0) |
| 2016-2017 |
 Вердер Бремен | 27 | (11) |
| 2017- |
Бајерн Минхен | 188 | (69) |
| 2017-2018 |
→ Хофенхајм | 22 | (10) |
| Репрезентација | |||
| 2010-2011 |
Германија 16 | 5 | (1) |
| 2011-2012 |
Германија 17 | 12 | (3) |
| 2013 |
Германија 18 | 2 | (3) |
| 2013 |
Германија 19 | 5 | (3) |
| 2015-2017 |
Германија 21 | 16 | (4) |
| 2016 |
Германија (олимп.) | 6 | (6) |
| 2016- |
Германија | 49 | (22) |
Серж Давид Гнабри (роден на 14 јули 1995) — германски фудбалер, крило на Бајерн Минхен и на германската репрезентација.
Биографија
[уреди | уреди извор]Серж е роден во Штутгарт, Германија, од татко од Брегот на Слоновата Коска и мајка германка.[1][2] Како дете, тој бил талентиран спринтер,[1] но сепак го избрал фудбалот, пред атлетиката.
Технички карактеристики
[уреди | уреди извор].jpg) |
Најчесто игра како лево крило,[3] но исто така, може да дејствува и како десно крило, втор напаѓач[4] или дури како главен напаѓач.[4] Се работи за физички цврст и силен фудбалер кој има добра основна техника,[3][4] и одличен удар.[4] Меѓу најголемите квалитети во играта му се дриблингот[1] и брзината[1][3] што му овозможува често да пробива по страничните позиции и да асистира за својте соиграчи, но и сам да ги завршува акциите.[4]
Клупска кариера
[уреди | уреди извор]Арсенал
[уреди | уреди извор]Откако во младоста Гнабри сменил повеќе екипи во кој тренирал и растел, во 2010 година екипата на Штутгарт се согласила да го продаде тогаш 15-годишниот Гнабри на Арсенал за 100.000 фунти.[5] Сепак, тој морал да почека сè до летото 2011 за да се пресели во лондонскиот клуб затоа што сè уште немал 16 години.[6] Тој официјално му се приклучил на Арсенал за сезоната 2011-2012 и најпрво бил регистриран со право за настап за екипата под 18 години, но подоцна бил промовиран во резервниот тим на топџиите после серијата на импресивни перформанси.[7]
Пред почетокот на сезоната 2012-2013, Гнабри бил повикан од менаџерот на првиот тим на Арсенал Арсен Венгер за претсезонските подготовки. Своето деби во официјален натпревар за клубот го направил на 26 септември 2012, против Ковентри Сити во победата со 6-1 во Лига купот, заменувајќи го Алекс Окслејд-Чемберлејн во 72-рата минута од натпреварот.[8] На 20 октомври 2012, го направил своето деби во Премиер лигата во поразот со 1-0 од Норич Сити на Кероу Роуд. На возраст од 17 години и 98 дена, тој станал вториот најмлад дебитант на Арсенал во лигата во историјата на клубот зад Џек Вилшер.[9] Четири дена подоцна, тој дебитирал и во Лигата на шампионите, влегувајќи како замена во поразот на Арсенал со 2-0 од Шалке 04.[10] Својата прва сезона во Арсенал ја завршил со вкупно 4 настапи.
Следната сезона, Гнабри бил вклучен во составот на Арсенал за првиот сезонски натпревар против Астон Вила, започнувајќи го натпреварот на клупата за резерви. На 22 септември 2013, тој го направил својот прв старт за Арсенал во натпреварот од Премиер лигата против Стоук Сити, откако Тио Волкот се повредил непосредно пред почетокот на натпреварот. Тој одиграл 73 минути, пред да биде заменет од Рио Мијаичи во победата на Арсенал со 3-1.[11] Тој го постигнал својот прв професионален гол во следниот првенствен натпревар против Свонзи Сити со кој го предводел Арсенал до победа од 2-1 и ги оставил на врвот на табелата во Премиер лигата. На 26 октомври, тој изборил пенал за Арсенал во победата со 2-0 над Кристал Палас. Добрите перформанси на почетокот од сезоната му донеле на Гнабри номинација за наградата Golden Boy, но и нов петгодишен договор со Арсенал.[12] Тој направил 14 настапи за Арсенал во сезоната 2013-2014, вклучувајќи импресивни изданија во ФА Купот против Тотенхем[13] и Ковентри[14] со кој му помогнал на Арсенал да го освои турнирот таа година, иако не бил ниту на клупата во финалето против Хал Сити во кое топчиите со голем пресврт од 0-2 преку продолженија дошле до победа од 3-2.
.jpg)
Поради тешка повреда Гнабри го пропуштил поголемиот дел од сезоната 2014-2015 и не одиграл ниту еден натпревар за првиот тим на Арсенал во ниту едно натпреварување.[15]
На 7 август 2015, Гнабри бил позајмен на Вест Бромвич Албион до крајот на сезоната. Своето деби за клубот го направил на 23 август 2015, во поразот со 3-2 од Челси.[16] Во јануари, тој се вратил во Арсенал поради тоа што немал многу шанси за настап во првиот тим на клубот од Бирмингем,[17] но не настапил ниту еднаш до крајот на сезоната.
Вердер Бремен
[уреди | уреди извор]На 31 август 2016 година, Гнабри потпишал за екипата од Прва Бундеслига, Вердер Бремен, за пријавена трансфер сума од 5 милиони фунти.[18][19] Менаџерот на Арсенал Арсен Венгер сакал да го продолжи договорот со Гнабри пред неговото заминување, но недостатокот на можности за играње во првиот тим било пресудно играчот од средниот ред да побара трансфер во друг клуб.[20][21]
Своето деби за Вердер го направил на 11 септември 2016 година, во поразот со 1-2 од Аугсбург во рамките на второто коло од првенството. Првиот гол со клубот го постигнал на 17 септември, во поразот на гости со 4–1 од Борусија Менхенгладбах.[22] На 24 фервуари 2017, Гнабри ги постигнал двата гола за Вердер во победата со 1-2 на гостувањето кај Волфсбург.[23] Позитивната сезона која ја имал со зелените му донела интерес од други екипи и многу шпекулации околу неговата индина. Во јуни 2017 година, од клубот објавиле дека Гнабри ја активирал клаузулата за ослободување од неговиот договор и дека ќе замине на крајот од месецот.[24] Во својата единствена сезона во клубот, тој забележал 27 настапи и постигнал 11 гола,[25] додека Вердер завршил на осмото место во Бундеслигата.
Бајерн Минхен
[уреди | уреди извор]На 11 јуни 2017, Бајерн Минхен го потпишале Гнабри на тригодишен договор, откако ја активирале клаузулата во неговиот договор со Вердер Бремен во вредност од 8 милиони евра.[26]
Три дена подоцна, на 14 јуни, клубот објавил дека Гнабри ќе замине на позајмица во Хофенхајм до крајот на сезоната.[27] Својте први првенствени голови ги постигнал во победата од 4–0 над РБ Лајпциг.[28] Тој постигна 10 гола во неговите 22 настапи во сезоната, помагајќи му на Хофенхајм да заврши на третото место на првенствената табела и да обезбеди место во Лигата на шампионите за следната сезона.[29][30]
На 2 јули 2018 година, Гнабри бил претставен како играч на Бајерн Минхен, земајќи го дресот со број 22.[31] На 1 септември, Гнабри го направил своето деби во Бундеслигата за Баерн Минхен во победата од 3-0 против Штутгарт, влегувајќи како замена во 77-мата минута.[32] На 3 ноември 2018 година, Гнабри го постигнал својот прв првенствен гол за Бајерн во ремито 1–1 против Фрајбург.[33] На 1 декември 2018 година, Гнабри постигнал два гола во победата од 2–1 против неговиот поранешен клуб Вердер Бремен.[34] На 2 март 2019 година, Гнабри го постигнал 4000-тиот гол на Бајерн Минхен во Бундеслигата за време на победата од 5–1 над Борусија Менхенгладбах, помагајќи му на клубот да стане првиот тим што ја постигнал оваа граница.[35] На 5 март 2019 година, тој потпишал нов договор со Бајерн Минхен до јуни 2023 година[36] и ја завршил сезоната во Бундеслигата како втор стрелец на баварците со 10 гола на 30 натпревари. На крајот од сезоната, ја освоил својата прва титула во Бундеслигата откако Бајерн завршил со два бода пред Борусија Дортмунд освојувајќи вкупно 78 бода.
На 1 октомври 2019 година, Гнабри постигнал четири гола во победата од 7–2 на гости против Тотенхем во Лигата на шампионите,[37][38][39] станувајќи само 13-тиот играч во историјата на натпреварувањето на кој му успеал овој подвиг и втор како играч на Бајерн по Марио Гомес во 2012.[40]
Репрезентативна кариера
[уреди | уреди извор]Гнабри ја претставувал Германија во разни младински нивоа, вклучувајќи ги и оние под 16 години, под 17 години и под 18 години. Во летото 2017 година тој бил дел од германскате репрезентација под 21 година кој го освоила Европското првенство за играчи под 21 година во Полска, постигнувајќи еден гол на турнирот во 5 натпревари.
Хронологија на репрезентативните настапи
[уреди | уреди извор]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Статистика
[уреди | уреди извор]Клупска статистика
[уреди | уреди извор]Статистиката е ажурирана на 20 мај 2017.
| Сезона | Клуб | Првенство | Национален куп | Континентален куп | Останати купови | Вкупно | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Лига | Наст | Гол | Наст | Гол | ||
| 2012-2013 |  Арсенал |
ПЛ | 1 | 0 | ФАКуп+ЛК | 0+2 | 0 | ЛШ | 1 | 0 | - | - | - | 4 | 0 |
| 2013-2014 | ПЛ | 9 | 1 | ФАКуп+ЛК | 2+1 | 0 | ЛШ | 2 | 0 | - | - | - | 14 | 1 | |
| 2014-2015 | ПЛ | 0 | 0 | ФАКуп+ЛК | 0+0 | 0 | ЛШ | 0 | 0 | - | - | - | 0 | 0 | |
| 2015-2016 | Вест Бромвич |
ПЛ | 1 | 0 | ФАКуп+ЛК | 0+2 | 0 | - | - | - | - | - | - | 3 | 0 |
| Вкупно Арсенал | 10 | 1 | 5 | 0 | 3 | 0 | - | - | 18 | 1 | |||||
| 2016-2017 |  Вердер Бремен |
1Б | 27 | 11 | КГ | 0 | 0 | - | - | - | - | - | - | 27 | 11 |
| 2017-2018 | Хофенхајм |
1Б | 22 | 10 | КГ | 1 | 0 | ЛШ+ЛЕ | 2+1 | 0+0 | - | - | - | 26 | 10 |
| 2018-2019 | Бајерн Минхен |
БЛ | 30 | 10 | КГ | 5 | 3 | ЛШ | 7 | 0 | СГ | 0 | 0 | 42 | 13 |
| 2019-2020 | БЛ | 31 | 12 | КГ | 5 | 2 | ЛШ | 10 | 9 | СГ | 0 | 0 | 46 | 23 | |
| 2020-2021 | БЛ | 27 | 10 | КГ | 1 | 1 | ЛШ | 6 | 0 | СГ+СУ+Скп | 1+1+2 | 0 | 38 | 11 | |
| 2021-2022 | БЛ | 34 | 14 | КГ | 2 | 0 | ЛШ | 8 | 3 | СГ | 1 | 0 | 45 | 17 | |
| 2022-2023 | БЛ | 34 | 14 | КГ | 4 | 0 | ЛШ | 8 | 2 | СГ | 1 | 1 | 47 | 17 | |
| 2023-2024 | БЛ | 10 | 3 | КГ | 2 | 0 | ЛШ | 7 | 2 | СГ | 1 | 0 | 20 | 5 | |
| 2024-2025 | БЛ | 21 | 6 | КГ | 3 | 0 | ЛШ | 10 | 0 | Скп | - | - | 34 | 6 | |
| Вкупно Бајерн Минхен | 187 | 69 | 22 | 6 | 56 | 16 | 7 | 1 | 272 | 92 | |||||
| Вкупно во кариерата | 247 | 91 | 30 | 6 | 62 | 16 | 7 | 1 | 347 | 114 | |||||
Репрезентативна статистика
[уреди | уреди извор]| Репрезентација | Година | Настапи | Голови |
|---|---|---|---|
| Германија
|
2016 | 2 | 3 |
| 2017 | 0 | 0 | |
| 2018 | 3 | 1 | |
| 2019 | 8 | 9 | |
| 2020 | 4 | 1 | |
| 2021 | 14 | 6 | |
| 2022 | 8 | 1 | |
| 2023 | 6 | 1 | |
| 2024 | 4 | 0 | |
| Вкупно | 49 | 22 | |
Титули
[уреди | уреди извор]Клупски
[уреди | уреди извор]Арсенал
[уреди | уреди извор]
ФА Куп : 1
- 2013-2014
Бајерн Минхен
[уреди | уреди извор]
Бундеслига : 6
- 2018-2019, 2019-2020, 2020-2021, 2021-2022, 2022-2023, 2024-2025
Куп на Германија : 2
- 2018-2019, 2019-2020
- 2020, 2021, 2022
Лига на шампиони : 1
- 2019-2020
Суперкуп на УЕФА : 1
- 2020
Репрезентативни
[уреди | уреди извор]- Германија под 21 година
.svg){kind=small}
- Германија олимписка репрезентација
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „10 things you may not know about Serge Gnabry“ (англиски). Посетено на 2019-09-28.
- ↑ „Bayern: chi è Gnabry, l'uomo dei 9 gol in Champions“. Посетено на 2020-08-23.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 „Vetrina olimpica | L'Ultimo Uomo - Part 2“. 2016-08-13. Посетено на 2019-09-28.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 „Top XI: Bundesliga 2017/18“. 2018-06-07. Посетено на 2019-09-28.
- ↑ Olley, James (26 September 2012). „Serge Gnabry the latest Arsenal young gun who has a chance to fire“. London Evening Standard. Посетено на 28 September 2012.
- ↑ Sanderson, Jamie. „Arsenal Agree Deal With Stuttgart For Gnabry“. Young Guns Blog. Архивирано од изворникот на 2013-04-10. Посетено на 26 September 2012.
- ↑ „2011/12 Player Review: Serge Gnabry“. Arsenal F.C. Архивирано од изворникот на 2013-04-10. Посетено на 26 September 2012.
- ↑ Clarke, Richard. „Arsenal 6–1 Coventry City“. Arsenal F.C. Посетено на 26 September 2012.
- ↑ Sanghera, Mandeep (20 October 2012). „Norwich 1–0 Arsenal“. BBC Sport. Посетено на 12 November 2016.
- ↑ „Man of the Match v Schalke - Coquelin“. Arsenal F.C. 25 October 2012. Архивирано од изворникот на 2013-01-26. Посетено на 12 November 2016.
- ↑ Magowan, Alistair (22 September 2013). „Arsenal 3–1 Stoke City“. BBC Sport. Посетено на 28 September 2013.
- ↑ „Gnabry agrees new long-term contract“. Arsenal F.C. 28 October 2013. Посетено на 28 October 2013.
- ↑ McNulty, Phil (4 January 2014). „Arsenal 2–0 Tottenham“. BBC Sport. Посетено на 19 August 2020.
- ↑ Begley, Emlyn (24 January 2014). „Arsenal 4–0 Coventry City“. BBC Sport. Посетено на 19 August 2020.
- ↑ „Albion seal Gnabry loan deal“. West Bromwich Albion F.C. 7 August 2015. Архивирано од изворникот на 2017-05-28. Посетено на 7 August 2015.
- ↑ Magowan, Alistair (23 August 2015). „West Bromwich Albion 2–3 Chelsea“. BBC Sport. Посетено на 9 November 2015.
- ↑ O'Callaghan, Rory (31 January 2016). „Arsenal to recall Serge Gnabry from West Brom loan spell“. Sky Sports. Посетено на 12 November 2016.
- ↑ „Gnabry-Wechsel perfekt!“. Kreiszeitung (германски). 31 August 2016. Посетено на 31 August 2016.
- ↑ Uersfeld, Stephan (31 August 2016). „Werder Bremen sign Arsenal winger Serge Gnabry on permanent deal“. ESPN FC. Посетено на 31 August 2016.
- ↑ „Arsenal to offer Gnabry new contract“. FourFourTwo. 18 August 2016. Посетено на 31 August 2016.
- ↑ „@SergeGnabry: "I've come to Bremen to get playing time, to develop further and to help the team." #werder“. SV Werder Bremen English Twitter Account. 31 August 2016. Посетено на 12 November 2016.
- ↑ „Clinical Gladbach crush Bremen“. Bundesliga. 17 September 2016. Архивирано од изворникот на 2019-07-22. Посетено на 12 November 2016.
- ↑ „Wolfsburg 1-2 Werder Bremen: Serge Gnabry double secures win“. sky sports. 24 февруари 2017. Посетено на 13 април 2025.
- ↑ „Serge Gnabry to leave Werder Bremen after one season“. sky sports. 8 јуни 2017. Посетено на 13 април 2025.
- ↑ „Serge Gnabry“. kicker (германски). Olympia-Verlag. Посетено на 10 September 2018.
- ↑ Malyon, Ed (11 June 2017). „Bayern Munich sign former Arsenal winger Serge Gnabry, freeing up Liverpool to sign Douglas Costa“. The Independent. London. Посетено на 11 June 2017.
- ↑ „Gnabry joins Hoffenheim on loan“. FC Bayern Munich. 14 June 2017. Посетено на 18 May 2018.
- ↑ „Hoffenheim vs RB Leipzig“. Whoscored.com. Посетено на 19 May 2018.
- ↑ „Table | Bundesliga“. Bundesliga. Посетено на 19 May 2018.
- ↑ „Hoffenheim, Dortmund qualify for UEFA Champions League“. Business Standard India. 13 May 2018. Посетено на 24 May 2018.
- ↑ „Gnabry: I'll learn a lot from the guys“. FC Bayern Munich. 2 July 2018. Посетено на 24 October 2018.
- ↑ „Stuttgart vs Bayern Munich – Match Report“. Soccerway. Посетено на 25 September 2018.
- ↑ „Off-color Red held by stubborn Freiburg“. FC Bayern Munich. Посетено на 1 December 2018.
- ↑ „Resolute Reds overcome Bremen“. FC Bayern Munich. Посетено на 1 December 2018.
- ↑ „Bayern Munich go level with Borussia Dortmund after crushing win over Borussia Mönchengladbach“. Bundesliga. 2 March 2019. Посетено на 2 March 2019.
- ↑ „Gnabry commits to Bayern through 2023“. FC Bayern Munich. 5 March 2019.
- ↑ Hytner, David (1 October 2019). „Serge Gnabry scores four in brutal Bayern's 7–2 humiliation of Tottenham“. The Guardian. Посетено на 2 October 2019.
- ↑ „Serge Gnabry: From West Brom fringe player to Champions League hero“. BBC Sport. 1 October 2019. Посетено на 2 October 2019.
- ↑ Bysouth, Alex (10 December 2019). „Serge Gnabry: Premier League struggler to Germany and Bayern Munich star“. BBC Sport. Посетено на 10 December 2019.
- ↑ „Every player to score four goals in a Champions League game“. yahoo. 18 септември 2024. Посетено на 15 април 2025.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||
| ||||||||
| ||||||||
| ||||||||