Сергеј Василенко
Сергеј Василенко | |
---|---|
Роден(а) | март 18, 1872 Москва |
Починал(а) | март 11, 1956 Москва | (возр. 83)
Занимање | композитор, диригент |
Сергеј Никифорович Василенко (руски: Серге́й Никифорович Василенко; 30 март 1872 -11 март 1956) бил руски и советски композитор и професор по музика, чии композиции покажале силни тенденции кон мистицизмот.[1]
Василенко е роден во Москва и првично студирал право на Московскиот универзитет, но потоа го сменил правецот и студирал на Московскиот конзерваториум од 1896 до 1901 година како ученик на Сергеј Танејев и Михаил Иполитов-Иванов.[2] Од 1903 до 1904 година бил диригент во приватната оперска куќа во Москва.[3] Неколку години бил организатор и диригент на Историските концерти на руското музичко друштво. Потоа станал професор на Конзерваториумот во Москва, каде што негови студенти биле и Арам Хачатуријан, Николај Рославец, Николај Раков и Ара Мериканто.[4]
Василенко бил одликуван со Орден на Црвениот знаме, како и титула „Заслужен работник на уметноста“. Во 1947 година доделена му е Сталиновата награда.[5] Починал во Москва во 1956 година.
Знаајни дела
[уреди | уреди извор]Опера
[уреди | уреди извор]- Сказаније о одделение великом Китеже и тихом озере Светојаре (Приказна за големиот град Китеж и тивкото езеро Светојар) (1902; првично кантата, Оп. 5)[6]
- Sïn solntsa (Синот на сонцето), Оп. 63 (1929)
- Кристофор Колумбо (Кристофер Колумбо), Оп. 80 (1933)
- Буран (Снежната бура), Оп. 98 (1939)[7]
- Велики канал (Големиот канал), Оп. 101 (1939)
- Суворов, Оп. 102 (1942)
Балет
[уреди | уреди извор]- Во зраците на сонцето, Оп. 17 (1925–26)
- Ноја, Оп. 42 (1923)
- Јозеф Згодниот, Оп. 50 (1925)
- Лола, Оп. 52 (1926)
- Циганите, Оп. 90 (1936; по Александар Сергеевич Пушкин )
- Жабата принцеза, Оп. 103 (1941)
- Мирандолина
Хорски
[уреди | уреди извор]- Легендата на кантата за големиот град Китеж и тивкото езеро Светојар, Оп, 5 (подоцна се сменил жанрот во опера во што придонела работата на Николај Римски-Корсаков на истата таа тема)
- Кантата за 20-годишнината од Октомвриската револуција, Оп. 92 (1937)
Оркестар
[уреди | уреди извор]- Три крвави битки, Оп. 1 (1900)
- Епска песна, Оп. 4 (1900–03)
- Симфонија број 1 во Г-мол, Оп. 10 (1904–06)
- Градината на смртта, симфониска поема по Оскар Вајлд, Оп. 13 (1907–08)
- Сафо, симфониска поема, Оп. 14 (1909)
- Лет на вештерките, симфониска поема, Оп. 15 (1908–09)
- Ау солеил, симфониска поема, Оп. 17
- Фантастичен валцер, Оп. 18 (1912)
- Симфонија број 2 во Ф-мајор, Оп. 22
- Апартман на музика со лејта од 14 до 17 век, Оп. 24 (1914)
- Зодијак, пакет на француски теми од 18 век, Оп. 27 (1914)
- Егзотичен пакет, оп. 29 (1915–16)
- Индискa свита, Оп. 42 бис
- Кинески свита, број 1, Оп. 60 (1928)
- Туркменистански свита, оп. 68 (1931)
- Кинески свита, број 2, Оп. 70 (1931)
- Весел круг, 8 советски танци, Оп. 73 (1932)
- Советски исток, пакет, Оп. 75 (1932)
- Рапсодија на Црвената армија, Оп. 77 (1932)
- филмска музика за Окраина на Борис Барнет (1933)
- Славјанска рапсодија (1937)
Концерт
[уреди | уреди извор]- Концерт за виолина во Д-мол, Оп. 25 (1910–13)
- Концерт за симфониски оркестар и дувачки оркестар (1928)
- Свита на руски народни теми, балалајка и хармоника (1928)
- Концерт за труба и оркестар, Оп. 113
- Концерт за пијано во малолетничка со острина, оп. 128
Камерна музика
[уреди | уреди извор]- Гудачки квартет во А, Оп. 3 (околу 1901 година)
- Соната во Д-мол за виола и пијано, Оп. 46 (1923); верзија за виолина и пијано (1955)
- Гудачки квартет во мала форма, оп. 58 (околу 1928 година)
- Квартет за теми на Туркменистан, за флејта, обоа (англиски рог), кларинет, фагот и ударни реклами., Оп. 65 (1932)
- Пијано трио во А, Оп. 74 (1932)
- Јапонска свита за обоа, кларинет, фагот, ксилофон и пијано, оп. 66а (1938)
- Кинески скици, дрвен ветер, Оп. 78 (1938)
- Квартет за американски теми, дрвен ветер, Оп. 79 (1938)
Воен бенд
[уреди | уреди извор]- Марш на Црвената армија, Оп. 64 (1929)
- Фантазија за револуционерни песни на Западот, Оп. 71 (1931)
Друго
[уреди | уреди извор]- песни (вклучувајќи и маори, синхалски, индиски и јапонски мелодии)
- аранжмани за народни песни
- пијано изведби
Користена литература
[уреди | уреди извор]- ↑ Artamonova, Elena. „Unknown Sergey Vasilenko And His Viola Compositions: Recent Discoveries In Russian Archives“ (PDF). Journal OF THE AMERICAN VIOLA SOCIETY. 28 (1): 33–47.
- ↑ „Сергей Василенко (II)“. Кино-Театр.РУ. Посетено на 2020-12-10.
- ↑ „персоналии - Василенко Сергей Никифорович“. www.mosconsv.ru (руски). Посетено на 2020-12-10.
- ↑ „Сергей Никифорович Василенко (Sergei Vasilenko) | Belcanto.ru“. www.belcanto.ru. Посетено на 2020-12-10.
- ↑ Рогаль-Левицкий, Дмитрий (1947). „Творческий путь С. Н. Василенко“ (PDF). Музыкальная Академия. 2: 7–19.
- ↑ Е. А., Артамонова (2015). „Композитор Сергей Василенко и его вклад в Русскую музыкальную культуру“ (PDF). ХУДОЖЕСТВЕННОЕ ОБРАЗОВАНИЕ И НАУКА: 96–103.
- ↑ „Сергей Никифорович Василенко - Персоны - Санкт-Петербургская академическая филармония имени Д.Д. Шостаковича“. www.philharmonia.spb.ru. Архивирано од изворникот на 2019-01-18. Посетено на 2020-12-10.
Прочитајте повеќе
[уреди | уреди извор]- Imperial Moscow University: 1755-1917: encyclopedic dictionary. Moscow: Russian political encyclopedia (ROSSPEN). A. Andreev, D. Tsygankov. 2010. стр. 114–115. ISBN 978-5-8243-1429-8.978-5-8243-1429-8
- А. Иглфилд-Хал (уредник), Речник за модерна музика и музичари (Дент, Лондон 1924)
- Речник на музика и музичари од Гроув, 5-то издание. (1954)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Добитници на Сталиновата награда
- Носители на Орденот на Црвеното знаме
- Советски композитори
- Композитори на класична музика од 20 век
- Починати во 1956 година
- Родени во 1872 година
- Руски диригенти
- Руски композитори
- Народни уметници на Руската СФСР
- Носители на Орденот на Црвеното знаме на трудот
- Починати во Москва
- Носители на Орденот на Ленин