Севернофризиски јазик
| Севернофризиски јазик | |
|---|---|
| Frasch / Fresk / Freesk / Friisk | |
 | |
| Застапен во | Германија |
| Подрачје | Шлезвиг-Холштајн |
| Говорници | (10.000 во 1976 г.) |
| Јазично семејство | индоевропско
|
| Статус | |
| Службен во |  Северна Фризија Хелголанд |
| Јазични кодови | |
| ISO 639-2 | frr |
| ISO 639-3 | frr |
| Linguasphere | 52-ACA-e (наречја: 52-ACA-eaa до -eak & мртви -eba и -ebb) |
 Дијалектите на севернофризискиот јазик | |
Севернофризиски јазик — малцински јазик во Германија, со околу 10.000 говорници во областа Северна Фризија.[1] Јазикот е дел од групата на фризиски јазици во состав на западногерманското јазично семејство.
Класификација
[уреди | уреди извор]Најсродни на севернофризискиот се другите два фризиски јазика - затерландскиот фризиски (источнофризиски) од северозападна Долна Саксонија во Германија и западнофризискиот јазик што се говори на северот на Холандија. Заедно, овие јазици ја сочинуваат групата на фризиски јазици.
Во блиско сродство со фризиските јазици е и англискиот, и припаѓаат на пошироката група на англофризиски јазици. Оваа група пак, заедно со долногерманскиот, ја сочинува поголемата целина од северноморските германски јазици, со тоа што долногерманскиот бележи самостоен развој веќе подолго време, па затоа покажува поголеми разлики од останатите.[2]
Дијалекти
[уреди | уреди извор]Преглед
[уреди | уреди извор]Севернофризискиот има 10 дијалекти што се делат на две наречја: континентално и островско.;[3] Исклучок од ова е дијалектот што се говори на островот Халиген, кој сепак припаѓа на континенталната група. Дијалектите се следниве:
- Островско наречје
- зилтски (зелриншки)
- ферско-амрумски (фериншки/емраншки)
- хелголандски (халундски)
- Континентално наречје
- видингхардски
- бекингхардски (мориншки)
- кархардски
- северногесхардски
- средногесхардски
- јужногесхардски (мртов од 1981 година)
- халингенски
Споредба
[уреди | уреди извор]На табелава се прикажани сличностите и разликите помеѓу разни севернофризиски дијалекти.[4]
| Дијалект | татко | мајка | сестра | брат |
|---|---|---|---|---|
| зилтски | Faaðer | Mooter | Sester | Bröðer |
| фериншки | aatj | mam | saster | bruler |
| емраншки | bruder | |||
| халиншки | baabe | mäm | soster | bröör |
| хелголандски | Foor | Mem | Söster | Bruur |
| видингхардски | tääte | määm | broor | |
| кархардски | mäm | brauder | ||
| бекингхардски | taatje | mam | brouder | |
| северногесхардски | ate | mäm | broor | |
| јужногесхардски | fåår, fååðer | brööðer | ||
| северногесхардски | fååje | soster | brår |
Поврзано
[уреди | уреди извор] |
Издание на Википедија — слободната енциклопедија на севернофризиски јазик |
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Фризите и нивниот фризиски“. Влада на Шлезвиг-Холштајн. Архивирано од изворникот на 2015-03-23. Посетено на 2012-07-27. (германски)
- ↑ Nielsen, Hans Frede (2001). „Frisian and the Grouping of the Older Germanic Languages“. Во Horst H. Munske (уред.). Handbuch des Friesischen – Handbook of Frisian Studies (германски и англиски). Tübingen: Niemeyer. ISBN 3-484-73048-X.
- ↑ Århammar, Nils (2007). Munske, Horst H. (уред.). „Das Nordfriesische, eine bedrohte Minderheitensprache in zehn Dialekten: eine Bestandsaufnahme“ (PDF). Sterben die Dialekte aus? Vorträge am Interdisziplinären Zentrum für Dialektforschung an der Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg (германски). University of Erlangen-Nuremberg.
- ↑ After Walker and Wilts, стр. 286
- Walker, Alastair G.H.; Ommo Wilts (2001). „Die nordfriesischen Mundarten“. Во Horst H. Munske (уред.). Handbuch des Friesischen – Handbook of Frisian Studies (германски и англиски). Tübingen: Niemeyer. ISBN 3-484-73048-X.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Севернофризиски јазик — Ethnologue (англиски)
- Севернофризиски институт (германски)
- Фризиско друштво Архивирано на 4 март 2007 г. (англиски)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||