Прејди на содржината

Светско првенство во фудбал за бездомници

Од Википедија — слободната енциклопедија
Светско првенство во фудбал за бездомници
Основано1999
РегионШирум светот
Број на екипи999+
ТековенМ:  Чиле (3. титули)
Ж:  Мексико (8. титули)
Најмногу титулиМ:  Мексико (4 титули)
Ж:  Мексико (8 титули)
Мрежно местоhttp://www.homelessworldcup.org/

Светско првенство за бездомници ― годишен фудбалски турнир организиран од Фондацијата за Светско првенство за бездомници, општествена организација која се залага за крај на бездомниците преку спортот. Организацијата организира годишен фудбалски турнир на кој се натпреваруваат екипи со бездомници од различни земји.

Турнирот првпат бил одржан во 1999 година, а во 2008 година додало и женско натпреварување. Од 2010 година наваму, на сите турнири учествувале и машки и женски екипи.

Историја

[уреди | уреди извор]
Играчите се собираат за време на Светското првенство за бездомници 2007 во Копенхаген.

Организацијата на Светското првенство за бездомници била заедно сторена од Мел Јанг и Харалд Шмид во 2001 година за да се залагаат за светско решение за бездомништвото. Првиот годишен фудбалски турнир за бездомници бил одржан во 2003 година во Грац, Австрија. Градовите домаќини оттогаш се Гетеборг, Единбург, Копенхаген, Кејп Таун, Мелбурн, Милано, Рио де Жанеиро, Париз, Познањ, Сантјаго, Амстердам, Глазгов, Осло и Мексико. Домаќин на изданието 2019 бил Велс во Бјут Парк, Кардиф, при што Мајкл Шин го отворил турнирот.

Турнирот во 2020 година требал да биде одржан во Тампере, Финска, но бил откажан како резултат на пандемијата на КОВИД-19.[1]

Меѓународното седиште на Светското првенство за бездомници се наоѓа на „Браутон Маркет“ бр. 1, во Единбург, Шкотска.

Национални партнери

[уреди | уреди извор]

Организацијата на Светското првенство за бездомници работи преку мрежа од повеќе од 80 национални партнери ширум светот, поддржувајќи ги фудбалските програми и развојот на општествените претпријатија.[2]

Список на национални партнери

Околу 100 милиони бездомници + 1,6 милијарди немаат соодветно домување.[3]

69 држави согласно октомври 2023 година:

  1. Африка (14): Буркина Фасо, Египет, Гана, Брег на Слоновата Коска, Кенија, Либерија, Малави, Намибија, Нигерија, Јужна Африка, Танзанија, Уганда, Замбија, Зимбабве
  2. Азија и Океанија (12): Австралија, Бангладеш, Камбоџа, Хонгконг, Индија, Индонезија, Јапонија, Киргистан, Непал, Филипини, Република Кореја, Виетнам
  3. Европа (31): Австрија, Белгија, Босна и Херцеговина, Бугарија, Хрватска, Чешка, Данска, Англија, Финска, Франција, Германија, Грција, Унгарија, Ирска, Израел, Италија, Литванија, Холандија, Северна Ирска, Норвешка, Полска, Португалија, Романија, Русија, Шкотска, Словенија, Шпанија, Шведска, Швајцарија, Украина, Велс
  4. Северна Америка и Средна Америка и Карибите (6): Костарика, Гренада, Гватемала, Мексико, Панама, Соединети Држави
  5. Јужна Америка (6): Аргентина, Бразил, Чиле, Колумбија, Парагвај, Перу

Почнувајќи од 2015 година, турнирот е игран на терени со синтетичка трева од производителот Act Global.

Подобност на играчот

[уреди | уреди извор]

Играчите мора да ги исполнуваат сите од следниве критериуми:

  • Да има најмалку 16 години во времето на турнирот
  • Да не учествувал на претходните турнири на Светското првенство за бездомници

Исто така, мора да биде некое од следново:

  • Да биде бездомник во одреден момент по турнирот од претходната година во согласност со националната дефиниција за бездомништво
  • Главниот приход за живеење го остваруваат како продавач на улични весници
  • Да биде барател на азил во моментов без позитивен статус на азил или кој претходно бил барател на азил, но добил статус на престој една година пред настанот
  • Во моментот да биде во рехабилитација од дрога или алкохол, а исто така бил бездомник во одреден момент во изминатите две години

Учесници

[уреди | уреди извор]

Максимум 4 играчи по екипа на теренот:

  • 3 играчи на теренот,
  • 1 голман,
  • Плус 4 играчи за замена

Подробности за турнирот

[уреди | уреди извор]

Победничката екипа добива 3 бода. Тимот што губи не добива бодови. Ако натпреварот заврши нерешено, решаван е со изведување шестнаестерци и победничката екипа добива два бода, а поразената добива еден бод. Натпреварите се долги 14 минути, во две полувремиња од седум минути. Теренот е со должина од 22 метри на 16 метри ширина.

Резултати

[уреди | уреди извор]
Year Host Winners Score Runners-up Third place Score Fourth place Number of teams
2003 Грац,
 Австрија

Австрија
2–1
Англија

Холандија
11–5
Бразил
18
2004 Гетеборг,
 Шведска

Италија
4–0
Австрија

Полска
7–4
Шкотска
26
2005 Единбург,
 Шкотска

Италија
9–3
Полска

Украина
11–5
Шкотска
27
2006 Кејтаун,
 ЈАР

Русија
1–0
Казахстан

Полска
3–1
Мексико
26
2007 Копенхаген,
 Данска

Шкотска
9–3
Полска

Либерија
11–5
Данска
48
2008 Мелбурн,
 Австралија

Авганистан
5–4
Русија

Гана
6–4
Шкотска
45
2009 Милано,
 Италија

Украина
5–4
Португалија

Бразил
3–2
Нигерија
48
2010 Рио да Жанеиро,
 Бразил

Бразил
6–0
Чиле

Мексико
4–4
(1–0p)

Португалија
43
2011 Париз,
 Франција

Шкотска
4–3
Мексико

Бразил
7–1
Кенија
48
2012 Мексико,
 Мексико

Чиле
8–5
Мексико

Бразил
6–2
Индонезија
43
2013 Познањ,
 Полска

Бразил
3–3
(1–0p)

Мексико

Русија
6–6
(1–0p)

Чиле
46
2014 Сантјаго,
 Чиле

Чиле
5–2
Босна и Херцеговина

Полска
6–6
(1–0p)

Бразил
42
2015 Амстердам,
 Холандија

Мексико
5–2
Украина

Португалија
2–2
(1–0p)

Бразил
47
2016 Глазгов,
 Шкотска

Мексико
6–1
Бразил

Русија
3–1
Чиле
44
2017 Осло,
 Норвешка

Бразил
4–3
Мексико

Русија
5–3
Чиле
45
2018 Мексико,
 Мексико

Мексико
6–3
Чиле

Унгарија
6–5
Португалија
40
2019 Кардиф,
 Велс

Мексико
5-1
Чиле

Русија
7–7
(1–0p)

Португалија
44
2023 Сакраменто,
 САД

Чиле
5-3
Мексико

Бразил
7-5
Португалија
28
2024 Сеул,
 Јужна Кореја

Држави-учесници

[уреди | уреди извор]
Држава 2003
Австрија
(18)
2004
Шведска
(26)
2005
Шкотска
(27)
2006
Јужна Африка
(48)
2007
Данска
(48)
2008
Австралија
(45)
2009
Италија
(48)
2010
Бразил
(43)
2011
Франција
(48)
2012
Мексико
(43)
2013
Полска
(46)
2014
Чиле
(42)
2015
Холандија
(47)
2016
Шкотска
(44)
2017
Норвешка
(45)
2018
Мексико
(40)
2019
Велс
(44)
2023
САД
(28)
2024
Јужна Кореја
( )
 Авганистан 12. 20. 1.
 Аргентина 14. 13. 42. 38. 28. 26. 33. 26. 12. 22. 24. 20.
 Австралија 7. 43. 43. 22. 43. 37. 45. 39. 43. 39. 23.
 Австрија 1. 2. 8. 45. 33. 15. 23. 17. 21. 7. 10. 23. 25. 40. 9. 16. 8. 14.
 Белгија 45. 41. 12. 34. 25. 37. 31. 40. 40.
 Босна и Херцеговина 6. 6. 2. 13. 8. 7. 7. 6.
 Бразил 4. 15. 11. 16. 22. 7. 3. 1. 3. 3. 1. 4. 4. 2. 1. 5. 13. 3.
 Бугарија 22. 17. 12. 9. 17. 10. 12. 12. 6.
 Бурунди 41. 27.
 Камбоџа 43. 42. 39. 45. 16. 35. 39. 36. 33. 34. 36.
 Камерун 6. 8.
 Канада 16. 20. 35. 40. 42. 28. 40. 46. 27. 40. 41. 44.
 Чиле 23. 34. 9. 2. 5. 1. 4. 1. 7. 4. 4. 2. 2. 1.
 Колумбија 25.
 Костарика 14. 19. 13. 20. 18. 15. 8. 11. 14. 11. 11. 5.
 Хрватска 46. 45. 30. 22. 28. 31. 33.
 Чешка 23. 25. 15. 15. 35. 36. 23. 23. 35. 27. 40. 30. 41. 39. 37.
 Данска 6. 9. 7. 4. 32. 17. 11. 23. 26. 31. 16. 17. 20. 28. 21.
 Египет 10. 13. 5.
 Англија 2. 6. 9. 13. 29. 6. 10. 15. 12. 38. 44. 31. 27. 22. 30. 32. 30.
 Естонија 31.
 Етиопија 27.
 Финска 18. 28. 32. 31. 27. 42. 41. 41. 37. 45. 28. 38. 24. 41. 14.
 Франција 21. 26. 24. 21. 18. 11. 29. 29. 26. 16. 28. 26. 27. 33. 14.
 Германија 16. 22. 16. 22. 23. 12. 21. 32. 43. 29. 33. 18. 46. 30. 33. 38. 26. 26.
 Гана 20. 10. 3. 6. 8. 35. 19.
 Грција 35. 30. 24. 38. 31. 31. 32. 22. 41. 43. 44. 36. 44. 28.
 Гренада 34. 27. 26.
 Гватемала 25. 34.
 Хаити 18.
 Хонгконг 21. 44. 47. 24. 40. 37. 40. 15. 37. 20. 32. 32. 37. 28. 38.
 Унгарија 36. 12. 23. 20. 31. 38. 40. 21. 11. 29. 6. 32. 3. 18. 13.
 Индија 45. 39. 39. 35. 33. 30. 33. 33. 24. 18. 21. 25.
 Индонезија 6. 4. 8. 10. 17. 7. 5. 10. 20. 17.
 Ирска 14. 17. 5. 17. 30. 9. 5. 6. 11. 24. 11. 16. 10. 9. 8. 17. 17.
 Израел 35. 36. 43.
 Италија 5. 1. 1. 30. 14. 14. 25. 21. 19. 14. 24. 27. 43. 23. 24. 30. 21. 12.
 Брег на Слоновата Коска 48. 36. 27.
 Јапонија 25. 44. 48.
 Казахстан 2. 9. 47.
 Кенија 9. 6. 5. 5. 4.
 Киргистан 41. 27. 27. 36. 23.
 Либерија 5. 3.
 Литванија 26. 17. 19. 13. 18. 16. 8. 14. 14. 28. 15. 31. 8. 10. 7.
 Луксембург 30. 24. 38.
 Малави 48. 41. 18.
 Мексико 4. 26. 25. 7. 3. 2. 2. 2. 9. 1. 1. 2. 1. 1. 2.
 Мароко 32.
 Намибија 19. 14. 29. 38. 35. 28. 30. 17. 20. 7. 14. 12.
 Холандија 3. 12. 6. 14. 25. 20. 16. 16. 15. 34. 9. 8. 11. 37. 23. 31.
 Нов Зеланд 40. 42.
 Нигерија 8. 5. 10. 4. 7.
 Северна Ирска 31. 25. 24. 13. 12. 29. 29. 8.
 Норвешка 23. 47. 37. 16. 37. 26. 36. 36. 34. 30. 18. 29. 21. 22. 23. 24.
 Пакистан 42. 25.
 Палестина 10. 25.
 Парагвај 32.
 Перу 9. 13. 22. 22. 13.
 Филипини 37. 29. 25. 24. 13. 29. 38.
 Полска 12. 3. 2. 3. 2. 13. 8. 13. 10. 23. 15. 3. 12. 18. 29. 15. 9. 9.
 Португалија 18. 10. 11. 7. 11. 2. 4. 14. 5. 5. 6. 3. 5. 6. 4. 4. 4.
 Романија 26. 22. 22. 41. 33. 7. 17. 6. 19. 11. 18.
 Русија 13. 5. 12. 1. 13. 2. 15. 7. 9. 19. 3. 5. 19. 3. 3. 9. 3.
 Руанда 19. 33.
 Шкотска 11. 4. 4. 33. 1. 4. 12. 14. 1. 37. 12. 21. 16. 21. 25. 19. 24. 22.
 Србија 37. 18.
 Сиера Леоне 36.
 Словачка 10. 26. 24. 34. 24.
 Словенија 42. 41. 32. 26. 29. 21. 44. 45. 40. 35.
 ЈАР 7. 8. 18. 27. 16. 21. 17. 11. 20. 21. 19. 5. 14. 16. 6. 7.
 Јужна Кореја 43. 39. 43. 46. 42. 40. 42. 42. 39. 32. 19.
 Шпанија 15. 20. 19. 39. 32. 46. 47.
 Шведска 8. 7. 22. 40. 44. 44. 34. 34. 44. 42. 42. 38. 47. 34. 41. 37. 34. 18.
 Швајцарија 18. 24. 15. 38. 48. 38. 36. 28. 30. 39. 34. 42. 38. 20. 26. 15. 20.
 Тимор-Лесте 31.
 Уганда 21. 39.
 Украина 10. 3. 10. 11. 8. 1. 9. 8. 39. 13. 2. 15. 10.
 САД 9. 13. 27. 46. 36. 29. 19. 20. 18. 28. 43. 35. 23. 35. 28. 27. 22. 11.
 Велс 17. 11. 17. 31. 33. 10. 36. 32. 39. 25. 35. 35. 16. 15.
 Замбија 25. 19.
 Зимбабве 28. 34. 17. 15. 26. 19. 14. 19.
Обединет уличен фудбал 20.
Сојуз на евангелската мисија 27.
Year Домаќин Прваци Резултат Вицепрваци Трето место Резултат Четврто место Број на екипи
2008 Мелбурн,  Австралија
Замбија
7–1[4]
Либерија

Камерун

Колумбија
8
2010 Риод де Жанеиро,  Бразил
Бразил
7-3
Мексико

Хаити

Колумбија
12
2011

Париз,  Франција
Кенија
4–3[5]
Мексико

Бразил

Аргентина
16
2012 Мексико,  Мексико
Мексико
6-2[6]
Бразил

Чиле

Холандија
13
2013 Познањ,
 Полска

Мексико
4-1[7]
Чиле

Унгарија

Киргистан
13
2014 Сантјаго,
 Чиле

Чиле
4–3[8]
Мексико

Бразил

Унгарија
12
2015 Амстердам,  Холандија
Мексико
3–1[9]
Чиле

Норвешка

Унгарија
16
2016 Глазгов,
 Шкотска

Мексико
5-0[10]
Киргистан

Чиле
6-6[11]

(1–0 пен.)

Шкотска
14
2017 Осло,  Норвешка
Мексико
4–2
Чиле

Кенија

Киргистан
19
2018 Мексико,  Мексико
Мексико
5–3
Колумбија

Чиле

Бразил
16
2019 Кардиф,
 Велс

Мексико
5-1[12]
Перу

Романија
3-3[13]

(2-1пен.)

Чиле
16
2023 Сакраменто,  САД
Мексико
2-0
Чиле

Романија
7-4
Ирска
12

Држави-учеснички

[уреди | уреди извор]
Држава 2008
Австралија
(8)
2010
Бразил
(12)
2011
Франција
(16)
2012
Мексико
(13)
2013
Полска
(13)
2014
Чиле
(12)
2015
Холандија
(16)
2016
Шкотска
(14)
2017
Норвешка
(19)
2018
Мексико
(16)
2019
Велс
(16)
2023
САД
(12)
2024
Јужна Кореја
( )
 Аргентина 8. 4. 7. 5. 5. 5. 9.
 Австралија 8.
 Австрија 6. 10.
 Белгија 14. 19. 13.
 Бразил 1. 3. 2. 3. 4.
 Бугарија 7.
 Камерун 3.
 Канада 14. 12.
 Чиле 3. 2. 1. 2. 3. 2. 3. 4. 2.
 Колумбија 4. 4. 7. 8. 2.
 Костарика 5.
 Данска 11. 8. 6.
 Египет 16. 6. 6.
 Англија 9. 9. 7. 15. 5. 8. 10. 8.
 Финска 12. 12.
 Франција 10. 13. 5. 9.
 Грција 10. 12. 16.
 Хаити 3. 9.
 Унгарија 6. 3. 4. 4. 13. 5.
 Индија 12. 13. 10. 6. 7. 7. 9. 7.
 Ирска 11. 4.
 Брег на Слоновата Коска 14.
 Кенија 1. 3.
 Киргистан 5. 5. 5. 4. 2. 4.
 Либерија 2.
 Малави 6.
 Мексико 2. 2. 1. 1. 2. 1. 1. 1. 1. 1. 1.
 Холандија 6. 11. 4. 6. 6. 11. 6. 10. 12.
 Северна Ирска 16. 14. 15.
 Норвешка 9. 8. 11. 3. 12. 14. 7. 10. 11.
 Парагвај 6. 7. 12. 11. 15.
 Перу 8. 2.
 Полска 8.
 Романија 3. 3.
 Шкотска 5. 7. 4. 9. 11.
 Шведска 12. 12. 10. 15. 14. 7.
 Уганда 7. 10. 16.
 САД 11. 15. 10. 13. 9. 13. 8. 18. 12. 9. 5.
 Велс 10. 8. 9. 11. 17. 13. 11. 8.
 Замбија 1.
Обединет уличен фудбал 16.

Учинок по земја

[уреди | уреди извор]
Екипа Титули Второ место Трето место Четврто место Завршувања во најдобрите четири Завршувања во најдобрите три Завршувања во најдобрите две
 Мексико 4 (2015, 2016, 2018, 2019) 4 (2011, 2012, 2013, 2017) 1 (2010) 1 (2006) 10 9 8
 Бразил 3 (2010, 2013, 2017) 1 (2016) 3 (2009, 2011, 2012) 3 (2003, 2014, 2015) 10 7 4
 Чиле 3(2012, 2014 2023) 3 (2010, 2018, 2019) 0 3 (2013, 2016, 2017) 7 4 4
 Шкотска 2 (2007, 2011) 0 0 3 (2004, 2005, 2008) 5 2 2
 Италија 2 (2004, 2005) 0 0 0 2 2 2
 Русија 1 (2006) 1 (2008) 4 (2013, 2016, 2017, 2019) 0 5 5 2
 Австрија 1 (2003) 1 (2004) 0 0 2 2 2
 Украина 1 (2009) 1 (2015) 1 (2005) 0 3 3 2
 Авганистан 1 (2008) 0 0 0 1 1 1
 Полска 0 2 (2005, 2007) 3 (2004, 2006, 2014) 0 5 5 2
 Португалија 0 1 (2009) 1 (2015) 3 (2010, 2018, 2019) 4 2 1
 Босна и Херцеговина 0 1 (2014) 0 0 1 1 1
 Англија 0 1 (2003) 0 0 1 1 1
 Казахстан 0 1 (2006) 0 0 1 1 1
 Гана 0 0 1 (2008) 0 1 1 0
 Унгарија 0 0 1 (2018) 0 1 1 0
 Либерија 0 0 1 (2007) 0 1 1 0
 Холандија 0 0 1 (2003) 0 1 1 0
 Данска 0 0 0 1 (2007) 1 0 0
 Индонезија 0 0 0 1 (2012) 1 0 0
 Кенија 0 0 0 1 (2011) 1 0 0
 Нигерија 0 0 0 1 (2009) 1 0 0
Екипа Титули Второ место Трето место Четврто место Завршувања во најдобрите четири Завршувања во најдобрите три Завршувања во најдобрите две
 Мексико 8 (2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2023) 3 (2010, 2011, 2014) 0 0 10 10 10
 Чиле 1 (2014) 3 (2013, 2015, 2017) 3 (2012, 2016, 2018) 1 (2019) 8 7 4
 Бразил 1 (2010) 1 (2012) 2 (2011, 2014) 1 (2018) 5 4 2
 Замбија 1 (2008) 0 0 0 1 1 1
 Кенија 1 (2011) 0 0 0 1 1 1
 Киргистан 0 1 (2016) 0 2 (2013, 2017) 3 1 1
 Колумбија 0 1 (2018) 0 2 (2008, 2010) 3 1 1
 Либерија 0 1 (2008) 0 0 1 1 1
 Перу 0 1 (2019) 0 0 1 0 0
 Унгарија 0 0 1 (2013) 2 (2014, 2015) 3 1 0
 Камерун 0 0 1 (2008) 0 1 1 0
 Хаити 0 0 1 (2010) 0 1 1 0
 Норвешка 0 0 1 (2015) 0 1 1 0
 Романија 0 0 1 (2019) 0 1 1 0
 Аргентина 0 0 0 1 (2011) 1 0 0
 Холандија 0 0 0 1 (2012) 1 0 0
 Шкотска 0 0 0 1 (2016) 1 0 0

Мажи (2003-2023)

[уреди | уреди извор]
МестоЗемјаЗлатоСреброБронзаВкупно
1 Мексико (MEX)45110
2 Чиле (CHI)3306
3 Бразил (BRA)3148
4 Италија (ITA)2002
 Шкотска (SCO)2002
6 Русија (RUS)1146
7 Украина (UKR)1113
8 Австрија (AUT)1102
9 Полска (POL)0235
10 Португалија (POR)0112
11 Англија (ENG)0101
 Босна и Херцеговина (BIH)0101
 Казахстан (KAZ)0101
14 Гана (GHA)0011
 Либерија (LBR)0011
 Унгарија (HUN)0011
 Холандија (NED)0011
18 Авганистан (AFG)0000
Вкупно17181853

Жени (2008-2023)

[уреди | уреди извор]
МестоЗемјаЗлатоСреброБронзаВкупно
1 Мексико (MEX)83011
2 Чиле (CHI)1438
3 Бразил (BRA)1124
4 Замбија (ZAM)1001
 Кенија (KEN)1001
6 Киргистан (KGZ)0101
 Колумбија (COL)0101
 Либерија (LBR)0101
 Перу (PER)0101
10 Романија (ROU)0022
11 Камерун (CMR)0011
 Камерун (CAM)0011
 Норвешка (NOR)0011
 Унгарија (HUN)0011
 Хаити (HAI)0011
Вкупно12121236

Медиумско покривање

[уреди | уреди извор]

Новинарот Рик Рајли рекол: „Фудбалот со бездомници испаднал како една од најдобрите работи што сум ги опфатил во сите мои години. Гледајќи дека овие луѓе конечно се расположуваат, конечно чувствуваат самопочит, беше одлично. Беше одлично да бидат видени овие момци како се грижат за нешто друго освен алкохол или каде ќе најдат храна или каде ќе спијат - само еднаш да станат обични луѓе“.[14]

Снимени биле неколку ТВ документарни филмови за следење на учеството на екипите со бездомници до учество на годишниот настан.

Во 2011 година, 90-минутен документарен филм наречен Hors-Jeu: Carton rouge contre l'exclusion бил емитуван од Canal+ и се насочил на Светското првенство за бездомници во Париз 2011 година и самото Светско првенство за бездомници и пет национални партнери: Јапонија, Аргентина, Палестина, Франција и Кенија. Бил емитуван во Франција на 9 октомври 2011 година. Режисери на документарецот биле Жером Мињар и Томас Риш.[15]

Светското првенство за бездомници во 2006 година било тема на документарниот филм со наслов „Клоцајќи ја“ („Kicking It“).[16][17] Во режија на Сузан Кох и Џеф Вернер, насочувајќи се на искуствата на седум бездомници на натпреварот на Светското првенство во фудбал за бездомници во Јужна Африка. Во документарецот, раскажуван од глумецот Колин Фарел, биле жители на Авганистан; Кенија; Даблин, Ирска; Шарлот, Соединетите Држави; Мадрид, Шпанија и Санкт Петербург, Русија. Филмот бил премиерно прикажан во јануари 2008 година на Кинофестивалот „Санденс“, распростране од Liberation Entertainment, Netflix и ESPN.

Во 2023 година, бил објавен јужнокорејскиот комедиско-драмски филмСон“ („Dream“), чие средиште е фудбалер кој добива дисциплинска одредба и му е дадена работа да биде тренер на репрезентацијата за Светското првенство за бездомници. Режиран од Ли Бјеонг-Хеон и со Парк Сео-џун и Ли Џи-Еун во главните улоги, тој бил дванаесеттиот корејски филм со најголема заработка на годината.

Во 2024 година, „Убавата игра“ („The Beautiful Game“) бил објавен на Netflix . Спортскиот драмски филм напишан од Френк Котрел-Бојс и режиран од Теа Шарок, се насочил на англиската репрезентација додека се натпреварувала на Светското првенство за бездомници. Главните улоги во филмот биле толкувани од Бил Нај, Мајкл Вард, Валерија Голино и Сузан Вокома.[18]

  1. „Tampere 2020 Homeless World Cup Cancelled | Homeless World Cup Foundation“ (англиски). Посетено на 8 јуни 2024.
  2. „All nations - Homeless World Cup“. Архивирано од изворникот на 2015-04-23. Посетено на 8 јуни 2024.
  3. „Member Countries“.
  4. „Homeless World Cup concludes in Melbourne“. ABC News and Current Affairs. 2008-12-07. Посетено на 8 јуни 2024.
  5. „Paris 2011 Women's Homeless World Cup - Mexico vs. Kenya - the final (highlights) | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 12 декември 2011. Архивирано од изворникот на 2023-11-24. Посетено на 8 јуни 2024.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  6. „Final MEXICO - BRAZIL women day 9, HWC 2012 | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 14 октомври 2012. Архивирано од изворникот на 2023-11-24. Посетено на 8 јуни 2024.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  7. „Poznan 2013 - MEXICO - CHILE WOMEN'S HOMELESS WORLD CUP FINAL | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 18 August 2013. Архивирано од изворникот на 2023-11-24. Посетено на 8 јуни 2024.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  8. „Chile beat Mexico in Women's Homeless World Cup 2014 Final“. News Ghana. 2008-10-27. Посетено на 8 јуни 2024.
  9. „Match Highlights: Mexico vs. Chile (Women's) Finals“.[self-published]
  10. „Mexico v Kyrgyzstan l Women's Homeless World Cup Final #HWC2016 | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). Архивирано од изворникот на 2023-11-24. Посетено на 8 јуни 2024.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  11. „Chile v Scotland l Women's Homeless World Cup Third Place Play Off #HWC2016 | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 16 јули 2016. Посетено на 8 јуни 2024.
  12. „Full Match: Mexico vs. Chile, Homeless World Cup Final (Women's), Sept. 19 | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 26 ноември 2015. Архивирано од изворникот на 2023-11-24. Посетено на 8 јуни 2024.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  13. „Chile (w) vs Romania (w) l Women's Third Place Play-Off l Homeless World Cup 2019 | Homeless World Cup Foundation“. YouTube (англиски). 16 јули 2016. Посетено на 8 јуни 2024.
  14. „Writer probes odd competitions“. Columbus Dispatch (англиски). Посетено на 8 јуни 2024.
  15. Risch, Thomas (8 октомври 2011). „Bande Annonce - Hors Jeu, carton rouge contre l'exclusion“. Посетено на 8 јуни 2024.[self-published]
  16. „【口コミ】エメリルヘアオイルは効果なし?私の体験談と驚きの事実“. www.kickingitthefilm.com. Архивирано од изворникот на 2009-03-22.
  17. Palmer, Nancy Doyle (2008-06-01). „Spotlight: Susan Koch“. Washingtonian. Посетено на 8 јуни 2024.
  18. Felperin, Leslie (29 март 2024). 'The Beautiful Game' Review: Bill Nighy Leads a Game Cast in Netflix's Sweet, Predictable Soccer Dramedy“. The Hollywood Reporter. Посетено на 8 јуни 2024.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]