Светска турнеја на UCI 2017

Од Википедија — слободната енциклопедија
Светска турнеја на UCI 2017
Деветто издание на Светска турнеја на UCI
Лого на Светската турнеја {!}alt=Logo
Лого на Светската турнеја
Поединости
Датуми17 јануари – 24 октомври
МестаАвстралија, Европа, Азија и Северна Америка
Трки37
Прваци
Поединечен пласман Грег ван Авермат (БЕЛ) (Ванти-Груп Гобер)
Екипен пласманТим Скај
← 2016
2018 →


Светска турнеја на UCI 2017 — деветто издание на системот за рангирање започнат од Меѓународниот велосипедистички сојуз (UCI) во 2009 година, кој вклучувал триесет и седум друмски велосипедски настани во текот на сезоната 2017.[1] Натпреварувањето започнало со воведната етапа на Тур Даун Андер на 17 јануари, а завршило со Трката околу Гуангси на 24 октомври.[2] Словакот Петер Саган бил бранител на титулата.[3] Ова издание вклучувало десет нови настани.[2]

Саган не успеал да ја одбрани својата титула, победувајќи само една трка во генералниот пласман на Гран при Квебек во септември,[4] завршувајќи како четврти; завршил еден бод зад третопласираниот Том Димулен. Пласманот бил освоен по првпат од белгискиот возач Грег ван Авермат,[5] кој вози за Ванти-Груп Гобер, освојувајќи 3.582 бода во новосоздадениот бодовен систем низ сезоната. Ван Авермат го предводел пласманот во поголемиот дел од сезоната, освојуваќи четири трки; три од нив на домашен терен на Омлоп Хет Ниусблад,[6] Е3 Харелбеке,[7] и Гент-Вевелгем,[8] и една победа во Франција на Париз-Рубе.[9] Ван Авермат завршил 130 бода пред Британецот Крис Фрум од Тим Скај. Фрум освоил две од трите големи трки во 2017 година, освојувајќи го својот четврт Тур де Франс,[10] пред да ја освои својата прва Вуелта а Еспања, со што дошол до двоецот Тур-Вуелта, првпат некој во 39 години.[11] Успехот му дале бодови во Светската турнеја и му донеле водство неколку часа пред Ван Авермат кој со седмото место на Гран при Монтреал повторно го надминал.

Во екипниот поредок, Тим Скај преовладале со 12.806 бода,[12] каде покрај победите на Фрум учествувале и Михал Квјатковски (Страде Бјанке, Милано-Санремо и Класика де Сан Себастијан), Серхио Енао (Париз-Ница) и Елија Вивијани (Јуроајс Класик и Класик Бретања). Со 154 бода зад нив биле Квик-Степ Флорс,[12] кои освоиле 30 победи на трките (вклучувајќи 16 етапни победи на големите трки) во текот на сезоната, со победи на Ив Ламперт (Дварс дор Вландерен) и Филип Жилбер (Трка околу Фландрија и Амстел Голд Рејс). Со 10.961 бод,[12] Ванти-Груп Гобер завршил на третото место главно поради успесите на Ван Авермат и победите на Ричи Порт (Тур Даун Андер и Тур де Романди) и Дилан Тенс на Трка околу Полска.

Екипи[уреди | уреди извор]

Екипи кои имаат право на настап на секоја од трките за 2017 година се следниве:

Екипи во Светската турнеја 2017 и нивната опрема[13]
Код Официјално име Земја Делови Велосипед
ALM Аг2р-Ла Мондијал  Франција Шимано Фактор Бајкс
AST Астана  Казахстан Шимано / ФСА Аргон 18
BMT Бахреин-Мерида Бахреин Бахреин Шимано Мерида
BMC Ванти-Груп Гобер  САД Шимано БМЦ
BOH Бора-Хансгрое  Германија TBC Спешалајзд
CDT Канондејл-Драпак  САД Шимано Канондејл
DDD Тим Дименжн Дата Јужна Африка ЈАР Шимано / Ротор Сервело
QST Квик-Степ Флорс  Белгија Шимано / ФСА Спешалајзд
FDJ ФДЖ  Франција Шимано Лапјер
LTS Лото-Судал  Белгија Кампањоло Ридли
MOV Мовистар Тим  Шпанија Кампањоло Кањон
ORS Орика-Скот Австралија Австралија Шимано Скот
SUN Тим Санвеб  Германија Шимано Џајант
UAD ОАЕ Абу Даби Обединети Арапски Емирати Обединети Арапски Емирати Кампањоло Колнаго
KAT Катјуша-Алпесин  Швајцарија СРАМ Кањон
TLJ Лото НЛ-Џамбо  Холандија Шимано Бјанки
SKY Тим Скај  Обединето Кралство Шимано Пинарело
TFS Трек-Сегафредо  САД Шимано Трек

Настани[уреди | уреди извор]

Сите настани од минатата сезона биле вклучени, иако некои настани биле закажани на различни датуми од претходните изданија. Десет нови настани биле додадени на календарот.[2][14] Единаесеттиот настан, Трка околу Катар 2017, првично биле додадени во календарот во октомври 2016 година, но биле откажани во декември 2016 година поради недостиг на спонзори.[15][16] Уште една нова трка за Светската турнеја 2017, Трката околу Турција била одложена од првично закажаниот датум 18-23 април, во февруари.[17] Во март, по состанок на професионалниот велосипедски совет на UCI, трката била презакажана за периодот 10-15 октомври.[17]

За сезоната 2017 бил воведен и нов бодовен пласман, заснован на бодовниот опсег за Светскиот пласман. Така, до 60 возачи — до 20 возачи на големите трки — ќе може да освојат бодови на сите трки.[18][19] Со новиот бодовен систем, пласманот по земји бил исто така отстранет.[19]

Како во 2016, екипниот хронометар на Светското друмско првенство, закажан за 17 септември, требало да носи бодови за екипниот пласман. Во август 2017 година, организацијата на професионалните велосипедисти се согласиле со UCI избегнувајќи бојкот на трката, дека немало да има бодови за Светската турнеја.[20]

Трки во Светската турнеја на UCI 2017[2]
Трка Датум Победник Втор Трет Етапни бодови Бодови за предводникот
Австралија Тур Даун Андер 17–22 јануари  Ричи Порт (АВС) 500 бода  Естебан Чавес (КОЛ) 400 бода  Џеј Мекарти (АВС) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Австралија Голема океанска друмска трка 29 јануари  Никијас Арнт (ГЕР) 300 бода  Сајмон Геранс (АВС) 250 бода  Камерон Мајер (АВС) 0 бода[заб 1] Н/П
ОАР Трка Абу Даби 23–26 февруари  Руј Кошта (ПОР) 300 бода  Илнур Закарин (РУС) 250 бода  Том Димулен (ХОЛ) 215 бода 40, 15, 6 6 бода
Белгија Омлоп Хет Ниусблад 25 февруари  Грег ван Авермат (БЕЛ) 300 бода  Петер Саган (СВК) 250 бода  Сеп Ванмарке (БЕЛ) 215 бода Н/П
Италија Страде Бјанке 4 март  Михал Квјатковски (ПОЛ) 300 бода  Грег ван Авермат (БЕЛ) 250 бода  Тим Веленс (БЕЛ) 215 бода Н/П
Франција Париз-Ница 5–12 март  Серхио Енао (КОЛ) 500 бода  Алберто Контадор (ШПА) 400 бода  Даниел Мартин (ИРС) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Италија Тирено-Адријатико 8–14 март  Наиро Кинтана (КОЛ) 500 бода  Роан Денис (АВС) 400 бода  Тибо Пино (ФРА) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Италија Милано-Санремо 18 март  Михал Квјатковски (ПОЛ) 500 бода  Петер Саган (СВК) 400 бода  Жилијан Алафилип (ФРА) 325 бода Н/П
Шпанија Волта а Каталуња 20–26 март  Алехандро Валверде (ШПА) 400 бода  Алберто Контадор (ШПА) 320 бода  Марк Солер (ШПА) 260 бода 50, 20, 8 8 бода
Белгија Дварс дор Вландерен 22 март  Ив Ламперт (БЕЛ) 300 бода  Филип Жилбер (БЕЛ) 250 бода  Алексеј Луценко (КАЗ) 215 бода Н/П
Белгија Е3 Харелбеке 24 март  Грег ван Авермат (БЕЛ) 400 бода  Филип Жилбер (БЕЛ) 320 бода  Оливер Насен (БЕЛ) 260 бода Н/П
Белгија Гент-Вевелгем 26 март  Грег ван Авермат (БЕЛ) 500 бода  Јенс Кекелејре (БЕЛ) 400 бода  Петер Саган (СВК) 325 бода Н/П
Белгија Трка околу Фландрија 2 април  Филип Жилбер (БЕЛ) 500 бода  Грег ван Авермат (БЕЛ) 400 бода  Ники Терпстра (ХОЛ) 325 бода Н/П
Шпанија Трка околу Баскија 3–8 април  Алехандро Валверде (ШПА) 400 бода  Алберто Контадор (ШПА) 320 бода  Јон Изагире (ШПА) 260 бода 50, 20, 8 8 бода
Франција Париз-Рубе 9 април  Грег ван Авермат (БЕЛ) 500 бода  Здењек Штибар (ЧЕШ) 400 бода  Себастијан Лангевелд (ХОЛ) 325 бода Н/П
Холандија Амстел Голд Рејс 16 април  Филип Жилбер (БЕЛ) 500 бода  Михал Квјатковски (ПОЛ) 400 бода  Михаел Албасини (ШВА) 325 бода Н/П
Белгија Флеш Валон 19 април  Алехандро Валверде (ШПА) 400 бода  Даниел Мартин (ИРС) 320 бода  Дилан Тенс (БЕЛ) 260 бода Н/П
Белгија Лиеж-Бастон-Лиеж 23 април  Алехандро Валверде (ШПА) 500 бода  Даниел Мартин (ИРС) 400 бода  Михал Квјатковски (ПОЛ) 325 бода Н/П
Швајцарија Тур де Романди 25–30 април  Ричи Порт (АВС) 500 бода  Сајмон Јејтс (ВБР) 400 бода  Примож Роглич (СЛО) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Германија Трка околу Франкфурт 1 мај  Александер Кристоф (НОР) 300 бода  Рик Цабел (ГЕР) 250 бода  Џон Дегенколб (ГЕР) 215 бода Н/П
Италија Џиро д’Италија 6–28 мај  Том Димулен (ХОЛ) 850 бода  Наиро Кинтана (КОЛ) 680 бода  Винченцо Нибали (ИТА) 575 бода 100, 40, 20, 12, 4 20 бода
САД Трка околу Калифорнија 14–21 мај  Џорџ Бенет (НЗЛ) 300 бода  Рафал Мајка (ПОЛ) 250 бода  Ендру Талански (САД) 215 бода 40, 15, 6 6 бода
Франција Критериум ди Дофине 4–11 јуни  Јакоб Фуглсанг (ДАН) 500 бода  Ричи Порт (АВС) 400 бода  Даниел Мартин (ИРС) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Швајцарија Тур де Свис 10–18 јуни  Симон Шпилак (СЛО) 500 бода  Дамијано Карузо (ИТА) 400 бода  Стевен Краусвајк (ХОЛ) 325 бода 60, 25, 10 10 бода
Франција Тур де Франс 1–23 јули  Крис Фрум (ВБР) 1000 бода  Ригоберто Уран (КОЛ) 800 бода  Ромен Барде (ФРА) 675 бода 120, 50, 25, 15, 5 25 бода
Шпанија Класика де Сан Себастијан 29 јули  Михал Квјатковски (ПОЛ) 400 бода  Тони Галопен (ФРА) 320 бода  Бауке Молема (ХОЛ) 260 бода Н/П
Полска Трка околу Полска 29 јули  – 4 август  Дилан Тенс (БЕЛ) 400 бода  Рафал Мајка (ПОЛ) 320 бода  Ваут Пулс (ХОЛ) 260 бода 50, 20, 8 8 бода
Обединето Кралство Класик Лондон-Сари 30 јули  Александер Кристоф (НОР) 300 бода  Магнус Корт (ДАН) 250 бода  Мајкл Метјус (АВС) 215 бода Н/П
Белгија/Холандија БинкБенк Тур 7–13 август  Том Димулен (ХОЛ) 400 бода  Тим Веленс (БЕЛ) 320 бода  Јаспер Стејвен (БЕЛ) 260 бода 50, 20, 8 8 бода
Шпанија Вуелта а Еспања 19 август  – 10 септември  Крис Фрум (ВБР) 850 бода  Винченцо Нибали (ИТА) 680 бода  Илнур Закарин (РУС) 575 бода 100, 40, 20, 12, 4 20 бода
Германија Јуроајс Класик 20 август  Елија Вивијани (ИТА) 400 бода  Арно Демар (ФРА) 320 бода  Дилан Груневеген (ХОЛ) 260 бода Н/П
Франција Класик Бретања 27 август  Елија Вивијани (ИТА) 400 бода  Александер Кристоф (НОР) 320 бода  Сони Колбрели (ИТА) 260 бода Н/П
Канада ГП Квебек 8 септември  Петер Саган (СВК) 500 бода  Грег ван Авермат (БЕЛ) 400 бода  Мајкл Метјус (АВС) 325 бода Н/П
Канада ГП Монтреал 10 септември  Диего Улиси (ИТА) 500 бода  Хесус Ерада (ШПА) 400 бода  Том-Јелте Слагтер (ХОЛ) 325 бода Н/П
Италија Џиро ди Ломбардија 7 октомври  Винченцо Нибали (ИТА) 500 бода  Жилијан Алафилип (ФРА) 400 бода  Џани Москон (ИТА) 325 бода Н/П
Турција Трка околу Турција 10-15 октомври[17]  Диего Улиси (ИТА) 300 бода  Јеспер Хансен (ДАН) 250 бода  Фаусто Маснада (ИТА) 0 бода[заб 2] 40, 15, 6 6 бода
Кина Трка околу Гуангси 19–24 октомври  Тим Веленс (БЕЛ) 300 бода  Бауке Молема (ХОЛ) 250 бода  Николас Роуш (ИРС) 215 бода 40, 15, 6 6 бода
Забелешки
  1. ↑ Бидејќи Мајер возел за националната екипа на Австралија, која не е дел од Светската турнеја, не можел да ги освои бодовите кон пласманите за Светската турнеја.
  2. ↑ Бидејќи Маснада возел за Андрони-Сидермек-Ботекија, која не е дел од Светската турнеја, не можел да ги освои бодови кон пласманите од Светската турнеја.

Бодовни пласмани[уреди | уреди извор]

Поврзано: Светски пласман UCI

Поединечен[уреди | уреди извор]

Возачите израмнети со ист број на бодови се подредувани по број на победи, потоа број на втори места, трети места, и натаму, на трките и етапите во Светската турнеја.[21]

Место Име Екипа Бодови
1  Грег ван Авермат (БЕЛ) Ванти-Груп Гобер 3582
2  Крис Фрум (ВБР) Тим Скај 3452
3  Том Димулен (ХОЛ) Тим Санвеб 2545
4  Петер Саган (СВК) Бора-Хансгрое 2544
5  Винченцо Нибали (ИТА) Бахреин-Мерида 2196
6  Михал Квјатковски (ПОЛ) Тим Скај 2171
7  Алехандро Валверде (ШПА) Мовистар Тим 2105
8  Даниел Мартин (ИРС) Квик-Степ Флорс 2050
9  Мајкл Метјус (АВС) Тим Санвеб 2049
10  Алберто Контадор (ШПА) Трек-Сегафредо 1987
11  Филип Жилбер (БЕЛ) Квик-Степ Флорс 1893
12  Ричи Порт (АВС) Ванти-Груп Гобер 1882
13  Наиро Кинтана (КОЛ) Мовистар Тим 1811
14  Александер Кристоф (НОР) Катјуша-Алпесин 1806
15  Илнур Закарин (РУС) Катјуша-Алпесин 1686
16  Диего Улиси (ИТА) ОАЕ Тим Емирати 1569
17  Бауке Молема (ХОЛ) Трек-Сегафредо 1524
18  Жилијан Алафилип (ФРА) Квик-Степ Флорс 1465
19  Ромен Барде (ФРА) Аг2р-Ла Мондијал 1464
20  Ригоберто Уран (КОЛ) Канондејл-Драпак 1360
21  Тим Веленс (БЕЛ) Лото-Судал 1326
22  Тибо Пино (ФРА) ФДЖ 1317
23  Јон Изагире (ШПА) Бахреин-Мерида 1276
24  Доменико Поцовиво (ИТА) Аг2р-Ла Мондијал 1275
25  Серхио Енао (КОЛ) Тим Скај 1266
  • 436 возачи освоиле бодови. 200 други возачи завршиле на места кои би им донеле бодови, но биле членови на екипи надвор од Светската турнеја.

Екипен[уреди | уреди извор]

Екипниот пласман се пресметува преку додавање на бодовите на сите возачи на екипата во табелата.[22]

Место Екипа Бодови
1 Тим Скај 12806
2 Квик-Степ Флорс 12652
3 Ванти-Груп Гобер 10961
4 Тим Санвеб 8033
5 Трек-Сегафредо 7934
6 Мовистар Тим 7399
7 Орика-Скот 7190
8 Бора-Хансгрое 6516
9 Аг2р-Ла Мондијал 6316
10 Канондејл-Драпак 6049
11 Катјуша-Алпесин 5619
12 ОАЕ Тим Емирати 5494
13 Лото-Судал 5466
14 Бахреин-Мерида 5277
15 Астана 5018
16 Лото НЛ-Џамбо 4846
17 ФДЖ 3616
18 Тим Дименжн Дата 2575

Напредок на водството[уреди | уреди извор]

Трка
(победник) 		Поединечен Екипен
Тур Даун Андер
(Ричи Порт) 		Ричи Порт Ванти-Груп Гобер
Голема океанска друмска
трка „Кедел Еванс“
(Никијас Арнт) 		Орика-Скот
Омлоп Хет Ниусблад
(Грег ван Авермат) 		Ванти-Груп Гобер
Трка Абу Даби
(Руј Кошта)
Страде Бјанке
(Михал Квјатковски)
Париз-Ница
(Серхио Енао)
Тирено-Адријатико
(Наиро Кинтана)
Милано-Санремо
(Михал Квјатковски) 		Петер Саган
Дварс дор Вландерен
(Ив Ламперт) 		Квик-Степ Флорс
Е3 Харелбеке
(Грег ван Авермат) 		Грег ван Авермат
Волта а Каталуња
(Алехандро Валверде)
Гент-Вевелгем
(Грег ван Авермат)
Трка околу Фландрија
(Филип Жилбер)
Трка околу Баскија
(Алехандро Валверде)
Париз-Рубе
(Грег ван Авермат)
Амстел Голд Рејс
(Филип Жилбер)
Флеш Валон
(Алехандро Валверде)
Лиеж-Бастоњ-Лиеж
(Алехандро Валверде)
Тур де Романди
(Ричи Порт)
Трка околу Франкфурт
(Александер Кристоф)
Трка околу Калифорнија
(Џорџ Бенет)
Џиро д’Италија
(Том Димулен)
Критериум ди Дофине
(Јакоб Фуглсанг)
Тур де Свис
(Симон Шпилак)
Тур де Франс
(Крис Фрум)
Класика де Сан Себастијан
(Михал Квјатковски)
Класик Лондон-Сари
(Александер Кристоф)
Трка околу Полска
(Дилан Тенс)
БинкБенк Тур
(Том Димулен)
Јуроајс Класик
(Елија Вивијани)
Класик Бретања
(Елија Вивијани)
ГП Квебек
(Петер Саган)
Вуелта а Еспања
(Крис Фрум) 		Крис Фрум Тим Скај
ГП Монтреал
(Диего Улиси) 		Грег ван Авермат
Џиро ди Ломбардија
(Винченцо Нибали)
Трка околу Турција
(Диего Улиси)
Трка околу Гуангси
(Тим Веленс)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „UCI expands WorldTour to 37 events“. Cycling News. Посетено на 2 октомври 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „The UCI reveals expanded UCI WorldTour calendar for 2017“. UCI. Посетено на 2 октомври 2016.
  3. ↑ „Sagan, Movistar top final UCI WorldTour rankings“. Cycling News. Посетено на 2 октомври 2016.
  4. ↑ „Peter Sagan wins Grand Prix Cycliste de Quebec“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 8 септември 2017. Посетено на 18 октомври 2017.
  5. ↑ „Roche and Hermans lead BMC at inaugural Tour of Guangxi“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 16 октомври 2017. Посетено на 18 октомври 2017.
  6. ↑ Вин, Најџел (25 февруари 2017). „Greg Van Avermaet pips Peter Sagan to Omloop Het Nieuwsblad victory“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 18 октомври 2017.
  7. ↑ „Van Avermaet wins E3 Harelbeke“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 24 март 2017. Посетено на 18 октомври 2017.
  8. ↑ „Greg Van Avermaet wins Gent-Wevelgem“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 26 март 2017. Посетено на 18 октомври 2017.
  9. ↑ „Van Avermaet wins Paris-Roubaix“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 9 април 2017. Посетено на 18 октомври 2017.
  10. ↑ Флечер, Пол (23 јули 2017). „Tour de France 2017: Chris Froome wins yellow jersey for the fourth time“. BBC Sport. BBC. Посетено на 18 октомври 2017.
  11. ↑ Фотерингем, Вилијам (10 септември 2017). „Chris Froome seals Vuelta a España title to win historic Vuelta-Tour double“. The Guardian. Guardian Media Group. Посетено на 18 октомври 2017.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Флечер, Патрик (24 октомври 2017). „Van Avermaet and Van der Breggen crowned 2017 WorldTour champions“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 25 октомври 2017.
  13. ↑ „WorldTour team bike guide“. Архивирано од изворникот на 2016-11-28. Посетено на 1 декември 2016.
  14. ↑ „Tour of Guangxi added to 2017 WorldTour calendar“. Посетено на 1 декември 2016.
  15. ↑ „UCI statement on Tour of Qatar“. UCI. Посетено на 28 декември 2016.
  16. ↑ „Tour of Qatar and Ladies Tour of Qatar cancelled“. Cycling News. Посетено на 28 декември 2016.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 „UCI statement on the Presidential Cycling Tour of Turkey“. UCI.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. 15 февруари 2017. Посетено на 15 февруари 2017.
  18. ↑ „A single points scale for calculating the UCI World Ranking and UCI WorldTour rankings from 2017“. UCI.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. 22 декември 2016. Посетено на 28 декември 2016.
  19. ↑ 19,0 19,1 „Amendments to regulations as from 01.01.2017“ (PDF). UCI.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. 22 декември 2016. стр. 19–25. Посетено на 28 декември 2016.
  20. ↑ Браун, Грегор (18 август 2017). „UCI strikes deal with teams to prevent boycott of World Championship team time trial“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 24 август 2017.
  21. ↑ „Поединечен пласман во Светска турнеја на UCI - 2017“. Светска турнеја на UCI. Infostrada Sports; Меѓународен велосипедистички сојуз. 24 октомври 2017. Посетено на 24 октомври 2017.
  22. ↑ „Екипен пласман на Светската турнеја на UCI - 2017“. Светска турнеја на UCI. Infostrada Sports; Меѓународен велосипедистички сојуз. 24 октомври 2017. Посетено на 24 октомври 2017.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Сезони
Трки
Активни
Поранешни
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Светска_турнеја_на_UCI_2017&oldid=4854528“