Сведок (математика)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Во математичката логика, сведок е специфична вредност t да се замени со променливата x на егзистенцијална изјава на обликот x φ (x) така што φ (t) е точен.

Примери[уреди | уреди извор]

На пример, се вели дека теоријата Т за аритметика е недоследна доколку постои доказ во Т со формулата „0 = 1“. Формулата I ( T ), која вели дека Т е недоследна, е така егзистенцијална формула. Сведок за недоследност на Т е посебен доказ за „0 = 1 “ во Т.

Булос, Бургес и Џефри (2002: 81) го дефинираат поимот сведок со примерот, во кој S е n -врска на место со природни броеви, R е (n + 1) -просторен рекурзивен однос и ↔ означува логичка еквивалентност (ако и само ако):

S (x 1, ..., x n)y R (x 1,..., N x, y)
y, така што R држи на x i може да се нарече" сведок "на односот S одржување на x i (под услов да се разбере дека кога сведокот е голем број, а не човек, сведок само сведочи за она што е точно).”

Во овој конктретен пример, авторите го дефинирале s да биде (позитивно) рекурзивно полуодлучливо, или едноставно полурекурзивно.

Хенкинов сведок[уреди | уреди извор]

Во предикативни пресметки, Хенкиновиот сведок за реченица во теоријата Т е термин c таков што Т докажува φ ( в ) (Хинман 2005: 196). Употребата на ваквите сведоци е клучна техника во докажувањето воГоделовата теорема за комплетност претставена од Леон Хенкин во 1949 година.

Однос со семантиката на игри[уреди | уреди извор]

Поимот сведок води кон поопшта идеја за семантика на игри. Во случај на казна победничката стратегија за проверка е да се избере сведок за . За покомплексни формули кои вклучуваат универзални количини, постоењето на победничка стратегија за проверувачот зависи од постоењето на соодветни Сколемови функции. На пример, ако S означува тогаш е еднаква изјава за S . Сколемовата функција f (ако постои) всушност кодифицира победничка стратегија за потврдувачот на S со враќање на сведок за егзистенцијалната под-формула за секој избор на x фалсификаторот.

Поврзано[уреди | уреди извор]

  • Сертификат (сложеност), аналоген концепт во теоријата за пресметковна сложеност

Наводи[уреди | уреди извор]

  • Џорџ С. Булос, Џон П. Бургес и Ричард С. Џефри, 2002 година, Computability and Logic: Fourth Edition, Универзитетски печат Кембриџ, ISBN 0-521-00758-5 .
  • Леон Хенкин, 1949 година, „The completeness of the first-order functional calculus“, Journal of Symbolic Logic т. 14 б. 3, стр. 159 – 166.
  • Питер Г. Хинман, 2005 година, Fundamentals of mathematical logic, A.K. Peters, ISBN 1-56881-262-0 .
  • X. Хинтика и Г. Санду, 2009 година, „Game-Theoretical Semantics“ во изданието на Кит Алан - „Concise Encyclopedia of Semantics, Елсевиер, ISBN 0-08095-968-7, стр. 341 – 343