Сана Нилсен

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сана Нилсен
Сана Нилсен (2014)
Сана Нилсен (2014)
Основни податоци
Родено имеСана Викторија Нилсен
Роден(а)27 ноември 1984
Жанр(ови)
Занимање/ња
  • пејачка
  • телевизиска презентерка
Години на активност1996–до сега
Продукциска куќа/ќиWarner, Parlophone

Сана Викторија Нилсен (родена на 27 ноември 1984 година) е шведска пејачка и телевизиска водителка.[1] На нејзиниот седми обид, таа победила на „Мелодифестивален“ во 2014 година со песната „Undo“ и така ја претставувала Шведска на Евровизија 2014 во Копенхаген, Данска, завршувајќи на 3. место во генерален пласман. Сана била еден од коментаторите на Евровизија 2015 за Шведска и била домаќин на Мелодифестивален 2015 заедно со комичарот Робин Полсон. Таа била најавена како нова водителка на шоуто за пеење Allsång på Skansen за летото 2016 година. Таа била домаќин на Евровизија Забава во Теле2 Арената за Евровизија 2016.

Кариера[уреди | уреди извор]

Нилсен е родена и пораснала во градот Еденрид во општина Бромала, Сканија. Нејзиниот дедо по татко бил Данец од Орхус.[2] Кариерата на Нилсен започнала на неколку потраги за таленти, првата била во 1992 година во Олофстром. Во 1994 година учествувале во потрага по таленти во Калинџ и победила со песната „Can You Feel the Love Tonight“. Нилсен настапувала со танцовата група Матс Елмс помеѓу 1995 и 1996 година на единаесет години.[3]

Сана Нилсен во Соммакрисет во 2008 година.

Во исто време, таа стигнала до првото место на листатаСвенсктопен со песната „Till en fågel“.[4] Нилсен станала најмладата личност која достигнала број еден на листата.[5]

Во септември 1996 година, излегол деби-албумот на Нилсен „Силвертонер“.[6] Рецензент на албумот за Göteborgs-Posten ја споредил Нилсен со Карола Хаггвист и Сисел Киркјеби.[7] Во текот на следните години Нилсен го издала албумот Min önskejul во 1997 година и синглот „Time to say goodbye“ во 1999 година.[8] За време на средното образование, студирала на програмата Естетика и музика во Хеленехомс Гимнастин во Малме.[9]

Во декември 2001 година, Нилсен учествувала на божиќна турнеја заедно со Кристер Сјогрен, Стен Нилсон и Шарлот Перели.[10] Во 2002 година таа била на турнеја со Роџер Понтаре и во декември истата година учествувала на Божиќен концерт со Кале Мораеус, а во 2003 и 2004 со Тито Белтран.

Во февруари 2006 година, нејзиниот втор соло-музички албум Nära mej, nära dej бил објавен со текст и музика на Фредрик Кемпе и Маркос Убеда.[11] Во јули-август 2007 година таа била на нова музичка турнеја наречена Сомар, Сомар, Сомар заедно со Ширли Клемп и Соња Алден. Во април 2008 година бил објавен Посилен, нејзин прв албум отпеан целосно на англиски јазик. Истата година бил издаден албумот Our Christmas, кој содржел божиќни песни заедно со Ширли Клемп и Соња Алден.

Во 2011 година, таа го издала албумот I'm In Love. Во декември 2013 година, Нилсен го издала својот седми студиски албум наречен Min jul, кој содржи божиќни песни.[12]

Учество на Мелодифестивален[уреди | уреди извор]

Нилсен учествувала седум пати на „Мелодифестивален", годишното музичко натпреварување во Шведска и националниот избор за Евросонг. Дебитирала во 2001 година изведувајќи ја „I går, i dag“, која завршила на третото место.[4] Повторно се вратила на натпреварот во 2003 година со „Hela världen för mig“, и завршила петта. По едногодишна пауза, Нилсен се вратила повторно на Мелодифестивален 2005 година со „Du och jag mot världen“, овој пат како дует со Фредрик Кемпе, и завршиле на осмото место.[13]

2007 година[уреди | уреди извор]

На 3 март 2007 година, Нилсен повторно учествувала наМелодифестивален со „Vågar du, vågar jag“.[4][14] За време на баражот Втора шанса, песната се квалификувала во финалето во Глоуб Арената во Стокхолм на 10 март 2007 година, каде што песната завршила на седмото место по финалето на Мелодифестивален 2007.

2008 година[уреди | уреди извор]

Нилсен учествувала на Мелодифестивален 2008, изведувајќи ја „Empty Room“, напишана и компонирана од Боби Јунггрен и Алена Гибсон. Таа стигнала до финалето од полуфиналето во Вестерос на 16 февруари 2008 година [15] Иако песната го освоила јавниот телевоутинг во финалето во Стокхолм Глоуб Арената на 15 март, победувајќи ја второпласираната песна на Шарлот Перели „Hero“ со повеќе од 50.000 гласови, ја изгубила можноста да ја претставува Шведска на Евровизија. откако загубила од Перели во севкупниот систем за бодување по бодови, откако гласањето на жирито било вметнато во резултатите, со што завршила на второ место во финалниот пласман.

Во текот на 2008 година, „Empty room“ победила на натпреварот за втора шанса ОГАЕ 2008 со 91 бод предност пред второпласираниот Корал од Шпанија.

Враќање во 2011 година[уреди | уреди извор]

Нилсен учествувала на Мелодифестивален 2011, со песната „I'm in love“.[4][16] Таа била прва во второто полуфинале кое се одржало во Гетеборг на 12 февруари 2011 година. Еден месец подоцна, таа завршила на четвртото место во финалето.

Победа на Мелодифестивален и Евровизија 2014 година[уреди | уреди извор]

Сана Нилсен настапи на Евровизија 2014 година

Нилсен решила да се врати на Мелодифестивален во 2014 година, овој пат со песната „ Undo“.[17] Таа се натпреварувала во второто полуфинале одржано на 8 февруари, во кое се пласирала во финалето, што се одржало во Пријатели Арена, Стокхолм на 8 март.[18][19] Таа победила во финалето и ја претставуваше Шведска на Евровизија 2014 во Копенхаген, Данска во првото полуфинале на 6 мај.[20] Нилсен се пласирала во финалето, каде го освои третото место со 218 бода. Со тоа Нилсен го освоила највисокиот дострел на Шведска на Евровизија по Лорин во 2012 година. Undo стана првата песна на Нилсен која стигнала на 40-тото место на листата Топ 40 синглови во Велика Британија.

По Евровизија 2014 година[уреди | уреди извор]

Сана Нилсен настапи на Стокхолм Прајд 2015

На 29 септември 2014 година, Нилсен беше објавен како домаќин на Мелодифестивален 2015 заедно со комичарот Робин Полсон.[21]

На 10 април 2015 година било објавено дека Нилсен и Едвард аф Силен ќе го коментираат емитувањето на СВТ на Евровизија 2015.[22]

Во август 2015 година беше објавено од СВТ дека Нилсен ќе стане новиот водител на пејачкиот серијал Allsång på Skansen во Скансен во Стокхолм во летото 2016 година.[23]

Нилсен се вратила на Евровизија кога била домаќин на настанот „Евровизија забава“ кој се одржал во Теле2 Арената ноќта на финалето на Евровизија 2016.[24]

По две години, Сана се вратила повторно на Евровизија во мај 2018 година во Лисабон, како коментатор на националниот шведски радиодифузер, Телевизија Сверигес (СВТ).

Сана Нилсен била коментатор на Шведската Телевизија на Евровизија 2018

Личен живот[уреди | уреди извор]

Сана Нилсен се свршила во 2006 година во Лас Вегас, парот живеел во Лидингe надвор од Стокхолм пред да се раздели во 2008 година.[25][26] Таа во моментов живее во Ерста јужно од Стокхолм со своето момче Јоаким Рамсел.[27]

Дискографија[уреди | уреди извор]

Награди[уреди | уреди извор]

  • 2002 година - Ула Билквист-стипендија, 25.000 круни [28]
  • 2002 година - стипендија на Биргит Нилсонс [29]
  • 2003 година - Скининг на годината [30]
  • 2008 година - Песна на годината,[31] „ Празна соба “, Гајгалан 2008 година
  • 2008 година - Лидинбо на годината
  • 2018 и 2019 година - жена презентер на годината

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Sanna Nielsen“. Архивирано од изворникот на 24 April 2015. Посетено на 17 December 2014.
  2. ↑ „Den handlar om hur Joakim fått mitt hjärta“. Архивирано од изворникот на 4 May 2014. Посетено на 30 April 2014.
  3. ↑ Helsingborgs Dagblad 15 November 1996, page 39
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Sanna Nielsen om sina mammaplaner | Nöje KvP“. 13 December 2013. Архивирано од изворникот на 21 December 2013. Посетено на 5 February 2014.
  5. ↑ Johan Brännström. "Det 11-åriga stjärnskottet skriver Svensktoppshistoria", Aftonbladet 25 May 1996, page 31.
  6. ↑ Eva Kjeller. "Oh, vilken skiva Sanna", Aftonbladet 28 September 1996, page 45
  7. ↑ Tore Ljunberg. Göteborgs-Posten 7 October 1996, page 39. Наводот journal бара |journal= (help); Отсутно или празно |title= (help)
  8. ↑ Michael Nystås (2 February 1999). „Hon kan bli vår nästa stora stjärna“. Aftonbladet. стр. 34. Архивирано од изворникот на 4 October 2018. Посетено на 3 October 2018.
  9. ↑ "Sanna är redo att möta publiken", Helsingborgs Dagblad, 9 November 2000, page 25
  10. ↑ Mikael Forsell. "16-åriga Sanna sjunger med julelefanterna", Västerbottens-Kuriren, 6 June 2001, page 15
  11. ↑ Karin Bengtsson. "Vuxet och lite tråkigt, Sanna", Borås Tidning, 15 February 2006
  12. ↑ „Sweden: Sanna Nielsen releases new album“. Esctoday.com. 2013-12-04. Архивирано од изворникот на 23 February 2014. Посетено на 5 February 2014.
  13. ↑ „Fredrik Kempe och Sanna Nielsen – Du och jag mot världen | Melodifestivalen“. Melodifestivalen.nu. 2011-04-18. Архивирано од изворникот на 22 February 2014. Посетено на 2014-02-05.
  14. ↑ „Sanna Nielsen och Sonja Aldén till final - Melodifestivalen och ESC - Webbkanalen P4 Melodifest | Sveriges Radio“. Sverigesradio.se. Архивирано од изворникот на 22 February 2014. Посетено на 2014-02-05.
  15. ↑ „Sjunde gången gillt för Sanna Nielsen? - Nyheter - Tidningen Årsta-Enskede“. Direktpress.se. 2013-11-26. Архивирано од изворникот на 22 February 2014. Посетено на 2014-02-05.
  16. ↑ Fahl, Hanna (2011-02-12). „Brolle och Sanna Nielsen går till final“. Dagens Nyheter. Архивирано од изворникот на 24 September 2015. Посетено на 2014-02-05.
  17. ↑ „Sanna Nielsen om att vara favorittippad: "Jag tar aldrig någonting för givet" - Melodifestivalen“. SVT.se. 1984-11-27. Архивирано од изворникот на 25 January 2014. Посетено на 2014-02-05.
  18. ↑ „Här firar de sin scheger“. Архивирано од изворникот на 21 February 2014. Посетено на 8 February 2014.
  19. ↑ „YOHIO först på scen – här är startordningen för Melodifestivalen 2014“. Svt.se. Архивирано од изворникот на 20 December 2013. Посетено на 20 December 2013.
  20. ↑ „Sanna Nielsen: "Var nog dags att jag vann"“. Архивирано од изворникот на 11 March 2014. Посетено на 12 March 2014.
  21. ↑ „De blir programledare i Melodifestivalen“. Svenska Dagbladet. Архивирано од изворникот на 1 October 2014. Посетено на 29 September 2014.
  22. ↑ „Nöjesbladet avslöjar: Sanna Nielsen och Edward af Sillén nya Eurovision-paret“. Aftonbladet. Архивирано од изворникот на 14 April 2015. Посетено на 10 April 2015.
  23. ↑ „SVT bekräftar: Sanna Nielsen leder Allsång“. www.expressen.se (шведски). Посетено на 2020-10-01.
  24. ↑ „Stjärnspäckad storsatsning 2016: Eurovision The Party intar Tele2 Arena“. svt.se. Архивирано од изворникот на 15 March 2016. Посетено на 14 March 2016.
  25. ↑ „Sanna Nielsen singel igen“. Nyheter24. 2008-12-02. Архивирано од изворникот на 13 March 2014. Посетено на 12 March 2014.
  26. ↑ Elisabeth Vedin. "Jag vill ha två barn", Aftonbladet 9 March 2007, page 30
  27. ↑ „Den handlar om hur Joakim fått mitt hjärta“. Архивирано од изворникот на 27 June 2014. Посетено на 12 March 2014.
  28. ↑ Hannah Sjöström. "Grattis, Sanna Nielsen", Aftonbladet 30 April 2002, page 28
  29. ↑ "Nielsen fick pris av Nilsson", Helsingborgs Dagblad 12 July 2002, page 8
  30. ↑ "Sanna Nielsen blev Årets skåning", Helsingborgs Dagblad 15 July 2003, page 6
  31. ↑ "Empty Room blev årets låt", Gaygalan 2008, page 6

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Сана_Нилсен&oldid=5036794“