Савиев лилјак
Савиев лилјак е вид вечерен лилјак кој се наоѓа низ северозападна Африка, средоземниот регион и Блискиот Исток. Ноќе се храни со летечки инсекти. Во лето се крева под кората, во дупките на дрвјата, во старите згради и во пукнатините на карпите, но во зима претпочита живеалишта каде што температурата е порамномерна како што се пештери, подземни сводови и длабоки пукнатини од карпи.
Таксономија[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Relationship of H. savii with other members of its genus[1] |
Врз основа на митохондријалната ДНК, конкретно областите што ја кодираат цитохром ц оксидазата и цитохромот b, пипистрелата на Сави е најтесно поврзана со Hypsugo alaschanicus.
Опис[уреди | уреди извор]
Савиев лилјак е мал вид лилјак со должина на главата и телото помеѓу 44 и 51 mm и должина на подлактицата (лактот до зглобот) помеѓу 32 и 38 mm . Тежи помеѓу 7,4 и 9.9 грама . Има широки, заоблени уши, секое со краток трагус кој е најширок во средината и се стеснува кон заоблениот врв. Лицето, ушите и мембраните на крилата се црни. Краткото крзно на горната страна на главата и телото е темно кафеаво, а на долната страна е бледо, со брадата, грлото и градите во остра контраст со грбот на животното. Опашката е заоблена и е прилично подолга отколку што е случај кај другите тесно сродни видови.[2]
Распространетост[уреди | уреди извор]
Савиев лилјак е роден во средоземниот регион на јужна Европа, северозападна Африка, Блискиот Исток, Средна Азија, Монголија и северна Јапонија. Се јавува и на Канарските Острови, Швајцарија и Австрија и е снимен од Словачка.[3] Главно се јавува во планинските предели каде што се среќава на надморска височина до 2500 метри . Ги фаворизира грмушките падини со купчиња дрвја, грмушки, карпи, клисури и урнатини.[2] Во лето се крие дење под кората на дрвјата, во пукнатините на карпите, во шупливи дрвја, во дупки во ѕидови, во згради под рафтери и ќерамиди. Во зима бара позаштитени места за да се крене како што се во близина на влезовите на пештерите, во подземни сводови и во длабоки пукнатини на карпи, каде што обично се крие сам.[2]
Биологија[уреди | уреди извор]
Савиевиот лилјак се храни со летечки инсекти кои ги фаќа на крилото користејќи ехолокација за да го лоцира својот плен . Откриено е дека ја синхронизира емисијата на ултразвучните звуци што се користат за оваа намена со отчукувањата на крилата, со цел да се максимизираат растојанијата за откривање.[4] Пие со повторување на ниски летови над вода, кревајќи ги крилјата и собирајќи вода со јазикот.[2] Може да бара храна преку пасиштата, во селата и кружните улични светилки.[5] Савиевиот лилјак се размножува во текот на летото, а до 70 женски лилјаци може да се креваат заедно во „породилните“ заедници.[5]
Статус[уреди | уреди извор]
Савиевиот лилјак е наведена како „најмалата загриженост“ во Црвената листа на загрозени видови на IUCN. Тоа е затоа што се верува дека нејзиното население е стабилно и нема посебни закани што го засегаат. Многу нации ги штитат сите нивни лилјаци, а пипестрелата на Сави е заштитена и преку Бонската конвенција (Евробатс) во земјите што го ратификувале тој договор. Исто така е заштитен во Европа со неговото вклучување во Анекс IV од Директивата на ЕУ за живеалишта и видови.[5]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Lim, LEE-SIM; Csorba, Gábor; Wong, Cheng-MIN; Zubaid, Akbar; Rahman, Sultana Parvin Habeebur; Kumaran, Jayaraj Vijaya; Khan, Faisal ALI Anwarali; Huang, JOE Chun-Chia; Najimudin, Nazalan; Görföl, Tamás (2016). „The systematic position of Hypsugo macrotis (Chiroptera: Vespertilionidae) and a new record from Peninsular Malaysia“. Zootaxa. 4170 (1): 169–177. doi:10.11646/zootaxa.4170.1.10. PMID 27701281.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Konig, Claus (1973). Mammals. Collins & Co. стр. 65–66. ISBN 0-00-212080-1. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „Collins“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Lehotská, Blanka; Lehotský, Roman (2006). „First record of Hypsugo savii (Chiroptera) in Slovakia“. Biologia. 61 (2): 192. doi:10.2478/s11756-006-0042-8.
- ↑ Holderied, M. W.; von Helversen, O. (2003). „Echolocation range and wingbeat period match in aerial-hawking bats“. Proceedings of the Royal Society B. 270 (1530): 2293–2299. doi:10.1098/rspb.2003.2487. PMC 1691500. PMID 14613617.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Juste, J.; Paunović, M. (2016). "Hypsugo savii". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T44856A22072380. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T44856A22072380.en. Retrieved 19 November 2021.