Руса трева

руса трева
Научна класификација
Царство:
Дивизија:
Класа:
Ред:
Породица:
Род:
Врста:
Биномно име
	; ;
Синоними
	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;

colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" \| Руса трева
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" \| Научна класификација
Царство:	-{Plantae}-
Оддел:	-{Magnoliophyta}-
Класа:	-{Magnoliopsida}-
Ред:	-{Ranunculales}-
Семејство:	-{Papaveraceae}-
Род:	-{Chelidonium}-
Вид:	-{C. majus}-
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" \| Научен назив
	-{Chelidonium majus}-; -{L.}-
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" \| СинонимиПредлошка:ThePlantListПредлошка:ThePlantList
	-{Chelidonium cavaleriei H.Lév.}-; -{Chelidonium dahuricum DC.}-; -{Chelidonium grandiflorum DC.}-; -{Chelidonium haematodes Moench}-; -{Chelidonium laciniatum Mill.}-; -{Chelidonium luteum Gilib. nom. inval.}-; -{Chelidonium murale P.Renault}-; -{Chelidonium olidum Tarscher. ex Ott}-; -{Chelidonium quercifolium Willemet}-; -{Chelidonium ruderale Salisb.}-; -{Chelidonium umbelliferum Stokes}-;

Русa трева лат (Chelidonium maius L.) (росопас, жолта трева, лишавица, змиско млеко, змиско грозје,божји дар, Маријанина трева) Во различни краишта билката различно се нарекува.

Опис на растението[уреди | уреди извор]

Повеќегодишно тревно растение со исправено стебло обраснато со остри испакнати влакна. Коренот е добро развиен, фиброзен. Стеблото е исправено, разгрането, покриено со влакненца, високо околу половина метар.^[3] Листовите се големи, чудно непарно поделени, сиви и влакнести на задната страна. Долните листови се со дршка, а горните се (седечки). Цветовите се жолти, собрани на врвовите на стебленцата во ретки штитови соцветие. Цветниот период е од април до август, листовите од королата и чашката лесно паѓаат, а има и голем број прашници. Круната има 4 ^[4] листови. Плодот е издолжен како мешунка со многу семиња. Сите делови на растението содржат отровен сок од жолто-портокалова боја.

Област на распространетост[уреди | уреди извор]

Го има во Европа и западна Азија.

Живеалиште[уреди | уреди извор]

ливади, шуми, покрај патишта, двор. . .

Лековит и хемиски состав[уреди | уреди извор]

Жолтиот сок од руса трева содржи голем број на различни алкалоиди, од кои некои се поврзани со опиумот. Коренот е најбогат со алкалоиди (до 3%), додека помалку се наоѓа во стеблото - до 1%. Поради присуството на голема количина на алкалоиди, многу фитотерапевти сметаат дека ова растение е отровно и погодно само за надворешна употреба. Токсичноста главно произлегува од алкалоидот хелелитрин. Покрај алкалоидите, содржи и сапонини, органски киселини (хелидонска, лимонска, јаболкова итн. ), флавоноиди, протеолитички ензими (разградуваат белковини) итн.

Употреба[уреди | уреди извор]

Руса трева се користи за лекување на стомачни болки, заболувања на црниот дроб ( хепатитис ), за усогласување на работата на дигестивниот систем, а делува и на бактериите, особено на грам-позитивните. Има податоци и за цитостатичното дејство на ова растение, па неговиот жолт соктрадиционално се користи за отстранување на брадавици, плускавци, лишаи, егзема и други промени на кожата. Се користи и во народната медицина за третман на тумори и промени во женските генитални органи (тумори, фиброиди, рани, воспаленија и сл.) ) како чај и средство за плакнење.

Треба да бидете многу внимателни кога користите руса трева. За внатрешна употреба се користи само сушеното растение, со паузи: се користи три недели, а една се паузира. Дневната доза на добро исушено растение е 2-4, а во овие терапевтски дози не постои можност за труење. Може да се појави повраќање, дијареа и абдоминална болка. . . Дермалната апликација може да предизвика алергиски реакции.^[5]