Руса трева
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Руса трева | |
---|---|
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Научна класификација | |
Царство: | -{Plantae}- |
Оддел: | -{Magnoliophyta}- |
Класа: | -{Magnoliopsida}- |
Ред: | -{Ranunculales}- |
Семејство: | -{Papaveraceae}- |
Род: | -{Chelidonium}- |
Вид: | -{C. majus}- |
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Научен назив | |
-{Chelidonium majus}- -{L.}- | |
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | СинонимиПредлошка:ThePlantListПредлошка:ThePlantList | |
|
руса трева | |
---|---|
Научна класификација | |
Царство: | |
Дивизија: | |
Класа: | |
Ред: | |
Породица: | |
Род: | |
Врста: | |
Биномно име | |
Синоними[1][2] | |
|
Русa трева лат (Chelidonium maius L.) (росопас, жолта трева, лишавица, змиско млеко, змиско грозје,божји дар, Маријанина трева) Во различни краишта билката различно се нарекува.
Опис на растението
[уреди | уреди извор]Повеќегодишно тревно растение со исправено стебло обраснато со остри испакнати влакна. Коренот е добро развиен, фиброзен. Стеблото е исправено, разгрането, покриено со влакненца, високо околу половина метар.[3] Листовите се големи, чудно непарно поделени, сиви и влакнести на задната страна. Долните листови се со дршка, а горните се (седечки). Цветовите се жолти, собрани на врвовите на стебленцата во ретки штитови соцветие. Цветниот период е од април до август, листовите од королата и чашката лесно паѓаат, а има и голем број прашници. Круната има 4 [4] листови. Плодот е издолжен како мешунка со многу семиња. Сите делови на растението содржат отровен сок од жолто-портокалова боја.
Област на распространетост
[уреди | уреди извор]Го има во Европа и западна Азија.
Живеалиште
[уреди | уреди извор]ливади, шуми, покрај патишта, двор. . .
Лековит и хемиски состав
[уреди | уреди извор]Жолтиот сок од руса трева содржи голем број на различни алкалоиди, од кои некои се поврзани со опиумот. Коренот е најбогат со алкалоиди (до 3%), додека помалку се наоѓа во стеблото - до 1%. Поради присуството на голема количина на алкалоиди, многу фитотерапевти сметаат дека ова растение е отровно и погодно само за надворешна употреба. Токсичноста главно произлегува од алкалоидот хелелитрин. Покрај алкалоидите, содржи и сапонини, органски киселини (хелидонска, лимонска, јаболкова итн. ), флавоноиди, протеолитички ензими (разградуваат белковини) итн.
Употреба
[уреди | уреди извор]Руса трева се користи за лекување на стомачни болки, заболувања на црниот дроб ( хепатитис ), за усогласување на работата на дигестивниот систем, а делува и на бактериите, особено на грам-позитивните. Има податоци и за цитостатичното дејство на ова растение, па неговиот жолт соктрадиционално се користи за отстранување на брадавици, плускавци, лишаи, егзема и други промени на кожата. Се користи и во народната медицина за третман на тумори и промени во женските генитални органи (тумори, фиброиди, рани, воспаленија и сл.) ) како чај и средство за плакнење.
Треба да бидете многу внимателни кога користите руса трева. За внатрешна употреба се користи само сушеното растение, со паузи: се користи три недели, а една се паузира. Дневната доза на добро исушено растение е 2-4, а во овие терапевтски дози не постои можност за труење. Може да се појави повраќање, дијареа и абдоминална болка. . . Дермалната апликација може да предизвика алергиски реакции.[5]
Галерија
[уреди | уреди извор]-
цвет
-
лист
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Chelidonium minus L.”. World Checklist of Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew — преко The Plant List.
- ↑ „Chelidonium majus subsp. grandiflorum (DC.) Printz”. World Checklist of Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew — преко The Plant List.
- ↑ Hand-list of orchids, cultivated in the Royal Botanic Gardens. London: Printed for H.M. Stationery Off. by Darling. 1904.
- ↑ „Figure 1: Chelidonium majus“. dx.doi.org. Посетено на 2022-02-22.
- ↑ „Rosopas (Chelidonium majus)“. Plantea (хрватски). 2014-11-26. Посетено на 2019-09-04.
Литература
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Blanchan, Neltje (2005). Wild Flowers Worth Knowing. Project Gutenberg Literary Archive Foundation.