Прејди на содржината

Руса трева

Непроверена
Од Википедија — слободната енциклопедија
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Руса трева
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Научна класификација
Царство: -{Plantae}-
Оддел: -{Magnoliophyta}-
Класа: -{Magnoliopsida}-
Ред: -{Ranunculales}-
Семејство: -{Papaveraceae}-
Род: -{Chelidonium}-
Вид: -{C. majus}-
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | Научен назив
-{Chelidonium majus}-
-{L.}-
colspan=2 style="text-align: center; background-color: transparent; text-align:center; border: 1px solid red;" | СинонимиПредлошка:ThePlantListПредлошка:ThePlantList
  • -{Chelidonium cavaleriei H.Lév.}-
  • -{Chelidonium dahuricum DC.}-
  • -{Chelidonium grandiflorum DC.}-
  • -{Chelidonium haematodes Moench}-
  • -{Chelidonium laciniatum Mill.}-
  • -{Chelidonium luteum Gilib. nom. inval.}-
  • -{Chelidonium murale P.Renault}-
  • -{Chelidonium olidum Tarscher. ex Ott}-
  • -{Chelidonium quercifolium Willemet}-
  • -{Chelidonium ruderale Salisb.}-
  • -{Chelidonium umbelliferum Stokes}-
руса трева
Научна класификација
Царство:
Дивизија:
Класа:
Ред:
Породица:
Род:
Врста:
Биномно име


Синоними[1][2]

Русa трева лат (Chelidonium maius L.) (росопас, жолта трева, лишавица, змиско млеко, змиско грозје,божји дар, Маријанина трева) Во различни краишта билката различно се нарекува.

Опис на растението

[уреди | уреди извор]

Повеќегодишно тревно растение со исправено стебло обраснато со остри испакнати влакна. Коренот е добро развиен, фиброзен. Стеблото е исправено, разгрането, покриено со влакненца, високо околу половина метар.[3] Листовите се големи, чудно непарно поделени, сиви и влакнести на задната страна. Долните листови се со дршка, а горните се (седечки). Цветовите се жолти, собрани на врвовите на стебленцата во ретки штитови соцветие. Цветниот период е од април до август, листовите од королата и чашката лесно паѓаат, а има и голем број прашници. Круната има 4 [4] листови. Плодот е издолжен како мешунка со многу семиња. Сите делови на растението содржат отровен сок од жолто-портокалова боја.

Област на распространетост

[уреди | уреди извор]

Го има во Европа и западна Азија.

Живеалиште

[уреди | уреди извор]

ливади, шуми, покрај патишта, двор. . .

Лековит и хемиски состав

[уреди | уреди извор]

Жолтиот сок од руса трева содржи голем број на различни алкалоиди, од кои некои се поврзани со опиумот. Коренот е најбогат со алкалоиди (до 3%), додека помалку се наоѓа во стеблото - до 1%. Поради присуството на голема количина на алкалоиди, многу фитотерапевти сметаат дека ова растение е отровно и погодно само за надворешна употреба. Токсичноста главно произлегува од алкалоидот хелелитрин. Покрај алкалоидите, содржи и сапонини, органски киселини (хелидонска, лимонска, јаболкова итн. ), флавоноиди, протеолитички ензими (разградуваат белковини) итн.

Употреба

[уреди | уреди извор]

Руса трева се користи за лекување на стомачни болки, заболувања на црниот дроб ( хепатитис ), за усогласување на работата на дигестивниот систем, а делува и на бактериите, особено на грам-позитивните. Има податоци и за цитостатичното дејство на ова растение, па неговиот жолт соктрадиционално се користи за отстранување на брадавици, плускавци, лишаи, егзема и други промени на кожата. Се користи и во народната медицина за третман на тумори и промени во женските генитални органи (тумори, фиброиди, рани, воспаленија и сл.) ) како чај и средство за плакнење.

Треба да бидете многу внимателни кога користите руса трева. За внатрешна употреба се користи само сушеното растение, со паузи: се користи три недели, а една се паузира. Дневната доза на добро исушено растение е 2-4, а во овие терапевтски дози не постои можност за труење. Може да се појави повраќање, дијареа и абдоминална болка. . . Дермалната апликација може да предизвика алергиски реакции.[5]

Галерија

[уреди | уреди извор]
  1. Chelidonium minus L.”. World Checklist of Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew — преко The Plant List. 
  2. Chelidonium majus subsp. grandiflorum (DC.) Printz”. World Checklist of Selected Plant Families (WCSP). Royal Botanic Gardens, Kew — преко The Plant List. 
  3. Hand-list of orchids, cultivated in the Royal Botanic Gardens. London: Printed for H.M. Stationery Off. by Darling. 1904.
  4. „Figure 1: Chelidonium majus“. dx.doi.org. Посетено на 2022-02-22.
  5. „Rosopas (Chelidonium majus)“. Plantea (хрватски). 2014-11-26. Посетено на 2019-09-04.

Литература

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]