Роман Роуз

Од Википедија — слободната енциклопедија
Роман Роуз

Роман Роуз (роден 1946 во Хајделберг, Германија) е ромски активист и шеф на Централниот совет на германските Синтите и Ромите. Тој изгубил 13 роднини во холокаустот.

Кариера[уреди | уреди извор]

Роуз е роден во Хајделберг во 1946 година. До 1982 година живеел таму како независен стопанственик. Со основањето на Централниот совет во 1982 година тој бил изгласан за претседател на позицијата претседател од делегатите на организациите членки-тогаш девет, сега 16 државни и регионални здруженија и оттогаш бил потврдуван на неговото место на секои четири години од членовите на состаноците. Од 1991 година Роуз го презел управувањето со Центарот за документација и култура на германски Синти и Ромите во Хајделберг. Со години е познат од федералните и државните влади по својата одлучност и по својата упорна и непопустлива работа.

Заедно со претседателите на националните малцинства во Германија, Роуз го предводи и малцинскиот совет, основан на 9 септември 2004 година.Тоа е унија на чадор организации на четирите национални малцинства кои и припаѓаат на германската нација и отсекогаш биле жители и автохтони тука: ТАТКОВИНА на Сорбите, Фризискиот совет, Здружението на јужен Шлезвиг на данското малцинство и Централниот совет на германски Синти и Роми. Заедно со делегатите на малцинствата од САД, Мексико, Аргентина, Јапонија, Индија, Шри Ланка, Франција и Холандија Роуз е исто така член на управниот комитет на Меѓународното движење против дискриминација и расизам (IMADR) основано во Токио во 1988 година.

Значителна мотивација за напорите на Роуз е неговата лична врска со минатото.Тринаесет директни роднини на Романи Роуз биле убиени во логорите во рамките на национализмот, вклучувајќи ги и неговите баби и дедовци во логорите Аушвиц и Равенсбрук. Неговиот татко Оскар Роуз преживеал во бегство и во подземјето. Вујкото на Романи Роуз, Винченц Роуз, го преживеал логорот за истребување Аушвиц, бил вклучен во медицински експерименти во концентрациониот логор Нацвајлер и робовска работа за Дајмлер-Бенц во тунелите на КЗ Некарелц/Обригхајм. Во 1972 година Винченц Роуз ја основал првата самостојна организација на германски Синти, Централниот комитет на Синти во Западна Германија, во која помогнал тогаш дури 13-годишниот Романи Роуз. 

Од јуни 1979 година ја водел работата за граѓанските права на германски Синти и Ромите пред германската, како и меѓународната јавност; тој исто така се борел за нивна заштита од расизам и дискриминација, за компензација за преживеаните од холокаустот-истовремено објавувајќи ја големината и историската важност на геноцидот врз 500.000 Синти и Роми во национализмот во окупирана Европа. Во мај 1995 година, во соработка со организациите-членки на Централниот совет, Роуз постигнал признание за германските Синти и Ромите како национално малцинство во Германија со свој малцински јазик, поврзан со нивната цел за еднакво учество во општествениот и политичкиот живот.

Роуз исто така бил една од движечките сили зад Меморијалот на жртвите на Синти и Ромите од национализмот во Берлин.

Други активности[уреди | уреди извор]

  • Германски институт за човекови права (ДИМР), член на одбор на доверители [1]
  • Фондација за култура на Германската фудбалска асоцијација (ДФБ), член на одбор на доверители [2]
  • Федерална агенција за борба против дискриминација (АДС), член на Советодавниот одбор [3]
  • Фондација Манфред Лаутеншлогер, член на Одборот на доверители [4]
  • Минхенски центар за документација за историјата на националсоцијализмот, член на одборот на доверители [5]

Користена литература[уреди | уреди извор]

 

  1. Board of Trustees Архивирано на 6 август 2020 г. German Institute for Human Rights (DIMR).
  2. Board of Trustees Culture Foundation of the German Football Association (DFB).
  3. Beirat der Antidiskriminierungsstelle des Bundes konstituiert Архивирано на 16 февруари 2018 г. Federal Anti-Discrimination Agency (ADS), press release of.
  4. Board of Trustees Архивирано на 3 ноември 2018 г. Manfred Lautenschläger Foundation.
  5. Board of Trustees Архивирано на 21 април 2021 г. Munich Documentation Centre for the History of National Socialism.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]