Рокери с Мораву

Рокери с Мораву била четиричлена музичка група која изведувала хумористични народни песни. Групата била основана во 1977 година и била активна до 1991 година година, во текот на 2006 година групата била обновена и го снимале повратниот албум „Проекат“, сепак, по смртта на Звонко Миленковиќ во септември 2008 година, групата дефинитивно престанала да работи.

Членови

Членовите биле:

• Борис Бизетиќ (водач и основач, од 1977 до 1991 година и од 2006 до 2008 година)
• Звонко Миленковиќ (1977 - 1991 и од 2006 до 2008 година - почина во 2008 година)
• Бранислав Анѓеловиќ (1977 - 1988 година - ја напушти групата, почина во 2022 година)
• Бранко Јанковиќ (1977 - 1982 - починал во 1982 година)

На сцена се појавувале со шумадиски народни капи - шајкачи, а јавноста ги знаела по нивните псевдоними: Бизетиќ бил Вељко Б. Ужичанин-Боца, Јанковиќ - Јанкула, Миленковиќ - Сисоје, а Анѓеловиќ се претставил како Ќора. Имале над 2000 настапи низ целиот свет, исклучително популарни биле низ цела Југославија. Со нивните оригинални текстови, аранжмани и начинот на кој го изведувале, тие се здобиле со култна популарност на која никој досега не успеал да се мери. Тие создале жанр на музика во кој беа единствени и недопирливи.

Кариера

Рокерите од Морава се појавиле на српската музичка сцена во 1977 година со синглот „Стојадинка овце шиша“ . Публиката, не очекувала појава на група која негува непознат жанр во музиката, брилијантно реагирала. Деби-синглот се продал во голем број и станало апсолутен хит, што ќе биде билет за самиот врв на музичката сцена, кој Рокерите од Морава без проблем го зачувале.

Во првиот период од кариера од основањето па до крајот на 1982 годниа албумите на Рокери од Морава биле вистински хитови, со нетрпение очекувале и најинтересно слушани од најшироката публика, од сите возрасти. Рокерите имаа обожаватели меѓу хард рок публиката како и оние кои слушаа народна музика. Благодарение на нивните остри текстови, одличните аранжмани како и одличните вокално-сценски изведби ги освоија симпатиите и на публиката и на критиката.

По смртта на Бранко Јанковиќ-Јанкула, групата престанала да биде квартет и продолжува како трио, со што започнала вториот дел од нивната кариера, која траела од 1983 до средината на 1988. Групата во вториот дел од кариерата ги следела веќе изгазените патеки на успехот, потврдувајќи ја својата популарност со редовното објавување на албуми, кои, сепак, малку заостанале по квалитет од првата фаза од кариерата. Сепак, тоа немало влијание на нивниот тираж и концертна активност.

Во средината на 1988 Бранислав Анѓеловиќ доброволно ја напуштил групата, која продолжува со работа но овој пат како дует. Ова беше почеток на третата етапа од кариерата на Рокери с Мораву.

По големите успеси, како дискографски, така и концертни, „Рокери с Мораву“ имале мал креативен пад на крајот на 1980-ти години, претстојната војна и општата криза во општеството на почетокот на 90-тите не ја фаворизирало групата. Во нивната работа се чувствувало замор, па лидерот на групата Борис Бизетиќ, одлучил групата да се повлече од сцената. Групата престанува да работи во 1991 година.

Повторно обединување

На крајот на 2006 година, по пауза од 16 години, Рокери с Мораву издале албум наречен Проект. Песните се занимаваат со актуелни прашања како што се СМС, силикони, спортско обложување и многу други. Групата повторно се формирала како во 1991 година кога Борис Бизетиќ и Звонко Миленковиќ престанале да работат. Автор на сите песни е Борис Бизетиќ, сега под псевдонимот Стојко. Албумот го привлекол вниманието на јавноста и радоста на обожавателите поради враќањето на омилената група на сцената. Болеста и смртта на Звонко Миленковиќ-Сисој значело дефинитивен крај на групата.

Конечен прекин на работата

Членот на групата Бранко Јанковиќ загинал како последица на тешка сообраќајна несреќа во Белград на крајот на 1982 година Бранислав Анѓеловиќ ја напушти групата во јули 1988 година а Звонко Миленковиќ починал во септември 2008 година во Белград.

Рокерите од Морава имале голем хендикеп што оставило трага во работата на групата по трагичната смрт на Бранко Јанковиќ-Јанкула, поради неговиот одличен длабок придружен вокал. Групата не го надоместила неговото заминување, туку продолжила како трио.

До јули 1988 година кога групата ја напуштил Бранислав Анѓеловиќ-Бане Ќора, кој многу придонел за оригиналната сценска изведба и аранжманите на песни напишани и испеани од Борис Бизетиќ во дует со Звонко Миленковиќ-Сисој. Групата продолжила со работа, но овој пат како дует и така останува до самиот крај. По смртта на Звонко Миленковиќ, Борис Бизетиќ изјавил дека тоа е дефинитивниот крај на Рокери с Мораву.

Дискографија

Албуми

Р.бр.	Албум	Година
1.	Стојадинка овце шиша	1978.
2.	Дрма дрма пловак	1979.
3.	Кркензи кикирики еври деј	1980.
4.	Кескесе	1981.
5.	Ја Тарзан а ти Џејн	1982.
6.	Кобац јури мале тице	1983.
7.	Поморавац	1984.
8.	Династија	1984.
9.	Цицо вештицо	1985.
10.	Међународни пољопривредни ансамбл	1986.
11.	Рокери с Мораву певу у глас	1987.
12.	Рокери с Мораву певу по кућама	1987.
13.	Југословенска плоча	1988.
14.	Тајна вечера	1989.
15.	Помози боже	1990.
16.	Србија се умирит не може	1990.
17.	Нинџe корњаче	1991.
18.	Пројекат	2006.

Слободни

Во периодот од 1977 до 1979 година издале 7 сингл плочи.

Компилации

Р. бр.	Албум	година
1.	Хитови	во 1979 година
2.	Верен најдобро	во 1982 година
3.	Собрани злодела	во 2005 година