Рескрипт

Од Википедија — слободната енциклопедија

Рескрипт — документ кој се издава не по иницијатива на авторот, туку како одговор (во буквален превод „напишано назад") на конкретно барање од неговиот примач. Тоа не се однесува на поопшто законодавство.

Преглед[уреди | уреди извор]

Зборот потекнува од римскиот императорски двор, кој често издавал реципиенти, во многу случаи поттикнати од многуте гувернери и други функционери. Некои важни рани легални колекции се состоеле целосно од реквизити, на пример, Кодекс Гермогениана (Codex Hermogenianus), објавени околу 300 година. Другото поле на примена е папската римска курија, која усвоила многу римски административни услови и практики.

Одговорите може да се однесуваат на различни форми, од формален документ од утврден тип, како што е папската була, до препраќање на барањето со едноставно споменување со одлука, нешто како "одбиено" или „доделено“, или на партијата засегнати или на надлежната извршна канцеларија.

По аналогија, истото се применува и на слични постапки во други контексти, како што се отоманските, кинеските и јапонските империјални судови, или дури и пред Римското Царство. Два добро познати примери на јапонски царски рескрипти биле императорски рескрипт на императорот Хирохито за прекин на војната, напишан како одговор на Потсдамската декларација и неговата Декларација за човештвото од 1946 година напишана како одговор на барањето на генералот Даглас Макартур.

Наводи[уреди | уреди извор]