Релационизам

Од Википедија — слободната енциклопедија

Релационистичка теорија е теорија пврзана со општата Онтологија (Филозофија). Основното филозофско прашање на постоењето е идентификувано како: Одкаде се што постои? Решение на ова филозофско прашање со преформулацијата во форма: Одкаде се што постои, во однос на Ништо? Со негација на овој парадокс, поставувајки прашање Во који услови вакво прашање е нелогично?. Се покажа дека еден од двата аспекта е нужно невозоможен односно дека полот означен како Ништо е невозможен. Решението е најдено во нужната релација мегу Ништо и (спротивно на тоа) Нешто, кои се во системска врска. Од ова произлегува дека основната релација е пофундаментална од елементите односно половите на која било релација. Ова филозофска концепција е и основа на новата релационистичка теорија на меѓународните односи.

Примена[уреди | уреди извор]

Релационистичка најде својата примена во општествените и посебно во политичките науки. Како методологија, посебно се користи во изучување на меѓународните односи и надворешната политика, поопфатно третирајки сите општи и посебни променливи на движењета односно поцелосно третирајко меѓународните политички и други поврзани односи, од другите теоретски приоди (особено од Неолибералната и Неореалистичката теорија и методологија).

Литература

  • Игор Јанев, Relationist Approach to International Political Theory, Международные научные исследования, № 1-2, 2013.