Региони во Франција
| Регион Région | |
|---|---|
| |
| Категорија | унитарна држава |
| Место | Франција |
| Број | 18 |
| Можен статус | прекуморски регион (5) |
| Дополнителен статус | територијална заедница |
| Населенија | 212.645 (Мајот) – 12.005.077 (Ил де Франс) |
| Површини | 376 км2 (Мајот) – 84.061 км2 (Нова Аквитанија) |
| Управа | регионална управа, државна влада |
| Подединици | департман |
Франција се дели на 18 региони (француски: régions), од кои 13 се матични (континентални), а 5 се прекуморски.[1] Матичните региони (во кои спаѓа и островот Корзика) се делат на 2 до 13 департмани, додека пак прекуморските имаат по еден, па затоа се нарекуваат и „прекуморски департмани.
Поимот „регион“ е утврден со Законот за децентрализација од 2 март 1982 г. во кој се пропишува правниот статус на регионите. Во 2016 г. нивниот број е намален од 27 на 18 со спојување.
Улога[уреди | уреди извор]
Регионите немаат законодавна автомонима, нити пак можат да донесуваат регулативи. Секој има свои давачки (со поголеми давачки добиваат помал дел буџет од државата) и имаат видни, но не баш големи буџети под управа на регионални совети со застапници предложени од департманските собранија и главните општини во регионот.
Нивната главна правна задача е да градат и одржуваат средни училишта.
Освен овие правни должности, регионите имаат значителни дискрециони трошоци за инфракструктура (образование, јавен превоз, помош на универзитети и истражни тела, помош за претприемачи). Заради ова, претседателствувањето со еден богат регион е прилично високопрофилна функција.
Региони[уреди | уреди извор]
| Име | Француско име | Друго месно име | Седиште | INSEE-бр.[2] |
|---|---|---|---|---|
| Голем Исток | Grand Est | германски: Großer Osten | Стразбур | 44 |
| Нова Аквитанија | Nouvelle-Aquitaine | окситански: Nòva Aquitània / Nava Aquitània / Novela Aquitània баскиски: Akitania Berria |
Бордо | 75 |
| Оверњ-Рона-Алпи | Auvergne-Rhône-Alpes | окситански: Auvèrnhe-Ròse-Aups франкопровансалски: Ôvèrgne-Rôno-Arpes |
Лион | 84 |
| Бургундија-Франш Конте | Bourgogne-Franche-Comté | франкопровансалски: Borgogne-Franche-Comtât | Дижон | 27 |
| Бретања | Bretagne | бретонски: Breizh гало: Bertaèyn |
Рен | 53 |
| Центар-Долина на Лоара | Centre-Val de Loire | Орлеан | 24 | |
| Ил де Франс | Île-de-France | Париз | 11 | |
| Окситанија | Occitanie | окситански: Occitània каталонски: Occitània |
Тулуза | 76 |
| Горна Франција | Hauts-de-France | Лил | 32 | |
| Нормандија | Normandie | нормандски: Normaundie | Руан | 28 |
| Лоарски Крај | Pays de la Loire | бретонски: Broioù al Liger | Нант | 52 |
| Прованса-Алпи-Азурен Брег | Provence-Alpes-Côte d'Azur | провансалски: Provença-Aups-Còsta d'Azur (Prouvènço-Aup-Costo d'Azur) |
Марсеј | 93 |
| Корзика | Corse | корзикански: Corsica | Ајачо | 94 |
| Ова се прекуморски департмани. Истите воедно се и прекуморски региони. | ||||
| Француска Гвајана | Guyane | Кајена | 03 | |
| Гваделуп | Guadeloupe | антилски креолски: Gwadloup | Бас Тер | 01 |
| Мартиник | Martinique | антилски креолски: Matinik | Фор де Франс | 02 |
| Мајот | Mayotte | маоре: Maore малгашки: Mahori |
Мамуѕу | 05 |
| Реинион | La Réunion | реинионски креолски: La Rényon | Сен Дени | 04 |
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Carte des Régions“. INSEE. Посетено на 29 септември 2009.
- ↑ „La nouvelle nomenclature des codes régions“ (француски). INSEE. Посетено на 17 јануари 2016.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Портали на регионите Архивирано на 19 август 2007 г.
- Водич низ регионите на Франција
| ||||||||||