Рај

Илустрација на која се прикажани Данте Алигиери и Беатриче Портинари како гледаат кон највисоките кругови на рајот.

Рај — верски поим кој означува место на коешто одат душите на луѓето по нивната смрт.

Христијанското толкување на рајот

Во средновековната теолошка мисла постоеле две сфаќања за рајот - рајот на земјата и рајот на небото. Во однос на толкувањето на земниот рај, свети Августин истакнал три гледишта: прво, дека земниот рај е буквална стварност; второ, дека треба да се сфати буквално и фигуративно; и трето, дека повремено треба да се прифати како физичка стварност, а повремено да се толкува спиритуално. Притоа, тој бил приврзаник на второто толкување, а неговото мислење го делеле и други теолози.

Во делото „Црковна историја на Англите“ на Беда Венерабилис се среќава следниов опис на рајот, претставен преку визијата на некој Дриктхелм кој видел бескрајно долг и неизмерно висок ѕид на кој немало ни прозорец, ни врата, ни скали. На врвот од ѕидот, тој видел убаво, широко поле, исполнето со миризливи цвеќиња, а светлината која владеела таму била посилна од сончевата светлина. Во полето шетале многу луѓе со безгранична радост и облечени во бела облека. Дриктхелм помислил дека тоа е рајот, но неговиот водич го разубедил и му покажал други места во кои светлината била уште посилна, мирисите биле уште попријатни, а насекаде се слушало слатко пеење. Подоцна, водичот му објаснил дека во тоа место се наоѓаат душите на оние луѓе кои правеле добри дела, но не оствариле толкаво ниво на совршенство за веднаш да го заслужат царството небесно; сепак, на судниот ден, тие ќе бидат примени во рајот; од друга страна, оние кои биле совршени во сите свои зборови, мисли и дела веднаш по смртта стапувале во рајот. Григориј Турски раскажува дека св. Салвиј се разболел и ја испуштил душата. Тогаш, неговата ќелија почнала силно да се тресе и се исполнила со силна светлина. Калуѓерите мислеле дека умрел и го подготвувале неговото тело за закопот, но утредента тој воскреснал и им ја раскажал следнава случка: По смртта, ангелите го кренале на небото и низ една светла врата влегле во огромна сала чиј под бил сјаен како злато и сребро и која била осветлена со неверојатна светлост; ангелите го однеле до местото на кое висел облак кој светел посилно од светлината и од облакот се слушнал силен глас сличен на шумот на многу води; него го поздравиле мажи во свештеничка и световна облека, а тоа биле светците и мачениците; тогаш, на него се спуштил толку пријатен мирис, што тој не сакал повеќе ниту да јаде ниту да пие; најпосле, св. Силвиј слушнал глас, иако не се гледал оној кој зборувал, а тој бил Бог. Во познатото дело „Видение Павлово“, за кое се претпоставува дека претставува превод на грчки текст од III век, се опишани рајските убавини при што се нагласува изобилството, претставено со реките полни со млеко, мед, вино и масло. Во своето дело „Светило“, Хонориј Августодунски пишува дека телата на жителите на рајот се проѕирни како најсјајно стакло, а нивната голотија е прекриена со бои чија убавина ја надминува онаа на цвеќето.

Интересно, во средновековните описи на рајот се споменува дека во него тече вообичаеното време, наместо очекуваната вечност. Така, во повеќето дела од средновековната визонерска книжевност се вели дека во рајот птиците со своето пеење го означуваат канонското време при што, кога ќе дојде времето за литургија, свеќите се палат сами од себе. Притоа, во рајот се чествуваат недела и другите празници. Во „Адамноновата визија“ се споменува дека за да премине од долното на некое од повисоките неба во рајот, душата мора да чека од 12 до 16 години. Во „Баронтовата визија“, пак, се споменува дека во рајот постои црква во која свештениците служат миса. Во една ирска легенда за патувањето на Тејг на другиот свет се опишува дека нему и на неговите сопатници им изгледало дека го прошетале рајто за еден ден, но жителите на рајот им објасниле дека поминала цела година, без притоа гостите ниту еднаш да почувствуваат глад и жед. Св. Баринт наведува дека при неговата посета на „ветената земја на светците“, божјиот пратеник му објаснил дека на островот поминал цела година без да почувствува глад и жед и потреба од сон. И Бран, синот на Фебал, кога стигнал во земскиот рај („Земјата на жените“), мислел дека таму поминал една година, а всушност поминало подолго време, т.е. една година во „Земјата на жените“ означувала неколку векови во Ирска. Во делото „Пантеон“ на Готфрид од Витерб се споменува дека еден ден во Земскиот рај е еднаков на еден век на Земјата. Некои калуѓери кои добиле дозвола да престојуваат во рајот 15 дена, дознале дека поминале седум века. Кога прашале како е тоа можно, им било одговорено дека плодовите на Дрвото на животот и водата од Изворот на младоста делумно им дале вечен живот. Исто така, им било кажано дека нивните имиња се запишани во книгата за опелата така што кога ќе се вратат на земјата, нивните тела ќе се претворат во прав.

Рајот како тема во уметноста и во популарната култура

Рајот како тема во книжевноста

• „Вратата на рајот“ - песна на рускиот поет Николај Гумиљов.
• „Трчајќи во рајот“ (Running to Paradise) - песна на ирскиот поет Вилијам Батлер Јејтс.
• „Рајот на земјата“ - роман на руско-турската писателка Јана Темиз.
• „Во однос на блискоста едни до други на рајот, земјата и чистилиштето“ - кус расказ на ирскиот писател Вилијам Батлер Јејтс од 1902 година.
• „Чекори во рајот“ - книга на бразилскиот писател Жозуе Монтело од 1965 година.
• „Пред портите на рајот“ - басна на американскиот писател Емброуз Бирс.
• „Рајот не е наполно загубен“ - краток расказ на Андре Бретон.
• „Источно од рајот“ (англиски: East of Eden) — роман на американскиот писател Џон Стајнбек од 1952 година.
• „Рајското момче“ - песна на полскиот поет Јежи Харасимович.
• „Рајот на теолозите“ - песна во проза на полскиот поет Збигњев Херберт.

Рајот како тема во музиката

• „Сношти минав крај рајската градина“ - македонска народна песна.
• „Задната врата на рајот“ (The Back Door to Heaven) - песна на британската група „Ацтек камера“ (Aztec Camera) од 1984 година.
• „Рај“ (Paradise) - песна на британската панк група „Базкокс“ (Buzzcocks) од 1979 година.
• „Задната врата на рајот“ (The Back Door to Heaven) - песна на американската група „Бон Џови“ (Bon Jovi).
• „Несреќа во рајот“ (Accident In Paradise) - албум на шведскиот техно-музичар Свен Вет (Sven Väth).
• „Како што рајот е широк“ (As Heaven Is Wide) - песна на американскaта рок група „Гарбиџ“ (Garbage) од 1995 година.
• „Источно од рајот“ (англиски: East Of Eden) - песна на британската група „Дед кен денс“ (Dead Can Dance) од 1984 година.
• „Обидувајќи се да стигнам во рајот“ (Tryin' To Get To Heaven) - песна на американскиот рок-музичар Боб Дилан од 1997 година.
• „Чукајќи на портите на рајот“ (Knockin On Heaven's Door) - песна на Боб Дилан.
• „Рајската порта“ (Gates of Eden) - песна на Боб Дилан од 1965 година.
• „Рајот овде горе“ (англиски: Heaven Up Here) — песна од истоимениот музички албум на британската рок-група „Echo And The Bunnymen“ од 1981 година.
• „Неволја во рајот“ (Trouble in Paradise) - албум на групата „Епикс“ (Epyx).
• „Пред рајската порта“ (At the Gates of Paradise) - албум на американскиот џез-музичар Џон Зорн (John Zorn).
• „Последниот воз за рајот“ (Last train to heaven) - песна на австралискиот рок-музичар Пол Кели од 1986 година.
• „Горе во рајот (не само овде)“ (Up In Heaven (Not Only Here)) - песна на англиската рок-група „Клеш“ (The Clash) од 1980 година.
• „Скали до небото“ (Stairway To Heaven) - песна на британската рок-група „Лед цепелин“ (Led Zeppelin) од 1971 година.
• „Крајот на рајот“ (Heaven's End) - албум на британската рок-група „Луп“ (Loop).
• „Чекајќи го рајот“ - песна на македонската рок-група Mooger Fooger.
• „Неволја во рајот“ (Trouble in Paradise) - албум на американскиот музичар Ренди Њумен (Randy Neman) од 1983 година.
• „Рајски раце“ (Heavenly Arms) - песна на американскиот рок-музичар Лу Рид од 1982 година.
• „Рај“ (Heaven) - песна на британската рок-група „Сајкоделик Фарс“ (The Psychedelic Furs) од 1984 година.
• „Рај“ (Heaven) - песна на британската рок-група „Сквиз“ (Squeeze) од 1981 година.
• „Јужно од рајот“ (South Of Heaven) - песна на американската хеви-метал група „Слеер“ (Slayer).
• „Некаде како рајот“ (Anywhere Like Heaven) - песна на американскиот рок-музичар Џејмс Тејлор (James Taylor) од 1970 година.
• „Духот на Едемската градина“ (Spirit of Eden) - албум на британската група „Ток Ток“ (Talk Talk) од 1988 година.
• „Рај“ (Heaven) - песна на американската рок-група „Токинг хедс“ (Talking Heads) од 1979 година.
• „Работничката класа оди во рајот“ (хрватски: Radnička klasa odlazi u raj) - песна на хрватската група „Хаустор“.
• „Другата страна на рајот“ (The Other Side Of Paradise) - песна на австралиската рок-група „Худу Гурус“ (Hoodoo Gurus) од 1985 година.
• „Неволја во рајот“ (Trouble in Paradise) - албум на групата „Чајлд абјус“ (Child Abuse) од 2014 година.

Рајот како тема во филмот

• „Источно од рајот“ (East of Eden) - американски филм од 1955 година, во режија на Елија Казан.
• „Почудно од рајот“ (Stranger Than Paradise) - американски филм од 1984 година, во режија на Џим Џармуш.
• „Чукајќи на портите на рајот“ (Knockin On Heaven's Door) - американски филм од 1997 година.
• „Рај“ - руско-германски филм од 2016 година, во режија на Андреј Кончаловски.