Радое Домановиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Радое Домановиќ
Роден/а16 февруари 1873
Кралство Србија с. Овсиште (Топола), Кнежевство Србија
Починат/а17 август 1908
Кралство Србија Белград, Кралство Србија
Занимањеписател, новинар
НационалностСрбин
Период1893–1908
Жанрлирика
Книжевно движењереализам

Радое Домановиќ (Овсиште кај Топола, 16 февруари 1873 - 17 август 1908 Белград) — најистакнат писател на сатирични приказни во епоха на реализмот во српската книжевност.

Кога го завршил филолошкиот факултет на Високата школа во Белград, работел како професор по српски јазик и книжевност и историја. Политички бил активен како писател и публицист, соработник на опозициските весници.

Неговата професорска работа е типична за напреден интелектуалец во тоа време: постојано е отпуштан од работа, преместуван е од едно на друго место, за на крај да заврши како коректор на државните весници. Припаѓал на боемскиот круг со Милован Глишиќ и Јанко Веселиновиќ. Пред крај на неговиот живот, длабоко разочаран, живеел во тешка положба, во беда и немаштија, и умрел напуштен и очаен.

Дела[уреди | уреди извор]

За животот објавил Приказни (1899), потоа Чича Мита од народот, Прекинување на страстите и останати приказни (1902), Кралевиќ Марко по вторпат меѓу Србите, Данга, Водач (1902), Три приказни за младината (1903) и Приказни (1905).

Негови најзначајни дела се:

  • Страдија
  • Данга
  • Водач
  • Кралевиќ Марко по вторпат меѓу Србите
  • Размислување на еден обичен српски вол
  • Мртво море
  • Прекинување на страстите

Надворешни врски[уреди | уреди извор]