Проклитика

Од Википедија — слободната енциклопедија

Проклитика[1][2]збор кој нема свој акцент, па се потпира на зборот зад себе, со што образува нагласена целина.

Проклитики во македонскиот јазик[уреди | уреди извор]

Во македонскиот стандарден јазик проклитики може да бидат:

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]