Проект Веста

Од Википедија — слободната енциклопедија

Проектот Веста ― непрофитабилно промовирање на забрзано атмосферско влијание на вулканскиот оливин како стратегија за повлекување клима со цел да се фати јаглеродот примен во светските океани.[1] Седиштето на организацијата е во Сан Франциско и е основано во 2019 година.[2] Тие се насочени на зголемување на обемот и квалитетот на научните докази кои стојат зад забрзаното атмосферско дејство, со цел да се направи тоа економски исплатлива можност за отстранување на јаглерод во атмосферата. Веста тврди дека нивната цел е 10 долари по тон за постигнување економска одржливост, но некои критичари не сметаат дека ова е остварливо. Извршниот директор Том Грин тврди „Ако го шириме оливинот над 2% од светското море во светот, тогаш тоа ќе биде доволно за да се соберат 100% од човечките емисии“.[3] За да промовираат понатамошно усвојување на технологијата, тие ја објавуваат целата своја наука и методи со отворен извор.

Постапката на Проектот Веста ги имитира природните постапки на атмосферски влијанија за да го преобрази оливинот во силикати и други стабилни хемикалии, како калциум карбонат кој се таложи до дното на океаните, бидејќи морскиот живот ја троши хемикалијата што природно се појавува и умира (видете гаглерод во циклусот на вода за повеќе информации).[1] Брановитото дејство на плажите на кршен оливин овозможува побрзо атмосферски влијанија отколку другите природни наслаги на оливин, кои примаат само ограничени количини на јаглерод диоксид.[3] Веста во мај 2020 година објавила дека започнале контролирани испитувања на пристапот во две приватни плажи на Карибите и бараат други места за испитување. Опитот бил финансиран од мешавина на општо финансирање, грантови и кредити за фаќање на јаглерод од компании како Stripe кои купиле 3.333 тони запленување јаглерод за 75 долари по тон. Како дел од почетните опити, тие следат дали пристапот ослободува отрови од оливинот, како што е биорасположивиот никел, во високи концентрации во вода.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „A Caribbean beach could offer a crucial test in the fight to slow climate change“. MIT Technology Review (англиски). Посетено на 2 мај 2021.
  2. Delbert, Caroline (11 јуни 2020). „How This Strange Green Sand Could Reverse Climate Change“. Popular Mechanics (англиски). Посетено на 2 мај 2021.
  3. 3,0 3,1 Peters, Adele (29 мај 2020). „Ever been to a green sand beach? The newest geohack to fight climate change“. Fast Company (англиски). Посетено на 2 мај 2021.

 

Надворешни врски[уреди | уреди извор]