Принцезата жаба (цртан филм, 1954)

Од Википедија — слободната енциклопедија

„Принцезата жаба“ — советски анимиран цртан филм во режија на Михаил Цехановски во студиото „Сојузмултфилм“ во 1954 година. Филмска адаптација на истоимената руска народна приказна и шестиот цртан цртан филм на студиото.

Награди[уреди | уреди извор]

Во 1960 година - Учесник на IFF во Мар дел Плата (Аргентина) - Награда „Сребрен дабов лист“.

Заплет[уреди | уреди извор]

Една млада волшебничка Василица Прекрасна берела цвеќе на ливадата. Одеднаш, влетал правлив виор и ја однел. Како што се претпоставило, таа била киднапирана од самиот Кашчеј Бесмртниот. Тој и ги покажал своите богатства и ја побарал да се омажи за него, но девојчето одбило, бидејќи Кашчеи бил стар, страшен волшебник. За ова, тој ја претворил во жаба на три години и три дена и и наредил да живее во мочуриште.

Во меѓувреме, во Русија, стариот цар решил да се оженат неговите синови. Тој ги испратил во полето, каде што кнезовите требало да стрелаат од лак, и каде што ќе им погодат стрелите, тука ќе бидат и нивните сопруги. Стрелата на најстариот син го погодила дворот на болјар, стрелата на средниот син го погодила дворот на трговците. Најмалиот син, Иван Царевич, исто така стрелал од лак, но неговата стрела одлетала во далечината. Иван отишол да открие која е неговата свршеница и ја пронашол стрелата близу една жаба во мочуриштето, што, по некоја среќа, се покажало дека е Василица.

Кралот направил три свадби, а потоа ги повикал своите синови и им порачал на своите жени да им кажат да исткаат тепих. Сепак, сопругите на најстарите синови се покажале мрзливи, па теписите ги направил стариот војник Кондрат. Во меѓувреме, тажниот Иван Царевич се прашувал: како може жаба да ткае тепих? Жабата Василица го смирила младоженецот и ноќта, престорувајќи се повторно во човечка форма, ткаела прекрасен тепих, но со волшебен дезен. На царот му било драго што сопругите на неговите синови се справиле со задачата, но најмногу му се допаѓал тепихот што го донел Иван.

Понатаму, кралот ги поканил своите синови да дојдат со своите жени на неговата забава. Иван повторно се растажил, бидејќи се срамел да ја покаже својата жаба жена. Но, таа му рекла дека ќе дојде по него и ако има „тропање и грмотевици “ надвор од прозорецот, да не се плашат луѓето.

Тие ќе ве прашаат - кажете: „Ова е мојата мала жаба што лета во кутија! "

Кралот, гостите и синовите со своите жени започнале да се забавуваат на веселбата. Во меѓувреме, со силен тропот, белите коњи донеле кочија во палатата, и од него, на изненадување на Иван и неговите браќа, воопшто не излегла жаба, туку убава девојка. Откако јадела, Василица истурила вино од чашата во едниот ракав и фрлила коски од птици и пердуви во другиот ракав, а за време на танцувањето се случило чудо: таа мавнала со едниот ракав - се појавило езеро, го мавтала другиот - лебеди пливале и летале. Сопругите на браќата ѝ завидувале и решиле да танцуваат на ист начин, но на крајот само го налутиле кралот, прскајќи му вино на лицето и фрлајќи коски. Иван Царевич, искористувајќи го моментот, истрчал дома, и ја нашол кожата од жабата која ја изгорел во шпоретот. Исплашената Василица можела само да каже:

Ах! Ах, Иван Царевич, што направивте? Само да чекавте уште три дена, ќе бев твоја засекогаш. Сега збогум! Барај ме подалеку од далечните земји, во триесеттото кралство, кај Кашчеј Бесмртниот!

Потоа се претворила во лебед и одлетала во непознат правец. Иван, сфаќајќи сè, се качил на својот коњ и побрзал по неа. Поминал низ многу земји, принцот бил уморен, а неговиот коњ умрел. Иван застанал покрај езерцето да пие вода. Потоа му се приближил еден старец и му рекол дека знае за сè што се случило. Тој решил да му помогне на Иван да ја најде Василица, му дал мала кучка и го советувал да ја следи. Иван трчал по кучката, што, како што мислел, може да го одведе до Кашчеи. На патот, Иван сретнал мечка, волк, сокол и штука, кои му ветиле дека ќе му помогнат доколку не ги навреди.

Патот по кој кучката го водела младичот го одвела кон колибата на Баба Јага. Старицата, откако го слушнала, решила да му ја даде тајната за тоа како да се победи Бесмртниот Кашчеј. Таа му обезбедила летечки коњ, што го довел до дабовото дрво, на кое се наоѓа во ковчег - смртта на негативецот. Како и да е, тој даб го чувал змејот Горинич, кој испуштал оган кон секој што ќе му пријде. Иван го победил змејот со борба, но не можел да го сруши дрвото. И тогаш му помогнале оние животни кои порано тој ги сожалил. Мечката го соборила дабот со се корени и ковчегот се скршил, но зајакот истрчал од него. Еден-волк го нападнал и од него излетала патка . Последниот бил фатен од соколот, и едно јајце паднало од патката во морето. Иван ја изгубил надежта за спасување на својата сакана, кога одеднаш штуката му го донела јајцето во забите.

Кашчеј, во надеж дека ќе го измами главниот јунак, ја претворил Василица во златна статуа, а тој се претворил во гавран и полетал да го убие својот непријател. Во меѓувреме, Иван се обидел да го скрши јајцето на каменот, но каменот се скршил, мечот и стрелата против Кашчеи биле бескорисни. Сокол му дошол на помош, кршејќи го јајцето со клунот. Во јајцето имало игла, на која била смртта на Кашчеј. Иван Царевич ја закачил иглата на стрелата, се качил на својот коњ и, насочувајќи се кон гавранот, стрелал кон него. „Смртоносната“ стрела го прободела злобникот и тој се претворил во скелет, а потоа заедно со замокот се распаднал во прашина.

Иван Царевич ја нашол својата сакана, и кога ја допрел, таа се вратила во својата нормална форма. Василица пак, ги оживеала растенијата и животните што Кашчеј ги претворил во злато. Иван Царевич и Василица Прекрасна се вратиле дома и живееле среќно засекогаш.

Гласовите ги позајмиле[уреди | уреди извор]

  • Маргарита Купријанова - Василиса Прекрасна
  • Анатолиј Вербитски - Иван Царевич
  • Александар Румнев - Кашчеи Бесмртниот
  • Георги Милјар - Баба Јага
  • Алексиј Грибов - дедо Кондрат
  • Борис Чирков - цар
  • Владимир Грибков - старец

Филмска екипа[уреди | уреди извор]

Продуцент Михаил Цехановски
Сценарист Михаил Волпин
Дизајнери на производство Лев Милчин, Александар Белјаков
Декоратори Ирина Тројанова, Вера Валеријанова, Петар Коробаев
Аниматори Федор Хитрук, Николај Федоров, Роман Качанов, Борис Меерович, Борис Чани, Вадим Долгих, Татјана Таранович, Виктор Лихачов, Владимир Данилевич, Константин Малишев
Оператор Александар Астафиев
Композитор Јуриј Левитин
Инженер за звук Георги Мартињук
Уредник Лидија Кјакшт
Асистент на директор Вера Цехановскаја
Асистент на операторот Н. Соколова
Технички асистенти Н. Орлова, Г. Андреева
  • Авторите се наведени по цртаните филмови

Синхронизација[уреди | уреди извор]

Во 2001 година цртаниот филм бил обновен и преозвучен од Студио АС ДОО и Детска Сесија 1 ДОО. Во новата верзија, фонограмот бил целосно заменет, современи глумци биле вклучени во повторното озвучување, податоците за инженерот за звук и гласните глумци биле заменети во најавата. Синхронизацијата била исклучително негативно сфатена и од мнозинството гледачи на телевизијата[1][2] и од членови на професионалната заедница.[3][4]

Во преснимената верзија, улогите ги толкувале:

  • Борис Токарев - Иван Царевич
  • Татјана Канаева - сокол / камео улоги
  • Hanана Балашова - козачки девојки
  • Julулиен Балмусов - гавран / цар / дедо Кондрат / Змејот Горнич
  • Владимир Конкин - среден брат / Баба Јага / старец
  • Ирина Маликова - Василица Прекрасна
  • Виталиј Ованесов - постар брат / мечка
  • Александар Котов - раскажувач / Кашчеј бесмртниот
  • Јулија Парнес - изведба на песната од Василиса Прекрасна

Реизданија[уреди | уреди извор]

Цртаниот филм е постојано објавуван на ДВД во колекции на цртани филмови, на пример:

  • „Принцезата жаба“, ДВД, цртани филмови на дискот: „Принцезата жаба“, „ Последната невеста на Змејот Горнич “, „ Лиза Патрикевна “, „ Мечка - нога од липа “. ISBN 4600448026691

Поврзано[уреди | уреди извор]

Литература[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]