Примож Рамовш
Примож Рамовш (20 март 1921 – 10 јануари 1999) бил словенски композитор и библиотекар.
Животот
[уреди | уреди извор]Рамовш бил роден во Љубљана, тогаш административен центар на словенечкиот дел од Кралството на Србите, Хрватите и Словенците. Тој студирал на Академијата за музика во Љубљана од 1935 до 1941 година под раководство на Славко Остерц. Потоа, студирал во Сиена под Вито Фрази во 1941 година и во Рим со Гофредо Петраси и Алфредо Казела од 1941 до 1943 година. Од 1945 година, работел како библиотекар на Словенечката академија на науките и уметностите и бил директор на нејзината библиотека од 1952 до 1987 година. Тој исто така предавал на Љубљанскиот конзерваториум од 1948 до 1964 година. Починал во Љубљана на 78-годишна возраст.
Музички стил
[уреди | уреди извор]Рамовш бил пионер на словенечката музичка авангарда и еден од најпродуктивните словенечки композитори. Во текот на својата кариера, Рамовш напишал речиси исклучиво инструментална музика, за која најчесто наоѓал инспирација во апстрактниот свет. Неговите рани дела имаат неокласичен стил, но во текот на 1950-тите усвоил повеќе модерен стил и станал лидер на словенечката авангарда. Неговите дела од 1960-те и 1970-те користат серијализам и други модернистички техники, вклучувајќи експерименти кои граничат со графичко нотирање и употреба на недетерминираност. Тој често експериментирал, дури и во многу екстремни смисли: „Ако резултатот е негативен, сам ќе исчезне, но ако е позитивен, тогаш ќе биде нов чекор во развојот на музиката, кој никогаш не треба да запре, туку мора да оди во чекор со времето за да ја гради нашата култура.“
Дела
[уреди | уреди извор]- 6 симфонии (1940, 1943, 1948, Симфонија 68, 1968, Симфонија меѓу пијано и оркестар, 1970, Симфонија Пијета, 1995 и синфониета (1951)
- Коловрат, гудачки оркестар (1986)
- Контрасти, флејта и оркестар (1966)
- Синтези, рог и ансамбл (1971)
- Концерт профано, орган и оркестар (1984)
- Концерт за виолина, виола и оркестар (1961)
- Концерт за труба (1985)
- Трансформации (Трансформации) за 2 виоли и 10 гудачки инструменти (1963)
- Триптихон, гудачки квартет (1969)
- 3 Ноктурни, контрабас (1972)
- Импровизации, харфа (1973)
- Афоризми (афоризми) за виола и пијано (1964)
- Ноктурно за виола и пијано (1959)
- Скис (скици) за виола и пијано (1958)
- За хармоника за соло хармоника (1983), во изведба на Дин Делгиусто
- Вирибус унитис за виолина, гитара и хармоника (1983)
- Ерненек за класична хармоника (1986)
- Исполнета желба за две хармоника (1997)
- Филмска музика
Литература
[уреди | уреди извор]- Дон Рандел, Харвардскиот биографски речник за музика . Харвард, 1996 година, стр. 725.
|