Призна
| Призна Βραστή | |
|---|---|
  Призна | |
|
Местоположба во областа   Призна | |
| Координати: 40°41.48′N 22°20.1′E / 40.69133° СГШ; 22.3350° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Постолски |
| Општина | Постол |
| Надм. вис. | 15 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Призна (грчки: Βραστή, Врасти; до 1926 г. Πρίσνα, Присна[1]) — поранешно село во Ениџевардарско, Егејска Македонија, на територијата на денешната општина Постол на истоимениот округ во областа Централна Македонија, Грција. Постоело сè до 1935 г.[2]
Географија[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓало 2 км североисточно од Пласничево и југозападно од градот Пазар (Ениџе Вардар).
Историја[уреди | уреди извор]
Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]
На крајот на XIX век Призна било етнички мешано село во Ениџевардарска каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“), во 1900 г. во Призна живееле 65 Македонци и 95 Роми.[3][4] Сите жители на селото биле под врховенството на Цариградската патријаршија (грчката црква). По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 г. во Призна имало 80 Македонци под патријаршијата.[5]
На 22 ноември 1909 г. гркоманскиот андартски капетан Гоно Јотов дал отчет за свршената работа како деец на вооружена грчка пропаганда во Ениџевардарско:
| „ | На 20.05 со цел само да задржам некои, за да им дадам напатствија да му се вратат на православието [мислејќи на Цариградската патријаршија], тргнав за селото Јанчишта. Но не успеав да задржам никого, и убив еден од оние што сакаа да избегаат. Потоа отидов во Призна и се занимавав повеќе со тоа да ги заплашам луѓето, и со тоа да ги убедам дека селата од Сланица треба да ѝ се вратат на православната вера [Патријаршијата]. Имав добар резултат со селата Балџа, Кариотица, Призна, Вреж, Плугар, Пласна, Голо Село и Власи.[6] | “ |
Според српскиот географ Боривое Милоевиќ, пред Балканските војни селото се состоело од 14 куќи на Македонци христијани и 5 куќи на Роми муслимани.[2]
Во Грција[уреди | уреди извор]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата 1913 г. селото броело 82 жители, а во 1920 г. имало 90.[2] Во 1924 г. властите иселиле 61 Македонец во Бугарија. а останатите се прибрале во соседното Пласничево.[2] Во 1926 г. селото е преименувано во Врасти.[7] Доведени се извесен број грчки колонисти, што се гледа на пописот од 1928 г. каде се заведени 55 жители, од кои 22 биле грчки дојденци. Од тие жители, 51 биле мажи а само 4 жени, што укажува дека селото било претворено во имоти на кои работеле наемни работници.[2] По извршените мелиорации на Ениџевардарското Блато во 1930-те, Призна сосема се распаднала, и нејзиниот атар е присоединет кон Пласничево.[8].
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Πρίσνα -- Βραστή
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 78.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1902, стр.146.
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macedoine et sa Population Chretienne“. Paris, 1905, стр.102 – 103.
- ↑ Παπαλαζάρου, Ιωάννη (2007). Ο Μακεδονικός Αγώνας στην περιοχή των Γιαννιτσών. стр. 92–93.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Πρίσνα -- Βραστή
- ↑ Бабев, Иван, „Македонска голгота – Спомени и изповеди от Ениджевардарско“, ТАНГРА ТанНакРа ИК, София 2009 г., стр.687
| ||||||||||||||||||||||||||||||