Претседател на Германија (1919–1945)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Рајхспироденот бил германскиот шеф на државата според Вајмарскиот устав, кој официјално бил во сила од 1919 до 1945 година. На македонски, тој обично едноставно се нарекувал претседател на Германија. Германската титула Рајхспис, буквално значи претседателот на Рајхот, терминот Рајх кој се однесува на државната сојузна држава основана во 1871 година.

Вајмарскиот устав создал полупретседателски систем во кој власта била поделена меѓу претседателот, кабинетот и парламентот.[1][2][3] Рајхспироидот беил избран директно под глава на глас за право на полнолетство за седумгодишен мандат. Предвидено е претседателот да владее заедно со Рајхстагот и дека неговите вонредни овластувања ќе се применуваат само во вонредни околности, но политичката нестабилност на Вајмарскиот период и парализирачкиот фракционизам во законодавниот дом значел дека претседателот дошол да заземат позиција на значителна моќ (не за разлика од онаа на германскиот цар што го замени), способен да донесува закони и да ги назначува и разрешува владите по волја.

Во 1934 година, по смртта на претседателот Хинденбург, Адолф Хитлер, веќе канцелар, го презел претседателството [4] но обично не ја користел титулата претседател - наводно, од почит кон Хинденбург - и претпочитал да владее како Фирер и Рајхсканцлер (" Водач и Рајх канцелар "), истакнувајќи ги позициите што тој веќе ги има во партијата и владата. Во својата последна волја во април 1945 година, Хитлер го именувал Џозеф Геббелс неговиот наследник како канцелар, но го именуваше Карл Дониц за Рајхштрасеид, на тој начин заживувајќи ја поединечната канцеларија за кратко време додека не се предаде Германецот.

Основниот закон за Сојузна Република Германија ја основа канцеларијата на Сојузниот претседател (Bundespräsident), кој, сепак, е главно церемонијален пост во голема мера лишен од политичка моќ.

Список на претседатели[уреди | уреди извор]

Бр. Слика Име (роден–починал) Почнал Завршил Политичка партија
1. Фридрих Eберт (1871-1925) 11 февруари 1919 28 февруари 1925 СДП
– Ханс Лутер (1879-1962)
Привремен претседател		 28 февруари 1925 12 март 1925 Независен
– Валтер Симонс (1861-1937)
Привремен претседател		 12 март 1925 12 мај 1925 Независен
2. Фелдмаршал
Паул фон Хинденбург (1847-1934)		 12 мај 1925 2 август 1934 Независен
3. Адолф Хитлер (1889-1945)
Фирер и Канцелар 		2 август 1934 30 април 1945 НСДАП
4. Голем Адмирал
Карл Дениц (1891-1980)		 30 април 1945 23 мај 1945 НСДАП

Претседателски стандарди[уреди | уреди извор]

  • 1919-1921
    1919-1921
  • 1921-1926
    1921-1926
  • 1926-1933
    1926-1933
  • 1933-1934
    1933-1934
  • 1934-1945
    1934-1945

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  • Глава 4, претседатели и собранија, Метју Соберг Шугарт и Џон М. Кери, Универзитет на Кембриџ, 1992.
  1. ↑ Veser, Ernst (1997). „Semi-Presidentialism-Duverger's concept: A New Political System Model“ (PDF). Journal for Humanities and Social Sciences. 11 (1): 39–60. Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-02-08. Посетено на 15 October 2016.
  2. ↑ Shugart, Matthew Søberg (September 2005). „Semi-Presidential Systems: Dual Executive and Mixed Authority Patterns“ (PDF). Graduate School of International Relations and Pacific Studies. Архивирано од изворникот (PDF) на 19 August 2008. Посетено на 15 October 2016.
  3. ↑ Shugart, Matthew Søberg (December 2005). „Semi-Presidential Systems: Dual Executive and Mixed Authority Patterns“ (PDF). French Politics. 3 (3): 323–351. doi:10.1057/palgrave.fp.8200087. Посетено на 15 October 2016.
  4. ↑ Gesetz über das Staatsoberhaupt des Deutschen Reichs, 1 August 1934:
    "§ 1 The office of the Reichspräsident is merged with that of the Reichskanzler. Therefore, the previous rights of the Reichspräsident pass over to the Führer and Reichskanzler Adolf Hitler. He names his deputy."
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Претседател_на_Германија_(1919–1945)&oldid=4956539“