Предел со замок

Од Википедија — слободната енциклопедија
Предел со замок
УметникРембрант Уреди на Википодатоците
Медиуммаслени бои, табла
Димензии44 cм (17 ин) × 60 cм (24 ин)
МестоположбаСоба 844
СопственикFrench State Уреди на Википодатоците
ЗбиркаОдделение за сликарство на Лувр, Ермитаж, Führermuseum Уреди на Википодатоците
Пристапен бројRF 1948-35, RF 1948 35 Уреди на Википодатоците
ИдентификувачиJoconde-назнака: 000PE008578
RKDimages: 69017

Предел со замокслика од Рембрант, сега во Лувр во Париз. Историчарите на уметност различно го датираат во 1652 (Рејн ван Ејсинга), 1654 (Фредерик Шмит-Дегенер), рана 1640 (Абрахам Бредиус и Хорст Герсон), 1648 (Курт Бауч), 1640-1642 (Жак Фукар), ок.1640 Кристијан Тимпел) и 1643-1646 (Леонард Ј. Слаткес).

За прв пат била забележана во пописот на Гертрујт Брасер во Делфт од 1692 година како „замок од Рембрант“ - таа била вдовица на Јохан фан дер Кејс. Подоцна била заведена во збирката на Јан Питер фан Сухтелен, руски генерал од Холандија. Во 1859 година, наследниците на фан Сухтелен го продале на Павел Строганов во Санкт Петербург. По неговата смрт во 1911 година, Строганов го оставил истото и остатокот од својата уметничка збирка на Владимир и Александра Шчербатов, децата на ќерката на неговиот брат. Владимир и Александра биле убиени од болшевиците во 1920 година, три години откако нивните уметнички дела биле запленети од државата.

Најдоцна до 1925 година, делото било преместено во Музејот Ермитаж, но во 1932 година било тајно продадено од СССР, веројатно преку трговецот со уметнички дела Wildenstein and Company. Во 1933 година најверојатно му била продадена на парискиот собирач Етјен Никола, во чија збирка дефинитивно се појавила во 1935 година. Во 1942 година Никола ја продал и Портрет на Титус ван Рајн на Адолф Хитлер преку берлинскиот трговец со уметнички дела Карл Хабершток за 60 милиони франци - Хитлер ги наменил за неговиот Фиреров музеј во Линц. По завршувањето на војната, таа била вратена на Никола преку Централниот собирен пункт и во 1948 година ја подарил на Лувр.

Извори[уреди | уреди извор]