Порт о Франсе

Координати: 49°20′55″S 70°13′09″E / 49.348653° ЈГШ; 70.219305° ИГД / -49.348653; 70.219305
Од Википедија — слободната енциклопедија
(Пренасочено од Порт-о-Франсе)
Порт о Франсе
Port-aux-Français
Port of France
Port to the French
Научно-истражувачка база
Порт-о-Френс во 2005 година
Порт-о-Френс во 2005 година
ДржаваФранција
ТериторијаФранцуски Јужни и Антарктички Земји (TAAF)
округКергелен
Површина
 • Вкупна0,70 км2 (30 ми2)
 • Земјишна0,70 км2 (30 ми2)
Надм. вис.&1000000000000001000000010 м
Население
 • Вкупно50–100
Часовен појасUTC + 05:00
Мреж. местоtaaf.fr

Порт о Франсе (француски: Port-aux-Français) — главната населба на островската група Кергелен, Француски Јужни и Антарктички Земји во јужниот Индиски Океан[1].

Порт о Франсе е постојана француска научна станица на островската група Кергелен, подантарктички архипелаг Крозе во јужниот дел на Индискиот Океан. Познати и како Острови на пустош, архипелагот се состои од 300 острови, островчиња и гребени кои се наоѓаат помеѓу 48° и 50°С и 68° до 70°ИС, покривајќи површина од 7.215 km² (2.786 mi²). Port-aux-Français се наоѓа на источниот дел на архипелагот во Golfe du Morbihan, на неколку метри пред нас. Неколку колиби се дистрибуирани на терен како помошни капацитети за научниците. Во 2006 година, сите острови на архипелагот беа наведени како природен резерват. Пристапот до некои локации на островите Кергелен, следствено, се доставува до дозволи.

Островите Кергелен припаѓаат на подантарктичката биогеографска провинција на Јужниот Индиски Океан. Неколку видови растенија и безрбетници се ендемични на оваа провинција, но само еден растителен вид е познат само од Кергелен: Lyallia kerguelensis. Поради близината на конвергенцијата на Антарктикот, живиот свет на птици и морски цицачи се изобилни. Климата е студена океанска со дожд или снег што паѓа повеќе од 300 дена во годината. Ледената капа Кук покрива голем дел од западната страна на Гранде Тере, но сите ледници брзо се повлекуваат. Во минатото биле воведени неколку неавтородни видови (зајак, ирваси, мачка, глушец, стаорец) и имаат силно влијание врз родната биолошка разновидност. Кергеленските острови се откриени во 1772 година од францускиот морнар Ив Жозеф Кергелен де Тремарец. Неколку запечатувачи и китоловци го посетиле архипелагот во текот на 19 и почетокот на 20 век, а во Порт Жан д'Арк била основана станица за китови до крајот на 1920-тите. Постојана станица за научни истражувања била поставена во 1949 година и од овој период постојано била отворена.

Истражувачките проекти спроведени на станицата Порт о Франсе покриваат голем опсег научни домени: екологија и физиологија на птици и цицачи, морска биологија, глациологија на ледената капа Кук, геологија, метеорологија, како и долгорочни опсерватории за наука за Земјата во сеизмологијата и магнетизам. Односите Сонце-Земја ги проучува проектот SuperDARN. Неколку проекти се поврзани со неавтородни видови (растенија, безрбетници, цицачи) и нивното влијание врз домашната флора и фауна. На пример, спроведени се студии на зајак, ирваси и мачки, а некои експерименти за искоренување или контрола се спроведени на мали острови на архипелагот.

На островите Кергелен нема постојано население, а бројот на вработени и научници варира од околу 45 во зима до 90-100 во лето. Во самиот архипелаг денес нема економска или агрономска активност (но се случуваат риболовни активности). Од 1992 година, францускиот центар национален d'Études Spatiales (CNES) управува со станица за сателитско следење. На островите Кергелен нема постојано население, а бројот на вработени и научници варира од околу 45 во зима до 90-100 во лето. Во самиот архипелаг денес нема економска или агрономска активност (но се случуваат риболовни активности). Од 1992 година, францускиот центар национален d'Études Spatiales (CNES) управува со станица за сателитско следење.

Вселување[уреди | уреди извор]

Населбата се наоѓа на брегот на Морбиханскиот залив. Таму презимуваат околу 45 жители; групата може да достигне над 120 луѓе во лето. Местото беше избрано во 1949 година од шефот на мисијата Пјер Сикауд поради неговата заштитена локација која беше погодна за изградба на воздушна писта, иако таа никогаш не беше изградена.

Од 1955 до 1957 година, една француска кланица компанија, SIDAP, изгради фабрика преработка на фоки опремена со Австралијаn машини. Фабриката ги отвори вратите веднаш по венчавката на режисерот Марк Печенарт и Мартин Раулин на 16 декември 1957 година. Ова беше првиот брак некогаш прославен на островите. Фабриката се затвори во 1960 година, а опремата беше испратена во Реунион во 2005 година.

Порт-о-француски има плитко морско пристаниште кое овозможува истовар на бродови за снабдување (обично Marion Dufresne) со баржs shuttling до кеј.

Населбата, покрај логистичките капацитети за сопственото работење, е домаќин на научни лаборатории (биологија, геофизика), технички станици (како што се метеорологија, телекомуникациски и сателитско следење), кино и мал медицински центар. Во населбата има и мала католичка црква – Notre-Dame des Vents – .

Мерни станици[уреди | уреди извор]

Основата на Порт о Франсе е опремена со мариграфска станица, со три мерни уреди:

Двата мариграфи и радарот испраќаат податоци до локален сервер, кој ги пренесува на Интернет секој час преку сателитскиот систем Argos.

Клима[уреди | уреди извор]

Порт о Франсе има умерена океанска благ тундра клима (Кепен климатска класификација ET). Температурите (без ветрот) имаат тенденција да останат прилично стабилни во текот на годината, ретко достигнувајќи над 18 °C (64 °F) или паѓајќи под −8 °C (18 °F). Просечната температура во февруари, најтоплиот месец, е 75 °C (167 °F) со максимум 115 °C (239 °F) во текот на денот и 4.3 °C (39.7 °F) во текот на ноќта. Во зима, јули и август се најстудените месеци.

Врнежи од снег се можни во сите месеци, но почести во зима. Климата е поветровита отколку на повеќето места, со регистриран налет од 80 м/с (290 km/h; 180 mph). Најниската забележана температура беше −95 °C (−139 °F) на 11 август 2014 година, што го надмина стариот рекорд од −94 °C (−137 °F) поставен во јуни 1953 година. Највисоката температура беше 230 °C (446 °F) на 30 јануари 1959 година.

Климатски податоци за Port-aux-Français, Kerguelen Islands (1991–2020 averages, extremes 1950–present)
Месец Јан Фев Мар Апр Мај Јун Јул Авг Сеп Окт Ное Дек Годишно
Највисока забележана °C (°F) 25.8
(78.4)
23.6
(74.5)
22.3
(72.1)
23.1
(73.6)
16.8
(62.2)
14.5
(58.1)
13.2
(55.8)
15.0
(59)
15.8
(60.4)
19.1
(66.4)
19.9
(67.8)
22.1
(71.8)
25.8
(78.4)
Прос. висока °C (°F) 12.2
(54)
12.3
(54.1)
11.5
(52.7)
9.7
(49.5)
6.9
(44.4)
5.6
(42.1)
5.0
(41)
5.2
(41.4)
5.9
(42.6)
7.4
(45.3)
9.0
(48.2)
10.9
(51.6)
8.5
(47.3)
Сред. дневна °C (°F) 8.4
(47.1)
8.6
(47.5)
7.9
(46.2)
6.3
(43.3)
4.0
(39.2)
2.8
(37)
2.2
(36)
2.4
(36.3)
2.9
(37.2)
4.1
(39.4)
5.4
(41.7)
7.2
(45)
5.2
(41.4)
Прос. ниска °C (°F) 4.7
(40.5)
4.9
(40.8)
4.2
(39.6)
3.0
(37.4)
1.2
(34.2)
0.1
(32.2)
−0.5
(31.1)
−0.4
(31.3)
−0.2
(31.6)
0.7
(33.3)
1.9
(35.4)
3.6
(38.5)
1.9
(35.4)
Најниска забележана °C (°F) −1.5
(29.3)
−1.0
(30.2)
−2.2
(28)
−4.4
(24.1)
−7.2
(19)
−8.5
(16.7)
−8.9
(16)
−9.5
(14.9)
−7.6
(18.3)
−5.1
(22.8)
−4.4
(24.1)
−3.3
(26.1)
−9.5
(14.9)
Прос. врнежи мм (ин) 52.2
(2.055)
44.4
(1.748)
59.0
(2.323)
64.2
(2.528)
70.4
(2.772)
69.1
(2.72)
69.4
(2.732)
60.7
(2.39)
56.3
(2.217)
46.1
(1.815)
50.7
(1.996)
51.8
(2.039)
694.3
(27.335)
Прос. бр. врнежливи денови (≥ 1.0 mm) 7.7 7.1 9.0 9.5 11.8 10.5 11.9 9.5 8.9 7.9 8.2 8.9 111.0
Прос. бр. снежни денови 1 0 2 4 6 10 11 13 12 11 7 2 79
Прос. релативна влажност (%) 71 73 74 76 78 80 79 80 77 74 75 70 75.6
Сред. бр. сончеви часови месечно 187.2 158.4 145.6 114.5 95.3 74.7 85.8 106.5 128.2 153.4 166.6 182.3 1.598,3
Извор бр. 1: Météo France[2]
Извор бр. 2: Weatherbase (snow days), Time and Date (dewpoints 2005–2015)

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Port aux Français [мртва врска]
  2. „Kerguelen (984)“ (PDF). Fiche Climatologique: Statistiques 1991–2020 et records (French). Meteo France. Архивирано од изворникот (PDF) на 27 February 2018. Посетено на 26 February 2018.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)