Портрет (Гогољ)
Портрет - расказ на рускиот писател Николај Гогољ. Расказот, кој е дел од познатиот циклус „Петроградски раскази“, првобитно бил објавен во третата збирка на Гогољ, „Арабески“ од 1835 година.
Содржина[уреди | уреди извор]
Младиот сликар Чартков купува една слика во продавницата за уметнички предмети и неочекувано, во рамката наоѓа куп златници. Тогаш, во него се раѓа желбата за лесен и удобен живот и така започнува неговата пропаст. Наспроти советите од неговиот професор, Чартков станува помоден сликар и изработува портрети на богатите дами и господа, со што стекнува големо богатство кое му станува единствената цел во животот. На тој начин, тој потполно ја занемарува вистинската уметност и се претвора во обичен занаетчија кој работи за пари. Воден од љубовта кон парите, тој станува скржавец, а потоа почнува да им завидува на уметниците, па дури и да ги мрази. Поради тоа, своето огромно богатство го употребува за купување стари уметнички дела, кои потоа ги уништува.[1]
Осврт кон расказот[уреди | уреди извор]
Во расказот „Портрет“ е обработен проблемот на парите. Во основата на расказот се наоѓа романтичарскиот мотив за демонот кој со помош на златото ја купува душата на смртниот човек. Романтизмот и симболиката се особено нагласени во вториот дел од расказот, поради што тогашната напредна книжевна критика му забележувала на Гогољ. Сепак, „Портрет“ е силно уметничко дело во кое реалистично се дадени многу типични црти на капиталистичкото општество.[2]