Полошко
Полошко — историско село во Кавадаречко Мариово, чиј атар денес е поделен на селата Бегниште (селото) и Праведник (манастирот). Селото било најпознато по Полошкиот манастир. Селото се наоѓало во источниот дел на Мариово, на десниотбрег на реката Црна.
Во дарението од Константин Драгаш на манастирот Св. Пантелејмон-Росикон на Света Гора от 70-те години на 14-ти век, селото било вклучено во него заедно со својот манастир.[1] Во 19 век Полошко бил чифлик во Рожденска нахија (Мариово) на Тиквешка кааза на Османлиската Империја. Во публикацијата „Етнографија на вилаетите Адрианопол, Монастир и Салоника“, издадена во Цариград во 1878 година е наведено дека во 1873, Подлошко (Podloschko) имало 15 домаќинства и 78 жители.[2] Според статистиките на бугарот Васил К’нчов од 1900 година Полошко имало 12 жители.[3] По создавањето на вештачкото Тиквешко Езеро во 1964 - 1968 година, селото целосно било потопено, од кое останал само Полошкиот манастир, до кој се стигнува само по воден пат.
- Цркви[4]
- Црква „Св. Ѓорѓи“ - главна манастриска црква на Полошкиот манастир;
- Археолошки локалитети[5]
- Полошко I - населба од доцноантичко време;
- Полошко II - населба од доцноантичко време;
- Полошки Манастир - населба од доцноантичко време;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Матанов, Хр. Княжеството на Драгаши, София, 1997, с. 33
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 80 - 81.
- ↑ [Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 156.]
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска. уред (на македонски). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
