Полибазит

Полибазит
Категорија	минерал
Распознавање
Боја	Црна со темна рубин нијансачелик црна
Кристален систем	политип

Полибазитот е редок минерал кој припаѓа на сребрените сулфосоли. Формира изоморфна серија со пирцеит (Cu(Ag,Cu)₆ Ag₉ As₂S₁₁). Многу кревка, лесно се распаѓа. Се распаѓа во азотна киселина.

Кристалографија

Точка група	2/m — призматичен
Вселенска група	B2/m (B1 1 2/m) [C2/m] {C1 2/m 1}
Сингонија	Моноклиника
Параметри на клетките	a = 26,17Å, b = 15,11Å, c = 23,89Å β = 90°
Став	a:b:c = 1,732: 1: 1.581
Волумен на единица ќелија	V 9,446,79 Å³ (пресметано од параметрите на единицата ќелија)

Оптички својства

Тип	со две оски (-)
Оптичка анизотропија	умерено
Боја во рефлектираната светлина	сива, бела
Плеохроизам	слаб
Внатрешни рефлекси	црвено

Форми на распределба

Полибазитот^[1] формира кристали во форма на плочи или кратки шестоаголни или триаголни призми, со лица (001), (100), (110), (111) кои преовладуваат. Формира ситнозрнести агрегати, тенки жили, кори.

Образование

Потеклото е хидротермално, кое се јавува во вените на рудата заедно со другите сребрени сулфосоли. Поврзано со галенит, пираргирит, стефанит, аргентит, фрибергит и акантит.

Хемиски состав

Полибазит и пирсеит (Cu(Ag,Cu) ₆ Ag₉As₂S₁₁) формираат изоморфна серија. Полибазитот најчесто содржи мешавина од арсен, а пирсеит содржи мешавина од антимон. Покрај арсенот, полибазитот содржи нечистотии од железо, цинк, бизмут и олово.

Наоѓалишта

Полибазит е пронајден во Јахимов и Прибрам ( Чешка Република ); Далнегорск (Русија); Харц, Фрајберг, Јохангеоргенштад (Саксонија, Германија); Бајска-Штјанчице (Словачка); Закатекас, Гуанахуато и Дуранго (Мексико); Невада, Колорадо, Монтана, Ајдахо и Аризона (САД); Онтарио (Канада); Трес Пунтасе (Чиле); Рудникот Охината (Јапонија).

Литература

Пенфилд (1896), Американско списание за наука: 2: 17.
Ван Хорн (1911), Американско списание за наука: 32: 40.
Palache, Charles, Harry Berman & Clifford Frondel (1944), The System of Mineralogy of James Dwight Dana и Edward Salisbury Dana Yale University 1837-1892, Volume I: Elements, Sulfides, Sulfosalts, Oxides. Џон Вајли и синови, Inc. , Њујорк. 7. издание, преработено и зголемено: 351–353.
Евајн, М. , Л. Бинди и С. Менчети (2006): Структурна сложеност кај минералите: збратимување, политипизам и нарушување во кристалната структура на полибазитот, (Ag,Cu)16(Sb,As)2S11. Acta Cryst. Б62, 447-456.
Бинди, Лука, Мишел Евејн, Пол Г. Spry, and Silvio Menchett (2007) Групата на минерали од перцеит-полибазит: Кристална хемија и нови правила за номенклатура. Американски минералолог, 92, 918-925.
Лука Бинди и Силвио Менчети (2009): Додавање дополнителна сложеност на структурата на полибазитот: Улогата на Ag во слојот Б на политипот -M2a2b2c. Американски минералолог, 94, 151-155.

Наводи

↑ polybasite, n. Oxford University Press. 2023-03-02.

Надворешни врски

http://wiki.web.ru/wiki/ПолибазитАрхивирано на 14 јуни 2021 г.
http://webmineral.com/data/Polybasite.shtmlАрхивирано на 20 октомври 2017 г.
http://www.mindat.org/min-3256.htmlАрхивирано на 6 октомври 2016 г.
http://www.mineralienatlas.de/lexikon/index.php/MineralData?mineral=Polybasite
http://database.iem.ac.ru/mincryst/rus/s_carta.php? Архивирано на 24 јули 2017 г. %F0%CF%CC%C9%C2%C1%DA%C9%D4Архивирано на 24 јули 2017 г.

[1] polybasite, n. Oxford University Press. 2023-03-02.

[1]