Пирдоп
| Пирдоп Пирдоп | |
|---|---|
| град | |
 Зградата на читалиште „Напредок“ | |
  Пирдоп | |
| Координати: 42°42′3.9″N 24°11′8.54″E / 42.701083° СГШ; 24.1857056° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Софија |
| Општина | Пирдоп |
| Управа | |
| • Градоначалник | Ангел Геров (БСП, ВМРО-БНД) |
| Површина | |
| • Вкупна | 90,148 км2 (34,806 ми2) |
| Надм. вис. | 696 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 6,759 |
| • Густина | 75/км2 (190/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 2070 |
| Повик. бр. | +359 07181 |
| Мреж. место | pirdop.bg |
Пирдоп (бугарски: Пирдоп) — град во Западна Бугарија, административен центар на општината Пирдоп во Софиската Област. Има население од околу 6.700 жители (2022).
Географија[уреди | уреди извор]
Пирдоп се наоѓа на 70 километри источно од главниот град Софија и 52 километри западно од Карлово на подбалканскиот пат. Се наоѓа на 696 мнв во средишниот дел на Златишко-Пирдопската котлина. Теренот на кој е изграден градот има благ наклон од североисток кон југозапад и го минува Пирдопската Река, притока на Тополница.
Историја[уреди | уреди извор]
Во околината на Пирдоп се пронајдени траги од населување за време на неолитот и тракиската ера, како и остатоци од значајна доцноантичка и раносредновековна населба. На 5 километри североисточно од денешниот град се наоѓал манастирот „Свети Илија“, чиј дел се урнатините на Еленската базилика, кои се зачувани и денес. Манастирот бил значаен книжевен центар и функционирал до крајот на 18 век. Во него веројатно е составен Пирдопскиот апостол, еден од значајните споменици на среднобугарската литература, датиран во 12 век.[1]
За прв пат се споменува во османлиски документ од 1430 година под името Пуротобабинче. Кон крајот на 17 век во градот имало ќелијно училиште, неговите жители учествувале во Чипровското востание, а локалниот даскал Георги ги составил во 1698 година Протопопинскиот и Тихомирмирскиот Дамаскин. Во 17-18 век Пирдоп станал голем центар за сточарство и преработка на волна со стотици работилници. Во 1841 година, жителите на градот биле ослободени од ангарија. Во 1840 година било отворено училиште, кое од 1853 година било класно, а во 1863 година - женско училиште. Читалиштето бил основано во 1869 година.
Во 1869 година во градот бил формиран комитет на Внатрешната револуционерна организација. Жителите на Пирдоп учествувале во српско-турската војна, во Ботевата чета и во Бугарското ополчение. Градот бил ослободен на 21 декември 1877 година од Дваесет и првиот Донски полк.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Научноинформационен център „Българска енциклопедия“. Голяма енциклопедия „България“. Том 9. София, Книгоиздателска къща „Труд“, 2012. ISBN 9789548104319. с. 3415 – 3416.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 | Оваа статија место во Бугарија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |