Пештера (град)
| Пештера Пещера | |
|---|---|
| град | |
 Поглед на центарот во Пештера | |
  Пештера | |
| Координати: 42°02′02″N 24°18′09″E / 42.033977°N 24.302525°E | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Пазарџик |
| Општина | Пештера |
| Управа | |
| • Градоначалник | Јордан Младенов (независен) |
| Површина | |
| • Вкупна | 90,25 км2 (34,85 ми2) |
| Надм. вис. | 450 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 19,877 |
| • Густина | 220/км2 (570/ми2) |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 4633 |
| Повик. бр. | +359 03547 |
| Мреж. место | sarnitsa.bg |
Пѐштера (бугарски: Пещера) — град во Јужна Бугарија, административен центар на Општина Пештера во Пазарџичката Oбласт. Има население од околу 19.877 жители (2022).[1]
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Градот се наоѓа во подножјето на Родопите со Горнотракиската Низина. Пештера се наоѓа на 17 километри од регионалниот центар Пазарџик и 180 километри од главниот град Софија.
Историја
[уреди | уреди извор]Првите траги од човечко присуство во областа датираат од неолитот. Тракиското племе Беси ја населувало областа во антиката и населбата во долината Пештера се појавила во 4 век п.н.е.
Најрано името Пештера било документирано во 1479 година, кога била дел од феудот на Мустафа во Отоманската Империја. За време на бугарската национална преродба биле изградени многу цркви, мостови, фонтани, училишта и куќи. Првото светско училиште во Пештера било отворено во 1848 година, додека читалиштето „Надежда“ се појавило во 1873 година. Многу локални жители учествувале во вооружената борба за ослободување на Бугарија. Пештера била ослободена на 6 јануари 1878 година за време на Руско-турската војна од 1877–1878 година.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.