Пекљани
| Пекљани | |
  Пекљани Местоположба на Пекљани во Македонија
Пекљани на карта
| |
| Координати 41°52′32″N 22°37′45″E / 41.87556°N 22.62917°E | |
| Општина | Виница |
| Население | 302 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 05013 |
|
Пекљани на општинската карта  Атарот на Пекљани во рамките на општината | |
Пекљани — село во Општина Виница, во околината на градот Виница.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]
Селото Пекљани се наоѓа на падините на Обозна Планина, оддалечено 12 километри југоисточно од градот Виница.
Историја
[уреди | уреди извор]Селото го добило името по тоа што во минатото, античкиот период овде имало наогалиште на глина, исто така овде е изработувана.
Стопанство
[уреди | уреди извор]Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Пекљани живееле 500 жители, од кои 275 Македонци и 225 Турци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Пекљани имало 240 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 350 Македонци и 150 Турци.[4]
Според пописот од 2002 година, во селото живееле 432 жители, сите Македонци.[5]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 302 жители, од кои 284 Македонци, 1 Србин, 3 останати и 14 лица без податоци.[6]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 500 | 240 | 575 | 425 | 405 | 464 | 494 | 458 | 459 | 432 | 302 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[7]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[8]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[9]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]
Родови
[уреди | уреди извор]Пекљани е македонско село.
Според истражувањата од 1959 година, родови во селото: Коларци или Цветановци (13 к.), Ѓаремци (6 к.), Велковци (5 к.), Постоловци (4 к.), Туфегџии (4 к.), Стојичовци (4 к.), Крндовци (4 к.), Атанасовци (3 к.), Пљачковци (3 к.), Здравевци (2 к.), Ковачевци (2 к.), Атанасовци (2 к.), Мајковци (2 к.), Ќосевци (2 к., Мирчовци (1 к.) и Китановци (1 к.) за сите наведени родови се зборува дека се намножиле од некогашните три македонски куќи кои постоеле во селото; Рашниковци (2 к.) и Јовановци (1 к.) доселени се во 1925 година од селото Лаки; Трајановци (2 к.) доселени се од селото Лаки во 1939 година; Грљани (4 к.) доселени се во периодот помеѓу 1955 и 1957 година од селото Грљани; Анѓелковци (1 к.) и Сименовци (1 к.) доселени се во 1957 година од селото Лаки; Бобијовци (1 к.) доселени се од селото Драгобраште во 1958 година; Момчиловци (1 к.) доселени се во 1958 година од селото Лаки; Бумбарци (1 к.) доселени се во 1959 година од селото Бигла, Делчевско.[11]
Општествени установи
[уреди | уреди извор]Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Избирачко место
[уреди | уреди извор]Во селото постои избирачкото место бр. 326 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[12]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 337 гласачи.[13]
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Археолошки наоѓалишта[14]
- Долови — населба од римско време
- Колник — некропола од доцноантичко време и средниот век
- Рашка — рударска населба од римско време
- Саботините Гробишта — населба и рударска јама од доцноантичко време
- Студен Кладенец — могили од римско време
- Сушица - Дуборово — населба од римско време
- Црквиште — населба од доцноантичко време
Редовни настани
[уреди | уреди извор]Личности
[уреди | уреди извор]Култура и спорт
[уреди | уреди извор]Иселеништво
[уреди | уреди извор]Од 1924 до 1955 година 62 турски семејства се иселиле во Турција.[11]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 226.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 132-133.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 28 јули 2016.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 11,0 11,1 Трифуноски, Јован (1970). Кочанска Котлина. Скопје: МАНУ.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 100. ISBN 9989-649-28-6.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||
