Пекиншки тапанарија и камбанарија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Пекиншката тапанарија
Изведба во тапанаријата
Камбанаријата

Тапанаријата во Пекинг, или Гулу (трад. кин.: 鼓樓; упр. кин.: 鼓楼; пинјин: Gǔlóu), се наоѓа на северниот крај на централната оска на внатрешниот град северно од улицата Дианмен. Првично изградена од музички причини, подоцна била искористена за објавување на времето, а сега е туристичка знаменитост.

Камбанаријата во Пекинг, или Жонглу (трад. кин.: 鐘樓; упр. кин.: 钟楼; пинјин: Zhōnglóu), се наоѓа во непосредна близина на тапанаријата. Заедно, камбанаријата и тапанаријата имаат панорамски поглед на центарот на Пекинг. Пред модерната ера, двете кули доминирале на хоризонтот на Пекинг.

Функција[уреди | уреди извор]

Ѕвоната и тапаните во стара Кина биле музички инструменти. Подоцна, биле користени од управата и заедниците за објавување на времето. Камбанаријата и Тапанаријата биле центри за официјалното мерење на времето во Кина за време на династиите Јуан, Минг и Ќинг.

Камбанаријата и Тапанаријата продолжиле да функционираат како официјален показател на времето на Пекинг до 1924 година. Таа година, бил изведен државен удар со кој бил протеран Пуји, последниот цар од династијата Ќинг, од Забранетиот Град и усвојување на часовници во западен стил за официјално мерење на времето.

Историја[уреди | уреди извор]

Тапанаријата била изградена во 1272 година за време на династијата Јуан. Во тоа време градот се викал Канбалиќ, а кулата била наречена Кула на уредната управа (кинески: 齐政楼; пинјин: Qízhènglóu).[1] Во 1420 година, за време на владеењето на царот Јонгл, зградата била повторно изградена на исток од нејзината првична местоположба. Династијата Ќинг извршила важни реновирања во 1800 година.[1] По државниот удар во Пекинг во 1924 година, Фенг Јусианг го тргнал официјалниот статус на кулите, заменувајќи ги со западни методи за мерење на времето и ја преименувал зградата во Кула на разјаснување на срамот (кинески: 明耻楼; пинјин: Míngchǐlóu). Предметите поврзани со инвазијата на Алијансата од осум нации на Пекинг и подоцна масакрот на 30 мај во 1925 година биле изложени, претворајќи ги кулите во музеј. Горната приказна на Тапанаријата моментално служи како Народна културна сала на Источниот градски округ.[1]

Во 1980-тите, по извршени големи поправки, Камбанаријата и Тапанаријата биле отворени за туристите.

Архитектура[уреди | уреди извор]

Тапанаријате е двокатна градба од дрво висока 47 метри. На горниот кат на градбата имало 24 тапани, од кои само еден преживеал. Биле направени нови тапани за нивна замена. Во непосредна близина се наоѓа камбанаријата, градба висока 33 метри со сиви ѕидови и зелен застаклен покрив.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 „The Drum Tower and the Bell Tower“. China.org.cn. Посетено на 26 јануари 2022.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]