Прејди на содржината

Педро Паскал

Од Википедија — слободната енциклопедија
Педро Паскал
Паскал во 2025 г.
Роден(а)Хосе Педро Балмаседа Паскал
2 април 1975(1975-04-02) (50 г.)
Сантјаго, Чиле
ОбразованиеЊујоршки универзитет (БА)
Занимањеглумец
Активен период1996—
РодниниЛукс Паскал (сестра)
Потпис

Хосе Педро Балмаседа Паскал (шпански: José Pedro Balmaceda Pascal; р. 2 април 1975 г.) — чилеански и американски глумец. По речиси две децении мали улоги на сцената и телевизијата, Паскал ја добил својата пробивна улога како Оберин Мартел во четвртата сезона на фантастичната серија на HBO, Игра на тронови (2014). Со неговата улога на Хавиер Пења во криминалистичката серија на Нетфликс, Наркос (2015 — 2017) се прославил уште повеќе. Играл во филмовите Големиот ѕид (2016), Кингсман: Златниот круг (2017), Израмнувачот 2 (2018) и Тројна граница (2019).

Главните улоги на Паскал како Дин Џарин во научнофантастичната серија на Disney+ Мандалоријанецот (2019 — 2023) и Џоел Милер во постапокалиптичната драмска серија на HBO, Последниот од нас (2023–денес) го довеле до меѓународна слава, со репутација за толкување на татковски личности. За втората улога, добил бројни признанија, вклучувајќи ја наградата на Здружението на филмски актери и номинација за наградата Златен глобус и наградата Притисајм Еми. Играл родителски ликови во Можеме да бидеме херои (2020), Чуден начин на живот (2023) и Дивиот робот (2024). Паскал глумел и во филмовите со голем буџет Чудесната Жена 1984 (2020) и Гладијатор 2 (2024). Тој го игра Рид Ричардс/Мистер Фантастик во Фантастична четворка: Први чекори (2025).

Бил активен во театарот од 1999 година а своето деби на Бродвеј го имал како Едмунд во адаптацијата на Кралот Лир од 2019 година. Списанието Тајм го именувало за еден од 100-те највлијателни луѓе во светот во 2023 година.[1]

Ран живот

[уреди | уреди извор]

Хосе Педро Балмаседа Паскал е роден на 2 април 1975 година во Сантијаго, Чиле [2] од детскиот психолог Вероника Паскал Урета и докторот за плодност Хосе Балмаседа Риера, член на кастилијанско-баскиската аристократија.[3][4] Неговата баба од таткова страна е родена во Палма де Мајорка, Шпанија.[5] Тој има постара сестра по име Хавиера,[6] помлад брат по име Николас,[7] и помлада сестра по име Лукс, која е актерка и трансродова активистка.[8][9] Мајката на Паскал е братучетка на Андрес Паскал Аљенде, внук на социјалистичкиот чилеански претседател Салвадор Аљенде. Паскал Аљенде бил еден од првите водачи на Движењето на револуционерната левица, милитантна крајно левичарска организација.[10]

Две години пред раѓањето на Паскал, демократски избраната социјалистичка влада на Салвадор Аљенде била соборена од генералот Аугусто Пиноче, со што запошнала воената диктатура во земјата.[11] Двајцата родители на Паскал биле наведени како непријатели на државата од страна на режимот на Пиноче, а семејството на крајот избегало од Чиле кога тој имал девет месеци,[11] откако шест месеци биле во засолниште во венецуелската амбасада во Сантијаго.[11]

Семејството подоцна добило политички азил во Данска[12][13] пред да се насели во Соединетите Американски Држави, каде што Паскал пораснал во Сан Антонио, Тексас.[14]

Тој студирал глума на Уметничкото училиште во округот Оринџ и дипломирал во 1993 година, пред да се запише на Уметничкото училиште Тиш на Универзитетот во Њујорк, каде што дипломирал во 1997 година.[13][15] По смртта на неговата мајка, почнал професионално да го користи нејзиното презиме од почит кон неа и поради полесното изговарање.[16]

Кариера

[уреди | уреди извор]

1999–2013: Рана работа

[уреди | уреди извор]

На почетокот на својата кариера, Педро Паскал се појавиl во телевизиски серии како што се Бафи, убиецот на вампири, Добрата сопруга, Сестрата Џеки и Татковина, а истовремено се борел финансиски - работејќи во ресторани. Во тешки времиња, блиската пријателка Сара Пулсон го издржувла финансиски, а преостанатиот чек од Бафи му помогнал да се стабилизира кога имал помалку од седум долари на банкарската сметка. Член на театарската компанија ЛАБиринт во Њујорк, Паскал добил признанија како што е наградата од Кружок на Драмски критичари на Лос Анџелес за неговата сценска работа. Во 2010 година, ја напишал претставата Флака ја сака коската, во режија на Сара Силверман, и го имал своето режисерско деби со Убиствена претстава во театарот Rattlestick Playwrights. Таму, исто така, ги режирал подмојоткревет и Јосемити. Во 2011 година, бил избран за неемитуваната пилот-епизода на ТВ серијата Чудесната Жена како Ед Инделикато. [17]

[18] [19]

2014–2018: Пробив и подем кон славата

[уреди | уреди извор]
Паскал на комиконот во Сан Диего во 2014 година

Во 2014 година, Паскал го играл ликот Оберин Мартел во четвртата сезона на критички признатата телевизиска серија „Игра на тронови“ на HBO.[20] Тој добил широко признание за неговата изведба како харизматичниот и одмаздољубив дорнски принц, како и критички пофалби, а медиуми како ЦНЕТ, Колајдер, Мери Су, Тајм и Есквајр го нарекле Мартел еден од најдобрите ликови во серијата. „Лос Анџелес Тајмс“ ја опишале улогата како пресвртница во кариерата на Паскал, нарекувајќи го секс симбол, додека МувиВеб забележале дека неговата кариера потоа нагло пораснала. Долгогодишен обожавател на серијата, Паскал бил воодушевен што се придружи на екипата и подоцна добил номинација за наградата од Здружението на филмските глумци како дел од ансамблот.[21][22]

Во филмот од 2015 година Крвопијци копилиња, Паскал го играл вампирот Макс. [23] Во април 2015 година, Паскал заедно со Хајди Клум глумел во спот на Сиа.[24] Во август 2015 година, Паскал добил дополнително признание за неговата улога како Хавиер Пења, базирана на агент на ДЕА од вистинскиот живот, во популарната криминалистичка драмска серија на Нетфликс Наркос.

Во 2016 година, го играл платеникот Перо Товар во фантастичниот акционен филм „Големиот ѕид“ , заедно со Мет Дејмон, а во режија на Жанг Јимоу.[25] Сместен во позадина на иконскиот Кинески ѕид, филмот ги следи европските платеници кои се вмешани во битка против древни суштества кои му се закануваат на човештвото. Паскал го изразил своето восхитување кон Жанг, чиј обожавател бил во младоста.[26]

Паскал на комиконот во Сан Диего во 2017 година

Во 2017 година, Паскал го играл харизматичниот и вешт оперативец во организацијата Стејтсмен, Џек Дениелс, познат и како агент Виски, во филмот Кингсман: Златниот круг.[27] Крис Сасагвај го нарекол „еден кул каубој“, забележувајќи ја неговата „искрена љубов кон вмешувањето во сурова тепачка“ и фалејќи ја „разиграната страна што толку лесно му доаѓа на Паскал [...] која не се губи во играњето на Виски, претворајќи го во достоен нов лик што ќе застане покрај агентите на Кингсман“.[28]

Во 2018 година, тој ја играл главната улога на Дејв Јорк, главниот антагонист, во трилер-продолжението на Дензел Вашингтон, „Израмнувачот 2“ . [29] Во „Проспект“, Паскал го играл Езра, искусен и енигматичен трагач кој се движи по опасна вонземска месечина во потрага по вредни ресурси. Мониша Рависети напишала „прекрасно изненадена кога Педро Паскал се појави во изгорен портокалов вселенски костум“,[30] а Даис Џонстон ретроактивно ја споредила улогата со ликовите на Паскал во „Мандалоријанецот“ и „Последниот од нас “, пишувајќи „Педро Паскал игра груб човек кој се грижи само за себе сè додека едно дете не му го омекне срцето“.[31] Во филмот „Ако улицата Биел можеше да зборува“ од 2018 година, во режија на Бери Џенкинс и базиран на романот на Џејмс Болдвин, Паскал се појавил кратко.[32]

2019–денес: Светска слава со „Мандалоријанецот“ и „Последниот од нас“

[уреди | уреди извор]

Во февруари 2019 година, Паскал го имал своето деби на Бродвеј во адаптација на Кралот Лир со Гленда Џексон и Рут Вилсон, каде што ја презеде улогата на Едмунд, лукавиот и амбициозен вонбрачен син на грофот од Глостер.[33][34] Од 2019 година, Паскал ја игра главната улога во „Мандалоријанецот“, првата телевизиска серија базирана на Војна на ѕвездите. Серијата ги следи авантурите на осамен ловец на глави во далечните делови на галаксијата.[35] Улогата му донела на Паскал многу пошироко признание, и етаблирање за неговите портрети на татковски фигури. Истата година, го глумел Франсиско „Сом“ Моралес, пилот на хеликоптер, во драмата за кражба на Нетфликс, Тројна Граница.[36][37]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Паскал течно зборува англиски и шпански јазик. Тој развил блиско пријателство со актерката Сара Полсон набргу по преселбата во Њујорк во 1993 година.[13][38] Паскал е исто така близок пријател со Оскар Ајзак, бидејќи двајцата актери се запознале додека се појавувале во 2005 година во продукција на Убавината на таткото надвор од Бродвеј.[39] Ајзак и Паскал подоцна се појавиле заедно во филмот Тројна граница од 2019 година.[40]

Паскал се идентификува како агностик и прогресивен либерал.[41] Тој е застапник на ЛГБТК+ правата и ја поддржува својата сестра Лукс Паскал кога која е трансродова. Лукс изјавила: „Тој беше важен дел од ова. Тој е исто така уметник и беше водич. Тој беше еден од првите што ми ги даде работите што го формираа мојот идентитет.“[42][43] Во април 2025 година, Паскал ја осудил авторката Џ.К. Роулинг, нарекувајќи ја „грозоморна губитничка“ во коментар на Инстаграм, откако таа ја прослави пресудата во случајот „Фор Жен Шкотска ДОО“ против „Шкотските министри“, во која се наведува дека терминот „пол“ треба законски да значи биолошки пол.[44]

На Бадник 2023 година, Паскал повикал на прекин на огнот во војната во Газа и побарал донации за Лекари без граници .[45][46] На 1 март 2025 година, Паскал објавил во поддршка на Украина на Инстаграм, пишувајќи: „Останете на вистинската страна од историјата. Слава на Украина“, по јавните критики на американскиот претседател Доналд Трамп и потпретседателот Џ.Д. Венс кон украинскиот претседател Володимир Зеленски.[47] Во мај 2025 година, Паскал потпишал отворено писмо во кое ја критикува „пасивноста“ на филмската индустрија за време на тековниот геноцид во Газа.[48]

Глумечки заслуги и признанија

[уреди | уреди извор]

Почнувајќи ја својата кариера во 1996 година, највисоко оценетите филмски и телевизиски проекти на Паскал, според веб-страницата за агрегација на рецензии Ротен томејтос, вклучуваат: Непоканетите (2024), Последниот од нас (2023–денес), Да може улицата Бијл да зборува (2018), Повици (2021), Добрата Сопруга (2009–2011), Мандлоријанецот (2019 — 2023), Проспект (2018), Наркос (2015 — 2017), Игра на тронови (2014) и Грејсленд (2013 — 2014). [49]

Награди и номинации
Награда Година Наслов Категорија Резултат Нав.
Астра филмски награди 2024 Дивиот робот Најдобра гласовна изведба Номинација [50]
Астра Креативни уметности ТВ награди 2023 Сабота навечер во живо Најдобар гостин актер во телевизиска или кабелска серија - комедија Победник [51]
Астра ТВ-награди 2023 Последниот од нас Најдобар гостин актер во телевизиска или кабелска серија - драма Победник
Награди за избор на критичарите 2024 Најдобар глумец во телевизиска серија - драма Номинација [52]
Супер награди за избор на критичарите 2021 Мандалоријанецот Најдобар глумец во серија од научна фантастика/фантазија Номинација [53]
Филмски фестивал Фарго 2019 Проспект Најдобар глумец Победник [54]
Награди златен глобус 2024 Последниот од нас Најдобар глумец во телевизиска серија - драма Номинација [55]
Награди за средината на сезоната на Здружението на холивудски критичари 2022 Неподносливата тежина на огромниот талент Најдобар спореден глумец Предлошка:Runner-up [56]
Награди на Фондацијата „Имаџен“ 2016 Наркос Најдобар глумец—ТВ Номинација [57]
2021 Чудесната Жена 1984 Најдобар актер—Филм Номинација [58]
2023 Последниот од нас Најдобар глумец—Драма Победник [59]
МТВ ТВ и Филмски награди 2021 Мандалоријанецот Најдобро дуо Номинација [60]
Најдобар херој Номинација
2023 Последниот од нас Најдобро дуо со Бела Ремзи Победник [61]
Најдобар херој Победник
Пипл награда 2024 Машка ТВ-ѕвезда на годината Победник [62]
Драма ТВ-ѕвезда на годината Номинација
Награди „Прајмтајм Еми“ 2023 Најдобар главен глумец во драмска серија Номинација [63]
Награди „Прајмтајм“ за креативни уметности „Еми“ 2023 Сабота навечер во живо Најдобар гостин глумец во комедија Номинација [64]
Патагонија: Живот на работ на светот Најдобар наратор Номинација
Награди на здружението на филмски актери 2015 Игра на тронови Извонредна изведба од ансамбл во драмска серија Номинација [65]
2024 Последниот од нас Најдобра изведба од машки актер во драмска серија Победник [66]
Извонредна изведба од ансамбл во драмска серија Номинација [67]
Награда за Тинејџерски избор 2018 Кингсман: Златниот круг Најдобра борба со Колин Фирт и Тарон Егертон Номинација [68]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Time 100“. Time. April 13, 2023. Архивирано од изворникот на April 13, 2023. Посетено на April 13, 2023.
  2. ↑ „Pedro Pascal Profile“. Rotten Tomatoes. Архивирано од изворникот на April 2, 2022. Посетено на April 2, 2022.
  3. ↑ Ito, Robert (March 28, 2014). „A Lethal Prince, Even if a Bit Clumsy: Pedro Pascal Becomes Red Viper on 'Game of Thrones'“. The New York Times. Архивирано од изворникот на November 12, 2020. Посетено на May 27, 2014.
  4. ↑ Koblin, John (February 3, 2017). „Pedro Pascal: Making It at 41“. Архивирано од изворникот на December 29, 2020. Посетено на July 4, 2019.
  5. ↑ Palma, Redacción (September 21, 2017). „El pasado mallorquín del agente Peña de Narcos“. Diario de Mallorca (шпански). Архивирано од изворникот на May 30, 2023. Посетено на May 30, 2023.
  6. ↑ „"Narcos" star Pedro Pascal on the mystery of Pablo Escobar's death“. September 2, 2016. Архивирано од изворникот на December 29, 2020. Посетено на November 3, 2020.
  7. ↑ Pascal, Pedro (April 10, 2019). „This is my brother, Nicolas“. www.instagram.com. Посетено на July 9, 2023.
  8. ↑ „Lucas Balmaceda, el hermano del chileno de Game of Thrones que llegó a remecer Los 80“. t13.cl. November 12, 2014. Архивирано од изворникот на November 11, 2020. Посетено на January 13, 2018.
  9. ↑ „Pedro Pascal Sweetly Supports His Sister Lux After She Comes Out as a Trans Woman: 'Mi Corazón'“. People. February 9, 2021. Архивирано од изворникот на February 11, 2021. Посетено на February 12, 2021.
  10. ↑ „Pedro Pascal, en su punto“. La Tercera. September 1, 2017. Архивирано од изворникот на February 24, 2021. Посетено на January 10, 2021.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Güimil, Eva (February 24, 2023). „Pedro Pascal: The trials and triumphs of the first breakout star of 2023“. El País. Посетено на November 20, 2024.
  12. ↑ „The Mandalorian's Pedro Pascal Credits His Success to His Mom, Who Died Before He Became Famous“. People. November 13, 2020. Архивирано од изворникот на December 12, 2020. Посетено на January 1, 2021.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Broeske, Pat H. (April 28, 2014). „The Viper Prince“. Orange Coast. Архивирано од изворникот на June 2, 2014. Посетено на May 27, 2014. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „OrangeCoast“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  14. ↑ McIntyre, Gina (May 12, 2014). „'Game of Thrones': Red Viper actor Pedro Pascal hates spoilers too“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на September 8, 2018. Посетено на May 27, 2014.
  15. ↑ „ETW Alumni“. New York University. Архивирано од изворникот на January 19, 2021. Посетено на January 1, 2021.
  16. ↑ Празен навод (help)
  17. ↑ Roe, Mike (March 18, 2024). „Pedro Pascal Says 'Buffy the Vampire Slayer' Residual Check Saved Him From Quitting Acting“. TheWrap. Архивирано од изворникот на June 3, 2024. Посетено на June 3, 2024.
  18. ↑ Guthrie, Marisa (March 3, 2011). „Pedro Pascal Joins NBC's 'Wonder Woman' Pilot“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на July 18, 2021. Посетено на July 18, 2021.
  19. ↑ Празен навод (help)
  20. ↑ Wolff, Natasha (April 2, 2014). „Pedro Pascal Joins Game of Thrones as the Red Viper and Had "Nerd Moments," Furious About Spoilers“. DuJour. Архивирано од изворникот на July 13, 2023. Посетено на July 13, 2023.
  21. ↑ Pedro_Pascal (May 25, 2014). „I am actor Pedro Pascal. I play Oberyn in Game of Thrones, Ask me anything“. r/IAmA. Архивирано од изворникот на July 20, 2023. Посетено на July 9, 2023.
  22. ↑ T. H. R. Staff (January 24, 2015). „SAG Awards: Complete List of Winners“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на January 25, 2022. Посетено на July 12, 2023.
  23. ↑ Miska, Brad (April 21, 2014). „INDIE'Bloodsucking Bastards' Turns Cast Into Vamps“. bloody-disgusting.com. Архивирано од изворникот на December 29, 2020. Посетено на June 7, 2017.
  24. ↑ Gordon, Jeremy (April 23, 2015). „Sia's "Fire Meet Gasoline" Used in Video Starring Heidi Klum, "Game of Thrones" Actor Pedro Pascal“. Pitchfork Media. Архивирано од изворникот на December 29, 2020. Посетено на April 23, 2015.
  25. ↑ „Pedro Pascal goes from 'Game of Thrones' to 'Great Wall'“. Daily News. February 15, 2017. Архивирано од изворникот на May 15, 2017. Посетено на May 26, 2022.
  26. ↑ „Chinese Film Buff Pedro Pascal Opens Up On The Great Wall“. Trailer Addict. February 16, 2017. Архивирано од изворникот на January 6, 2024. Посетено на January 6, 2024.
  27. ↑ Jaafar, Ali (April 8, 2016). „'Games Of Thrones' Pedro Pascal To Board 'Kingsman: The Golden Circle'“. Deadline. Архивирано од изворникот на December 10, 2020. Посетено на July 9, 2023.
  28. ↑ Sasaguay, Chris (March 3, 2023). „Pedro Pascal Whips You Into Shape in 'Kingsman: The Golden Circle'“. Collider. Посетено на June 23, 2024.
  29. ↑ Ford, Rebecca (August 21, 2017). „'The Equalizer' Sequel Adds Pedro Pascal“. The Hollywood Reporter. Prometheus Global Media. Архивирано од изворникот на August 24, 2017. Посетено на August 22, 2017.
  30. ↑ Ravisetti, Monisha (February 27, 2023). „Pedro Pascal Plays a Rugged Space Explorer in This Vibey Sci-Fi Gem“. CNET. Посетено на June 23, 2024.
  31. ↑ Johnston, Dais (January 12, 2023). „You need to watch Pedro Pascal's grittiest sci-fi movie on Hulu ASAP“. Inverse. Посетено на June 23, 2024.
  32. ↑ Light, Jo (March 23, 2023). „Pedro Pascal Gave Us His All in This Uncredited Role“. Collider. Архивирано од изворникот на April 3, 2023. Посетено на May 20, 2024.
  33. ↑ Evans, Greg (September 12, 2018). „Broadway: 'The Affair's Ruth Wilson, 'Game Of Thrones' Pedro Pascal On Board For Glenda Jackson's 'King Lear'“. Deadline. Архивирано од изворникот на May 19, 2024. Посетено на May 19, 2024.
  34. ↑ 12 September, David Canfield; EDT, 2018 at 10:31 AM. „Ruth Wilson, Pedro Pascal, more to star opposite Glenda Jackson in 'King Lear' on Broadway“. EW.com. Архивирано од изворникот на April 15, 2022. Посетено на April 15, 2022.
  35. ↑ Boucher, Geoff (November 13, 2018). „'The Mandalorian' Targets Pedro Pascal For Title Role In Disney+ Series“. Deadline. Архивирано од изворникот на November 13, 2018. Посетено на November 14, 2018.
  36. ↑ Fleming, Mike Jr. (March 19, 2018). „'Triple Frontier' Finally Going: Affleck, Isaac, Pascal, Hunnam, Hedlund, Arjona In JC Chandor's Lineup“. Deadline. Архивирано од изворникот на March 24, 2018. Посетено на July 9, 2023.
  37. ↑ Празен навод (help)
  38. ↑ Sarah Paulson (September 18, 2014). „Pedro Pascal“. Архивирано од изворникот на January 16, 2021. Посетено на February 11, 2021.
  39. ↑ Hemal Jhaveri (January 9, 2023). „Unmasking Pedro Pascal, the Complicated New Face of Sci-Fi“. WIRED. Посетено на May 4, 2025.
  40. ↑ Carly Thomas (June 3, 2023). „Oscar Isaac Would Love Pedro Pascal to Join 'Spider-Verse' as a "Cranky, Old Spider-Person"“. The Hollywood Reporter. Посетено на May 4, 2025.
  41. ↑ „Bad Hombre Pedro Pascal“. Solar Magazine. February 23, 2017.
  42. ↑ Ennis, Dawn. „This Is The Way 'The Mandalorian' Cast Gets Personal On Social Media“. Forbes. Архивирано од изворникот на April 11, 2022. Посетено на April 10, 2022.
  43. ↑ „Pedro Pascal Sends Love To Sister Coming Out As Transgender“. HuffPost. February 10, 2021. Архивирано од изворникот на April 11, 2022. Посетено на April 11, 2022.
  44. ↑ Hibberd, James (2025-04-24). „Pedro Pascal Calls J.K. Rowling a "Heinous Loser" for Latest Trans Comments“. The Hollywood Reporter (англиски). Посетено на 2025-04-24.
  45. ↑ Sloss, Morgan (March 20, 2024). „"Silence Is Not An Option For Me": 29 Celebrities Who Have Called For A Ceasefire In Gaza“. BuzzFeed.
  46. ↑ „11 Celebrities Who Have Publicly Supported Palestine“. CEO Today. March 20, 2025.
  47. ↑ „Pedro Pascal shows support for Ukraine amid Zelenskyy-Trump dispute“. New Voice (англиски). Посетено на 2025-04-24.
  48. ↑ Ritman, Alex (15 May 2025). „Joaquin Phoenix, Pedro Pascal, Juliette Binoche, Riz Ahmed and Guillermo del Toro Among Additional Names to Sign Open Letter Condemning Industry Silence Over Gaza (EXCLUSIVE)“. Variety. Посетено на 16 May 2025.
  49. ↑ „Pedro Pascal – Rotten Tomatoes“. Rotten Tomatoes. May 20, 2024. Архивирано од изворникот на April 2, 2022. Посетено на May 20, 2024.
  50. ↑ Pond, Steve (November 25, 2024). „'Wicked' Leads Nominations for Astra Film Awards“. TheWrap. Архивирано од изворникот на November 26, 2024. Посетено на February 17, 2025.
  51. ↑ „Hollywood Critics Association Announces the 2023 HCA TV Awards nominations for Broadcast Networks & Cable“. Архивирано од изворникот на July 11, 2023. Посетено на July 12, 2023.
  52. ↑ Verhoeven, Beatrice (December 5, 2023). „'The Morning Show' Leads 2024 Critics Choice TV Nominations“. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот на December 5, 2023. Посетено на December 5, 2023.
  53. ↑ Julia (January 11, 2021). „Critics Choice Super Awards 2021 Winners: Live Updates“. Nerds and Beyond. Архивирано од изворникот на May 17, 2023. Посетено на May 17, 2023.
  54. ↑ „Best Actor“. Fargo Film Festival. Архивирано од изворникот на June 16, 2023. Посетено на June 14, 2023.
  55. ↑ Shanfeld, Ethan (December 11, 2023). „Golden Globes 2024: Full Nominations List (Updating Live)“. Variety. Архивирано од изворникот на December 11, 2023. Посетено на December 11, 2023.
  56. ↑ „And the winners of the 5th Annual HCA Midseason Awards are…“. Архивирано од изворникот на December 14, 2022. Посетено на May 17, 2023.
  57. ↑ Foundation, Imagen. „2016 Imagen Awards Winners & Nominees“. Imagen Foundation. Архивирано од изворникот на February 7, 2023. Посетено на May 17, 2023.
  58. ↑ Schneider, Michael (October 11, 2021). „'Pose,' 'Love, Victor,' 'Ya No Estoy Aquí' Among Top 2021 Imagen Awards Winners (Full List)“. Архивирано од изворникот на October 11, 2021. Посетено на May 17, 2023.
  59. ↑ Tinoco, Armando (December 4, 2023). „Imagen Awards 2023 Complete Winners List: Eva Longoria & 'Flamin' Hot' Take Top Honors In Film“. Deadline. Архивирано од изворникот на December 8, 2023. Посетено на December 7, 2023.
  60. ↑ „2021 MTV Movie & TV Awards Winners: See The Full List“. MTV. Архивирано од изворникот на May 17, 2023. Посетено на May 17, 2023.
  61. ↑ „2023 MTV Movie & TV Awards Winners: See The Full List“. MTV. Архивирано од изворникот на May 17, 2023. Посетено на May 17, 2023.
  62. ↑ Празен навод (help)
  63. ↑ Rich, Katey (January 16, 2024). „Emmys 2024: See All the Winners Here“. Vanity Fair. Архивирано од изворникот на January 16, 2024. Посетено на January 16, 2024.
  64. ↑ Rice, Lynette; Hipes, Patrick (July 12, 2023). „Primetime Emmy Awards Nominations: The Complete List“. Deadline Hollywood. Архивирано од изворникот на July 12, 2023. Посетено на July 12, 2023.
  65. ↑ Празен навод (help)
  66. ↑ Празен навод (help)
  67. ↑ „Nominations Announced for the 30th Annual Screen Actors Guild Awards“. www.sagaftra.org. Архивирано од изворникот на January 10, 2024. Посетено на January 10, 2024.
  68. ↑ „Who won the Teen Choice Awards? See the full winners' list“. USA Today. Архивирано од изворникот на February 18, 2020. Посетено на May 17, 2023.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Педро_Паскал&oldid=5373660“