Пашино Рувци
| Пашино Рувци | |
  Пашино Рувци | |
| Координати 41°16′27″N 21°22′14″E / 41.27417° N; 21.37056° EКоординати: 41°16′27″N 21°22′14″E / 41.27417° N; 21.37056° E | |
| Регион | Прилепско Поле |
| Општина |  Кривогаштани
|
| Население | 627 жит. (поп. 2002) |
| Шифра на КО | 20077 |
| Надм. вис. | 568 м. м |
| Слава | Атанасовден, летен |
|
Пашино Рувци на општинската карта  | |
 Пашино Рувци на Ризницата
| |
Пашино Рувци — село во Општина Кривогаштани, во околината на градот Прилеп.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Пашино Рувци се наоѓа на крајниот југ на Прилепско Поле, југозападно од градот Прилеп. Најблиското село е Обршани кое се наоѓа на север од Пашино Рувци. Атарот на селото граничи со атарите на селата: Загорани на исток, Чепигово на југ, Бела Црква на запад и Обршани и Боротино на север.
Историја[уреди | уреди извор]
Пашино Рувци за првпат во пишаните извори се споменува (како Русче и Рувце) во периодот помеѓу 1650 и 1750 година. Во средината на XIX век, ова село и соседното, Боротино, турската државна власт го поклонила на Али-паша од Битола, поради заслугите во војните. Од чифликот на Али-паша до 1912 година се формирале шест чифлици со поделба на неговите ќерки и зетови.[1]
На крајот на XIX век, селото било дел од Битолската каза на Отоманското Царство.
Старото име на селото за време на Отоманското Царство било Ашар Усу.
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Пашино Рувци живееле 450 жители, сите Македонци.[2]
Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Пашино Рувци имало 256 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[3]
Според пописот од 2002 година, селото Пашино Рувци брои 277 домаќинства, со 627 жители, сите Македонци.[4]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
На табелата е прикажан бројот на жители низ сите пописни години:[5]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 450[2] | 256[3] | 834 | 936 | 1.018 | 976 | 979 | 744 | 659 | 627 |
Родови[уреди | уреди извор]
Источно од селото на оддалеченост од 1000 метри се наоѓало селото Могилани. Кога селото пропаднало, било поплавено од вода, еден дел од населението избегало и се населило во Пашино Рувци, а потоа доаѓал народ и од други краишта.
Според истражувањата од 1955 година, родови во селото[6]
- Староседелски се родовите: Јолевци (11 к.), Пашовци(10 к.) и Марковци (4 к.) потекнуваат од предци кои живееле во Могилани. Предокот на вториот род, дедо Божин живеел многу со пашата, и го викале Божин-паша.
- Родови кои не знаат дали се староседелци или доселени се: Пачешковци (7 к.), Бегалиновци (5 к.), Шутевци (4 к.), Каревци (3 к.), Гараловци (2 к.), Ѓеровци (1 к.) и Гулабовци (1 к.).
- Доселенички родови: Јагуриновци (7 к.) доселени се во XIX век од Пресил и таму знаат каде им се наоѓале гробовите; Преспановци (7 к.) доселени се од некое село во Преспа, тие не дошле директно во Пашино Рувци, туку некое време прво живееле во селото Локвени, во Пашино Рувци живеат од XIX век; Пресилци (5 к.) дојдени се како и Јагуриновци од селото Пресил во XIX век; Шлакевци (5 к.) најпрво живееле во ова село, но потоа се селеле низ околните прилепски села, тие некое време живееле во селата Обршани, Беровци и Пресил, но во почетокот на XX век се вратиле во селото; Кадинци (3 к.) доселени се во XIX век од Загорани; Цивкаровци (4 к.) дојдени се во 1903 година од селото Крушеани; Маџаровци (3 к.) потекнуваат од предокот Толе Маџар кој дошол од селото Пресил во 1905 година; Мицковци (3 к.) доселени се од некаде; Пилковци (4 к.) од Загорани, најпрво се населиле во Дебреште, па од таму во Пашино Рувци, тоа било околу 1912 година; Огненовци (2 к.) доселени се во 1915 година од Крушеани, подалечно потекло имаат од Кривогаштани; Стомнаровци (2 к.) доселени се во 1928 година од Обршани; Дрлевци (1 к.) доселени се во 1927 година од истото село како и Стомнаровци; Богдановци (1 к.) доселени се во 1928 година од демирхисарското село Света; Мауковци (3 к.) доселени се во 1925 година од костурското село Рулја; Пасковци (1 к.), Рувчевци (1 к.) и Кромидовци (1 к.) доселени се од селото Обршани првите во 1929 година останатите две во 1931 година, подалечно потекло на Пасковци е од некое место во Албанија; Бежановци (2 к.) доселени се во 1912 година од селото Бела Црква; Несторовци (1 к.) доселени се во 1942 година од Илино (Големо или Мало?) и Дамевци (1 к.) доселени се од селото Загорани во XIX век, таму припаѓаат на родот Ѓоковци, доселен однекаде; Кадинци, доселени од село Кадино Село, Прилепско.
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Изборно место[уреди | уреди извор]
Во селото постои изборното место бр. 1516 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на приватна куќа.[7]
На претседателските избори во 2019 година, на ова изборно место биле запишани вкупно 525 гласачи.[8]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[9]
- Црква „Св. Атанасиј“ - главната селска црква;
- Црква „Св. Ѓорѓи“ — манастирска црква;
- Археолошки наоѓалишта[10]
- Селиште — населба од римско време;
- Селска Црква — осамени наоди од римско време;
- Тумба — населба од бронзено време;
- Во Селото — некропола и осамени наоди од непознат период;[11]
- ФК Пелагонија — селскиот фудбалски клуб;
Личности[уреди | уреди извор]
- Илија Ристев - Јагурина — македонски револуционер од ВМОРО, четник при Питу Гули во 1903 година во Крушево;
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Се знае за следните постари иселени родови и семејства од ова село.
Коруновци и Мицковци иселени се во Подино. Ујгунци иселени се во Боротино. Беланиовци иселени се во Бучин. Стојановци иселени се во селото Крапа во Порече. Од родот Гулабовци има иселеници во Прилеп.[1]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Ф. Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина (српски). Српска академија наука и уметности. стр. 338.
- ↑ 2,0 2,1 Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.237.
- ↑ 3,0 3,1 D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.166-167.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јован Ф. Трифуновски, Битољско - Прилепска котлина, Антропогеографска проучавања, Београд 1998
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Сателитска снимка на Пашино Рувци на Карти на Google
| ||||||||||||
