Паскал Браконо
| Паскал Браконо | |
|---|---|
 Паскал Браконо во 2016 година | |
| Установи | Институт „Пјер Симон Лаплас“ |
| Поважни награди | Легија на честа (2012) |
Паскал Браконо — климатски научник за климатски и еколошки науки во Институтот Пјер Симон Лаплас. Таа била вклучена во пишувањето на четвртиот и петтиот извештај за проценка на IPCC.
Ран живот и образование[уреди | уреди извор]
За време на нејзините докторски студии, Браконо работела на модели на тропски океани користејќи статистички методи. Таа е заинтересирана за азиските и африканските монсуни за време на холоценот. Браконо била една од првите која користела тридимензионален модел на споен океан за да ја покаже важноста на повратните информации од океанот во почетокот на глацијалот. Работела на Ел Нињо и холоценската инсолација.[1] Во 1992 година била назначена за француска Комисија за алтернативни енергии и атомска енергија.
Истражување и кариера[уреди | уреди извор]
Браконо е професор по климатски промени на Институтот „Пјер Симон Лаплас“.[2] Таа е член на групата „Моделирање на одговорот на Земјата на повеќекратни антропогени интеракции и динамика (MERMAID)“.[3] Нејзината работа го разгледува спојувањето океан-атмосфера, закиселувањето на океаните и климатските симулации.[4] Браконо ги проучува минатите клими за подобро да ја разбере улогата на климатските повратни информации.[5] Работела и на осен наклон и прецесија за време на интерглацијалниот период. Браконо била вклучена во Проектот за интеркомпарација за моделирање на палеоклима, кој ги анализира резултатите од климатските модели.
Во 2014 година, на Браконо ѝ бил доделен грант од 2,7 милиони евра од фондацијата БНП Париба за климатски истражувања.[6] Таа била вклучена во четвртиот и петтиот извештај за проценка на IPCC.[7][8] Таа била избрана да биде вклучена во состанокот за определување на опсегот на Шестиот извештај за оценување на IPCC во 2017 година.[9] Во 2017 година Браконо напишала писмо до Емануел Макрон за да изрази загриженост за повлекувањето на Франција од јадрената енергија.[10] Во 2019 година Браконо била избрана за офицер на Заедничкиот научен комитет на Светската програма за истражување на климата.[11]
Награди[уреди | уреди извор]
- Медал Миланкович во 2009 година од страна на Европската Унија за геонауки [12]
- 2012 - Легија на честа[13]
- 2015 - избрана за член на Европската академија[14]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Dr. Pascale Braconnot | www.clivar.org“. www.clivar.org. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Annuaire“. Le Laboratoire des Sciences du Climat et de l'Environnement (француски). Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Modelling the Earth Response to Multiple Anthropogenic Interactions and Dynamics“. Le Laboratoire des Sciences du Climat et de l'Environnement (француски). Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Academy of Europe: CV“. www.ae-info.org. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Feedbacks on climate in the Earth system | Royal Society“. royalsociety.org (англиски). Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „BNP Paribas Foundation provides €2.7 million for five new projects designed to advance climate research - BNP Paribas“. BNP Paribas (англиски). Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Pascale Braconnot“. Le climat en questions (француски). 2014-09-19. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Pascale BRACONNOT | CO2 Forum“. co2forum.cpe.fr. Архивирано од изворникот на 2020-01-17. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Braconnot at IPCC meeting“. Future Earth (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-06-29. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Open Letter to President Macron“. Energy For Humanity (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-07-03. Посетено на 2019-07-03.
- ↑ „Pascale BRACONNOT“. www.wcrp-climate.org. Архивирано од изворникот на 2020-09-25. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Pascale Braconnot“. European Geosciences Union (EGU) (англиски). Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „CNRS Hebdo Liste d'actualités“. www.cnrs.fr. Посетено на 2019-06-29.
- ↑ „Academy of Europe: Braconnot Pascale“. www.ae-info.org. Посетено на 2019-06-29.