Паримејник

Од Википедија — слободната енциклопедија
Паримејник во две колумни од 13 век, 142 листа. Ракопис № 4. (2005).

Паримејник[1] (старословенски: парємиꙗ, паримиꙗ, парамиꙗ, парьмиꙗ, од грчки: παροιμίαприказна) — богослужбена книга што со користи во православните цркви и во себе содржи паримии.

Според епископот Макариј паримејник постоел на старословенски јазик во втората половина на 9 век, во времето на Св. Кирил и Методиј. Притоа Макариј се повикува на писмото од папата Јован VIII до кнезот на Велика Моравија Сватоплук I: „Ништо не спречува, ни здрава вера, ни здраво учење, литургијата да се пее на словенски или да се чита светото Евангелие или божествените читања на Стариот и Новиот завет“[2].

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]