Палатички манастир
Палатички манастир | |
---|---|
Сите Светители | |
Ιερά Μονή Αγίων Πάντων | |
Ктиторскиот натпис од 1837 г. | |
40°27′13″N 22°19′46″E / 40.45361° СГШ; 22.32944° ИГД | |
Место | Палатица, Берско |
Земја | Егејска Македонија, Грција |
Вероисповед | Цариградска патријаршија |
Архитектура | |
Архит. тип | споменик на културата |
Управа | |
Архијерејско намесништво | Камбаниско |
Епархија | Берско-негушко-камбаниска |
Палатички манастир „Сите Светители“ (грчки: Ιερά Μονή Αγίων Πάντων) — манастир кај селото Палатица, Берско, Егејска Македонија. Влегува во состав на Берско-негушко-камбаниската епархија на Цариградската патријаршија.[1][2][3]
Географија
[уреди | уреди извор]Манастирот се наоѓа јужно од Палатица и недалеку од Кутлеш.[1]
Историја
[уреди | уреди извор]Времето на основање на манастирот е непознато. Ктиторскиот натпис од 1837 г. гласи:
„ | † IC XC NI KA
† ἌΝΗΓΕΡΘΗ ΑὝΤΗ Ἡ ΠΕΡΙΟΧῊ, ΚΑῚ ΤᾺ ΠΈΝ ΤΕ ΚΕΛΛΙΑ, ἘΠῚ ἈΡΧΙΕ ΡΈΩSΤΟỸ ΠΑΝΙΕΡΩΤᾺΤΟΥ ἉΓιου ΒΕ̉ΡῬΟΊας ΚΥΡΊΟΥ ΔΙΟΝUΣΊου Κ(ΑῚ) ἩΓουΜΈΝουΤΟỸ ΕỦλΑ ΒΕΣΤΆΤΟΥ ἘΝ ἹΕΡΟΜΟΝΑΧου ΚUΡΊΟΥ ΔΙΟΝUΣΊΟΥ, ΤΟỸ ἘΚ ΚΏΜΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΤΆ ἘΞ ἘΛΑΣ ΣΩ˜ΝΟS·1837 · ΜΑΡΤΊΟΥ · 9 |
“ |
Во 1878 г. за време на грчкиот обид за востание против Македонците, во манастирот се засолниле многу од жителите на востанатите краишта. Сепак, тие биле убиени од турската војска, а на 15 март 1878 г. многу жени со своите деца се фрлиле од височината Галактеро. За време на Втората светска војна манастирот е запален. Останала само неговата црква. Подоцна е возобновен.[1]
Во 1969 г. манастирската црква е прогласена за споменик на културата.[4]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Ιερά Μονή Αγίων Πάντων“. Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας. Посетено на 31 мај 2014.
- ↑ „Ιερά Μονή Αγίας Αγίων Πάντων“. Μοναστήρια της Ελλάδος. Посетено на 25 јуни 2017.[мртва врска]
- ↑ Βουδούρης, Αθανάσιος Γ. „Επιγραφές του μοναστηριού των Αγίων Πάντων Πιερίων (18ος – 19ος αι.)“. Χρονικά Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας. ΣΤ (20): 18. ISSN 2241-1577.
- ↑ „ΥΑ 27702/25-1-1969 - ΦΕΚ 84/Β/5-2-1969“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 1 јули 2018.