Палата Улриксдал
Палатата Улриксдал (шведски: Ulriksdals slott) е кралска палата сместена на бреговите на Едсвикен во Кралскиот национален градски парк во општина Солна, 6 км северно од Стокхолм. Првично бил наречен Јакобсдал поради неговиот сопственик Џејкоб Де ла Гарди, кој го изградил архитектот Ханс Џејкоб Кристлер во 1643-1645 година како селско повлекување. Подоцна му го пренел синот Магнус Габриел Де ла Гарди, од кого бил купен во 1669 година од шведската кралица Хедвиг Елеонора. Сегашниот дизајн е воглавно дело на архитектот Никодим Тесин Постариот и датира од крајот на 17 век.
Историја[уреди | уреди извор]
Хедвиг Елеонора имала големи планови за палатата и ја преименувала во 1684 година во Улриксдал во чест на нејзиниот иден сопственик, нејзиниот внук, принцот Улрик. Меѓутоа, принцот починал на една година, а Хедвиг Елеонора ја задржала палатата до нејзината смрт во 1715 година, кога имотот бил префрлен на круната за располагање на кралот Фредерик I.
Неколку цртежи на Никодим Тесин Постариот покажуваат прекрасна палата, висока три ката, со покрив со фенер, опремено поткровје и странични крила што ја прошируваат фасадата покрај езерото. Имплементацијата на дизајните на Тесин започнала под Хедвиг Елеонора во 1670-тите, но била прекината околу 1690 година поради финансиски проблеми.
Кога градежните работи на крајот продолжиле од кралот Фредерик I во 1720-тите, архитектот на палатата Карл Харлеман имал поразлични идеи од Тесин Постариот. Меѓу одликите вградени од Харлеман бил еден од првите мансардни покриви во Шведска. Во средината на 18 век, палатата била окупирана од кралот Адолф Фредерик и кралицата Луиза Улрика. Кралицата поставила театар овде, денес наречен Конфиденсен. За време на владеењето на Адолф Фредерик и неговиот син Густав III од Шведска (р. 1771–1792), таа била една од главните резиденции на кралскиот двор и место за величествен дворски живот. Од 1792 до 1813 година, служел како резиденција на кралицата на Густав III, Софија Магдалена од Данска.[1] По нејзината смрт, палатата била ненаселена до 1821 година.
Релативно малку е зачувано од ентериерите од 18 век, бидејќи Улриксдал служел како болница за ветерани од 1822 до 1849 година. Болницата била основана од кралот Чарлс XIV Џон за ветераните од Руско-шведската војна од 1808-1809 година. Затоа, палатата била речиси празна кога била купена во 1856 година од принцот Чарлс, подоцна крал Чарлс XV. За време на владеењето на Чарлс XV (р. 1859–1872), палатата била користена како негова претпочитана летна резиденција. Со помош на архитектот Фредрик Вилхелм Сколандер и преку големи набавки на антиквитети, принцот Чарлс можел да ја дизајнира и опреми палатата по свој вкус. Многу од овие покуќнини сè уште се изложени. За време на владеењето на кралот Оскар II (1872–1907), кралицата Софија често ја користела како нејзина лична летна резиденција: исто така служела како нејзина резиденција како вдовица до нејзината смрт во 1913 година.
Во 1923 година, принцот Густав Адолф, идниот крал Густаф VI Адолф се оженил со Луиз Маунтбатен. Улриксдал станала тесно поврзана со кралската двојка. Во нивно време, поранешната витешка сала била претворена во дневна соба со мебел дизајниран од дизајнерот Карл Малмстен.
Палатата е отворена за јавноста од 1986 година. Оригиналниот мебел е преместен во зачуваните простории, а делови од поранешните станбени простории се користат за изложување на предмети од уметничката и занаетчиска колекција на Густаф VI Адолф, како и од сребрената колекција на Густаф V.
Доизградба[уреди | уреди извор]
Театарот на палатата, Конфиденсен, се наоѓа во зграда од 1670-тите, која првично се користела како куќа за јавање коњи, а подоцна и како гостинска куќа. Во 1753 година, кралицата Луиза Улрика му наредила на архитектот Карл Фредрик Аделкранц да ја претвори зградата во театар. Изграден е во рококо стил, има место за 200 гледачи и има маса за самодоверба, маса која може да се спушти низ подот до подрумот што треба да се постави. Денес Конфиденсен е најстариот рококо театар во Шведска, повторно отворен во 1981 година и оттогаш управуван од Кјерстин Делерт .
Палатата Улриксдал во северното крило првично имала капела, изградена во 1662 година од архитектот Жан де ла Вале. Капелата била урната за време на реновирањето на палатата од страна на Густав III во 1774 година. Сегашната капела е дизајнирана од архитектот Фредрик Вилхелм Сколандер и била изградена во 1864–1865 година во градината на Палас, во холандски нов ренесансен стил со одредени влијанија од Венеција.
До палатата има стаклена градина, денес Музеј на Оранжерија. Оранжеријата била изградена на крајот на 17 век од архитектот Никодим Тесин Помладиот. И покрај голем број подоцнежни промени, архитектурата на Тесин сè уште доминира во Оранжеријата, во која се сместени делови од скулптурната збирка на Националниот музеј, вклучително и дела на вајарите Јохан Тобијас Сергел, Карл Милс и Јохан Никлас Бистром. Во 2005 година оранжеријата го инспирирала дизајнот на музичкиот павилјон во Столбога.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Gerd Ribbing (1959). Ensam drottning. Sofia Magdalena 1783–1813. [Lonely Queen. Sophia Magdalena 1782–1813] Stockholm: Alb. Bonniers Boktryckeri. ISBN (Swedish)
- ↑ „Stålboga, Flen, Fest- och musikpaviljong“ (шведски). Peter von Knorring arkitektkontor. Посетено на 2014-09-07.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Палата Улриксдал на Ризницата ?- RoyalCourt.se Архивирано на 16 мај 2011 г.
