Отуње
| Отуње | |
  Отуње | |
| Координати 42°3′28″N 21°3′0″E / 42.05778° N; 21.05000° EКоординати: 42°3′28″N 21°3′0″E / 42.05778° N; 21.05000° E | |
| Општина | Тетово |
| Население | 0 жит. (поп. 2002) |
| Надм. вис. | 449 м |
|
Отуње на општинската карта  | |
Отуње — село во Општина Тетово, во околината на градот Тетово.
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Историja[уреди | уреди извор]
Според турски документи од 1628 година село Хотујне се наоѓало во вилаетот Калканделен (Тетово) и било населено од 16 фамилии (ханета).
Стопанство[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Отуње живееле 220 жители, сите Македонци.[1]
Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Отуње имало 240 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[2]
Спорец Афанасиј Селишчев во 1929 година, Отуниште било село во Теарска општина и имало 65 куќи со 480 жители, Македонци и Албанци.[3]
Селото е наполно иселено по 1981 година, кога броело само 10 жители, сите Македонци.[4]
На табелата е прикажан бројот на населението во сите пописни години:[5]
| Година | 1900 | 1905 | 1929 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 220[1] | 240[2] | 480[3] | 193 | 177 | 78 | 29 | 10 | / | / | / |
Родови[уреди | уреди извор]
Отуње е македонско село.
Според истражувањата од 1947 година, родови во селото се:
- Јанкуловци или Клаковци (7 к.) староседелци. Имаат иселеници во Скопје (две семејства), Белград (едно семејство), Софија (две семејства) и во Пловдив (четири семејства);
- Илиновци (8 к.) доселени се од сега албанското село Орашко Градиште во клисурата на Вардар. Имаат иселеници во Лешок (Пејчиновци или Поповци) и на други места;
- Петковци (5 к.) исто потекло како претходниот род;
- Шурновци или Поројчанци (11 к.) доселени се од сега албанското село Порој. Имаат иселеници во Тетово (четири семејства), Скопје (четири семејства) и во Софија (две семејства).[6]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
- Црква „Св. Ѓорѓи“. Градена е во 1860 година, а обновена во 1994[7].
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
- Борис Марков (р, 1923) - македонски славист и универзитетски професор
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.210.
- ↑ 2,0 2,1 Brancoff, D.M. "La Macedoine et sa Population Chretienne". Paris, 1905, р.122-123.
- ↑ 3,0 3,1 Селищев, Афанасий. „Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии“. - София, 1929, стр.22.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Ф., Трифуноски, Јован (1976). Полог : антропогеографска проучавања. Српска академија наука и уметности. OCLC 5846115.
- ↑ „Црквите и манастирите во Тетовското Архиерејско Наместништво“. Архиерејско намесништво Тетово. Посетено на 2010-04-29.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Повратниците го заживуваат Отуње - репортажа на Утрински Весник
 |
Оваа статија за за место во Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
| ||||||||||||
